Βέβαια λίγες ώρες πριν την ομιλία του είχε φροντίσει ο κ.Ολάντ να αποκαλύψει τους σχεδιασμούς τους για επιστροφή στη δραχμή ,μεταφέροντας μια συνομιλία του με τον κ.Πούτιν. Σύμφωνα με αυτήν ο ρώσος ηγέτης του δήλωσε ότι ο κ.Τσίπρας είχε ζητήσει να εκτυπώσει χαρτονομίσματα επειδή στην Ελλάδα δεν υπήρχαν πλέον εκτυπωτικές μηχανές! Κατά τ’ άλλα βέβαια ο πρόεδρος του Σύριζα διαπραγματεύτηκε μέχρι εκεί που δεν παίρνει άλλο, όπως τόνισε, υπογράφοντας ένα νέο μνημόνιο και αποδεχόμενος την επάρατη λιτότητα που μέχρι τότε πολεμούσε με τις βαρουφάκειες πομφόλυγες…
Φαίνεται όμως ότι παρά αυτήν την τραγική εμπειρία ο κ.Τσίπρας είτε δεν έχει αντιληφθεί ακόμα πώς γίνεται η διαπραγμάτευση στην Ευρώπη, είτε εξακολουθεί να συντηρεί ένα κλίμα σύγκρουσης προκειμένου να ικανοποιήσει το κομματικό του ακροατήριο. Έτσι προειδοποίησε τους ευρωπαίους ότι η δεύτερη αξιολόγηση δεν πρόκειται να κλείσει ,αν δεν υπάρξει παράλληλα συμφωνία για το χρέος. Προσπαθεί δηλαδή για πολλοστή φορά , με έμμεσες αλλά σαφείς απειλές ,να τρομάξει τους δανειστές μας με μια κρίση που θεωρεί ότι θα τον βοηθήσει…
Μόνο που η ιστορία των διαπραγματεύσεων έχει αποδείξει ότι οι απειλές όχι μόνο δεν βοηθούν τον πιο αδύναμο, αλλά συχνά φέρνουν και τα αντίθετα αποτελέσματα. Οδηγούν δηλαδή σε χειρότερη κατάσταση όχι τους ευρωπαίους ,αλλά την Ελλάδα και τους πολίτες της με περισσότερα κάθε φορά βάρη.
Πληρώσαμε πολύ ακριβά τις ηρωικές κορώνες και τις άσφαιρες απειλές της ηρωικής διαπραγμάτευσης .Η δίκαιη και αναγκαία πράγματι διευθέτηση του ελληνικού χρέους δεν μπορεί να παιχτεί πάλι στο γήπεδο του λαϊκισμού και των μικροκομματικών σκοπιμοτήτων. Η κοινωνία και η οικονομία δεν έχουν ανάγκη από επίδοξους Σάντσο Πάντσα που θέλουν ν’ αλλάξουν την Ευρώπη, αλλά από ικανούς και επίμονους ηγέτες που μπορούν να διαπραγματευτούν το δίκαιο των διεκδικήσεων μας.
ΤΟ ΒΗΜΑ
