«Το αυτονόητο δικαίωμα του ελληνικού λαού στην ενημέρωση για τόσο σημαντικά ζητήματα, όπως η χθεσινή Σύνοδος Προέδρων και Πρωθυπουργών στο Ζάππειο, καταπατήθηκε από την επιλογή των ιδιωτικών καναλιών να προβάλλουν ή να αποκρύπτουν ό,τι νομίζουν.Στη Δημοκρατία είναι δικαίωμα και υποχρέωση της κυβέρνησης να το επισημαίνει δημόσια, ειδικά όταν θεωρεί ότι η πρακτική αυτή υποκρύπτει σκοπιμότητα. Η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας δεν εξέπληξε κανέναν καθώς έσπευσε να στηρίξει μια πρακτική επιλεκτικής πληροφόρησης.

Λειτούργησε ακόμη μια φορά σαν γραφείο Τύπου των καναλιών. Καλώς για τις μικροπολιτικές της επιδιώξεις, κάκιστα όμως για τα εθνικά και λαϊκά συμφέροντα. Μάλλον έχει διαβάσει τον Οργουελ ανάποδα».

Με αυτά τα ωραία ελληνικά η κυρία Γεροβασίλη, κυβερνητική εκπρόσωπος των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, 1ον καθόρισε με σαφήνεια και ακρίβεια ότι στη Δημοκρατία (για τη Δικτατορία δεν το συζητάμε!) η κυβέρνηση έχει «δικαίωμα και υποχρέωση» να ορίζει τι οφείλουν να παρουσιάζουν και να λένε (και) τα ιδιωτικά κανάλια και 2ον έδειξε ότι αυτή διαβάζει τον Οργουελ «κανονικά», ενώ οι άλλοι κρατούν (προφανώς) το 1984 «ανάποδα» και το διαβάζουν «ανάποδα». Προτού δούμε τι μπορεί να σημαίνει «διαβάζω τον Οργουελ ανάποδα», σε σχέση πάντοτε με τα μέσα ενημέρωσης, μια περιττή (ίσως) αλλά φρόνιμη διευκρίνιση. Η παρέμβασή μου ας μη θεωρηθεί ότι συνηγορεί υπέρ της πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας, προς την οποία απευθύνθηκε η κυρία Γεροβασίλη. Οχι, ευχαριστώ! Εξάλλου, εκτός από τη ΝΔ, και κόμματα του λεγόμενου «δημοκρατικού τόξου» αντέδρασαν στα ολοκληρωτικής φύσεως λεγόμενα της κυρίας εκπροσώπου των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Επειτα από αυτά δύο πράγματα απομένουν να συζητηθούν, έστω και σύντομα. Πρώτον, μία εβδομάδα μετά από αυτό το κοσμογονικό γεγονός του ερχομού των «Νοτίων» στο Ζάππειο, μετά τις φωτογραφίες, τα τζάμπα λόγια και κυρίως μετά τα φαρμακερά σχόλια των «Βορείων» και τις φρόνιμες διευκρινίσεις των «Νοτίων», αλήθεια έχει μείνει τίποτε από αυτή τη φιέστα; Θυμόμαστε τίποτε; Κάτι μισόλογα, κάτι φωτογραφίες, κάτι φιλικά χτυπήματα στην πλάτη.

Τι άλλο; Εγινε κάτι συνταρακτικό το οποίο έπρεπε να μάθει ο ελληνικός λαός, ακόμη και μέσα από αυτά τα λαθρόβια ιδιωτικά κανάλια; Τρία, πιστεύω, ήταν τα κύρια γεγονότα των προηγούμενων ημερών. Ο ερχομός και η φιλοξενία των «Νοτίων», η κουτσή φιέστα της Θεσσαλονίκης και η καταστρεπτική φωτιά στη Θάσο.

Ποιο από όλα αυτά μας «έκαιγε» (κυριολεκτικά και μεταφορικά) περισσότερο; Η Θάσος βέβαια. Την οποία επισκέφθηκε πολύ συγκινημένος ο κ. Πρωθυπουργός, μας περιέγραψε με γλαφυρότητα τι είδε από ψηλά και τέλος. Αλήθεια, δέκα μέρες μετά, αυτή η φιέστα στο Ζάππειο μας λέει τίποτε; Εγινε τίποτε; Χάσαμε τίποτε επειδή τα ιδιωτικά κανάλια δεν διέκοψαν το πρόγραμμά τους; Και για να μιλήσουμε συριζανελίτικα: η συνάντηση των «Επτά» προώθησε τα «εθνικά και λαϊκά συμφέροντα»; Τι χάσαμε λοιπόν; Μια κυβερνητική φιέστα.


Δεύτερον. Ενδεχομένως πολλοί άνθρωποι της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης δεν ξέρουν ποιος είναι ο Οργουελ. Χαιρόμαστε πολύ που η καλλιεργημένη κυρία Γεροβασίλη τον γνωρίζει. Ισως τον έχει στο προσκέφαλό της. Ισως να τον μελετά ο κ. Φίλης. Ισως και ο διανοούμενος κ. Μπαλτάς. Το δίχως άλλο ο κ. Πολάκης. Ομως οι περισσότεροι μάλλον τον αγνοούν. Καλώς λοιπόν και τον ανέφερε η κυρία Γεροβασίλη. Ισως η αναφορά της παρακινήσει πολλούς συντρόφους της να προστρέξουν στο 1984. Εκεί θα μάθουν για το αλάθητο και την παντοδυναμία του Μεγάλου Αδελφού. Θα μάθουν για το Υπουργείο Αλήθειας (ΥΠΑΛ), για τη «Νέα Ομιλία» και τη συνεχώς ανοικτή τηλεόραση που ταυτόχρονα κατασκοπεύει τους θεατές. Από αυτή τη μοναδική κυβερνητική τηλεόραση εκπέμπονται οι οδηγίες, οι διαταγές του Μεγάλου Αδελφού, από αυτήν προβάλλονται τα επιτεύγματα εκείνα που, όπως αυτός πιστεύει, αφορούν τα «εθνικά και λαϊκά συμφέροντα».

Καλώς λοιπόν έκαμε η κυρία Γεροβασίλη και «έχωσε» στην ανακοίνωσή της και τον σεβαστό μου Τζορτζ Οργουελ. Ομως (τολμούμε να πούμε) πως με βάση όλα όσα συμβαίνουν με τα κανάλια, τις άδειες, τις μειοδοσίες, τις πλειοδοσίες, την «εκκαθάριση του τηλεοπτικού τοπίου» κ.ά., η αναφορά της κυρίας Γεροβασίλη ότι οι πολιτικοί της αντίπαλοι διαβάζουν τον Οργουελ «ανάποδα» μάλλον ατυχής υπήρξε. Ποιος παριστάνει ή δεν παριστάνει σήμερα τον Μεγάλο Αδελφό; Ποιος διαβάζει στραβά και ανάποδα τον Οργουελ, εδώ είμαστε και θα τα μάθουμε όλα. Σήμερα; Αύριο ίσως; Μεθαύριο; Θα δείξει.

Στο μεταξύ, έτσι που πάνε τα πράγματα, αν δεν σοβαρευτούμε, ο Οργουελ ούτε «σωστά» ούτε «ανάποδα» θα διαβάζεται σε λίγο. Θα έχει ριχθεί στην πυρά μαζί με άλλους πολλούς.
Ο κ. Γιώργης Γιατρομανωλάκης είναι καθηγητής Κλασικής Φιλολογίας και συγγραφέας.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ