Η μεταπολεμική ισορροπία δυνάμεων στον Δυτικό Κόσμο απειλείται να ανατραπεί καθώς τόσο στην Ευρώπη όσο και στις Ηνωμένες Πολιτείες επελαύνει πλέον ακάθεκτη η Ακροδεξιά και τίποτε δεν δείχνει ότι μπορεί να σταματήσει την πορεία της. Λίγες εβδομάδες πριν από τις αμερικανικές εκλογές όλες οι μετρήσεις διαπιστώνουν μια επικίνδυνη άνοδο του ανεκδιήγητου Ντόναλντ Τραμπ, ενώ η πολυσυζητημένη Σύνοδος Κορυφής της Μπρατισλάβας ουσιαστικά επικύρωσε τη ληξιαρχική πράξη θανάτου του ευρωπαϊκού ενοποιητικού εγχειρήματος, ανοίγοντας τον ασκό του Αιόλου στις ακραίες δυνάμεις της ξενοφοβίας και του εθνικολαϊκισμού. Διότι δεν πρόκειται μόνον για τη γνωστή περίπτωση της Γερμανίας, αλλά και για τη Γαλλία όπου ο πρώην πρόεδρός της Νικολά Σαρκοζί, στην απελπισμένη προσπάθειά του να επανεκλεγεί, επενδύει τώρα στις φοβίες του γαλλικού λαού που έχουν προκληθεί από τα αλλεπάλληλα κτυπήματα της τρομοκρατίας, για να ανταγωνισθεί τη Μαρίν Λεπέν, δημιουργώντας την πιθανότητα ενός εφιαλτικού σεναρίου όπου οι Γάλλοι θα έχουν να επιλέξουν μεταξύ αυτών των δύο.
Οι δυσάρεστες αυτές εξελίξεις είναι απόρροια της κατάρρευσης της επιρροής των παραδοσιακών πολιτικών δυνάμεων. Δηλαδή των Δημοκρατικών και των Ρεπουμπλικανών στις Ηνωμένες Πολιτείες και των Χριστιανοδημοκρατών (Κεντροδεξιών) και Σοσιαλδημοκρατών (Κεντροαριστερών) στην Ευρώπη. Είναι πραγματικά απίστευτο το γεγονός ότι το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα κατέληξε να παρουσιάσει ως υποψήφιό του έναν άνθρωπο σαν τον Τραμπ, ενώ και οι Δημοκρατικοί δεν έκαναν ασφαλώς και την καλύτερη επιλογή με την αμφιλεγόμενης από πολλές πλευρές Χίλαρι Κλίντον. Πρόκειται για μια τραγωδία, όταν η πιο ισχυρή χώρα του πλανήτη, διαθέτοντας πολλούς άλλους ικανούς πολιτικούς, καταλήγει σε αυτούς τους δύο, οι οποίοι αύριο θα κατευθύνουν τις τύχες του Κόσμου. Παράλληλα είναι σαφές ότι η αποτυχία των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων να αντιμετωπίσουν τα τεράστια προβλήματα των προσφυγικών ροών και της τρομοκρατίας, σε συνδυασμό με την οικονομική αστάθεια, έφεραν στο προσκήνιο τις δυνάμεις εκείνες που ακριβώς αυτό καταγγέλλουν.
Ετσι σήμερα η ξενοφοβία, ο ακροδεξιός εθνικολαϊκισμός και η έλλειψη ανεκτικότητας δημιουργούν τον μεγάλο κίνδυνο κοινωνικών εκρήξεων με απροσδιόριστες προεκτάσεις, θυμίζοντας δυστυχώς ανάλογες καταστάσεις που είχαν επικρατήσει την περίοδο μεταξύ των δύο παγκοσμίων πολέμων του 20ού αιώνα. Αντί λοιπόν η ανθρωπότητα να προχωράει προς νέες μορφές ελευθερίας και δημοκρατίας, φαίνεται να επιστρέφει στις σκοτεινές περιόδους του παρελθόντος. Σε αυτό το σκηνικό έρχεται να προστεθεί η γενικότερη αστάθεια που προκαλείται από τη γνωστή διένεξη της Ευρώπης με τη Ρωσία, τη χωρίς τέλος ανάφλεξη στη Μέση Ανατολή και την απειλή των τζιχαντιστών, τις ηγεμονικές τάσεις της Κίνας στην περιοχή της, τις πυρηνικές βλέψεις της Βόρειας Κορέας και τα τόσα άλλα, που συνθέτουν μια πρωτοφανή συρροή κρίσεων. Χαρακτηριστικό μάλιστα της εποχής που ζούμε είναι ότι επιβιώνουν τελικά μόνον οι αυταρχικοί ηγέτες τύπου Πούτιν και Ερντογάν.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
