Οι φασίστες, οι κομμουνιστές και οι ηλίθιοι μισούν το κοινοβουλευτικό αντιπροσωπευτικό σύστημα. Είναι όλοι αυτοί που από κοινού εκραύγαζαν ένα καλοκαίρι κάθε βράδυ στην κατειλημμένη πλατεία Συντάγματος το κτηνώδες σύνθημα «Να καεί, να καεί το μπουρδέλο η Βουλή».
Η άμεση δημοκρατία είναι εκ των πραγμάτων αδύνατη. Ο αριθμός των πολιτών δεν επιτρέπει τη λαϊκή συνέλευση του ίδιου του εκλογικού σώματος για να αποφασίσει για το ένα ή το άλλο. Αλλά και η έμμεση μορφή, που έχει πολλά στοιχεία αμεσότητας, δηλαδή το λαϊκό δημοψήφισμα, αποδεικνύεται εκ των πραγμάτων ότι δεν μπορεί να απαντήσει αποτελεσματικά παρά μόνο σε απλές ερωτήσεις, επιδεκτικές ενός «Ναι» ή ενός «Oχι».
Οι φασίστες προτιμούν τη συγκρότηση μιας αντιπροσωπείας που θα έχει συντεχνιακό χαρακτήρα. Θα οργανώνεται, δηλαδή, από τις επαγγελματικές ενώσεις των οποίων άμεσοι ή έμμεσοι εκπρόσωποι θα συγκροτούν τη συντεχνιακή Βουλή, που θα ελέγχεται αποτελεσματικά από το κυβερνών φασιστικό κόμμα, το οποίο θα είναι πάντα το ίδιο. Οι κομμουνιστές προτιμούν μετά τη δημοκρατία που ζούμε τη δημιουργία μιας εθνοσυνέλευσης των συμβουλίων εργαζομένων (σοβιέτ εξάλλου σημαίνει συμβούλια). Αυτή η συνέλευση θα αποφασίζει πάνω σε εισηγήσεις του κόμματος, που θα είναι και σε αυτή την περίπτωση μοναδικό. Βέβαια, αρνητική απόφαση δεν νοείται και η συμμετοχή πολιτών που ασκούν θετική και επιτυχή δραστηριότητα θα εξαρτάται από τις αποφάσεις του κόμματος και τον βαθμό ευρύτητας που επιτρέπει σε αυτές τις συνελεύσεις. Οι ηλίθιοι ξέρουν ότι είναι εναντίον της Βουλής, εφόσον οι ίδιοι δεν είναι μέλη της, δεν ξέρουν όμως με τι να την αντικαταστήσουν. Στον ζαλισμένο από το μίσος εγκέφαλό τους η ερώτηση αυτή δεν τίθεται καν.
Φασίστες και κομμουνιστές είναι εχθροί του κοινωνικού και πολιτικού καθεστώτος, που συνήθως υποστηρίζεται στη Δύση από συντριπτικές πλειοψηφίες. Γίνονται ανεκτοί και εκφράζουν ελεύθερα τις απόψεις τους, γιατί αυτό ακριβώς είναι το μεγαλείο της δημοκρατίας. Ανέχεται και τους πιο θανάσιμους αντιπάλους του συστήματος όταν περιορίζονται στην έκφραση απόψεων και δεν προχωρούν σε πράξεις. Η ηλιθιότητα είναι ευρύτατα διαδεδομένη. Σε λαούς χωρίς παιδεία, ιστορική μνήμη και κοινωνική συνείδηση είναι δυνατόν να κυριαρχήσει και να κυβερνήσει. Αργά ή γρήγορα όμως θα πέσει θύμα της οργανωμένης δραστηριότητας της Ακρας Αριστεράς ή της Ακρας Δεξιάς, θα προσχωρήσουν οι «χρήσιμοι ηλίθιοι» και τότε θα έχουμε κατάλυση της δημοκρατίας.
Πιστεύω ότι η πλειονότητα των αναγνωστών αυτών των γραμμών είναι πεπεισμένη ότι η δημοκρατία με ελεύθερη αντιπροσώπευση είναι το λιγότερο κακό σύστημα διακυβέρνησης από όσα έχει εφεύρει ο άνθρωπος επί της Γης. Τότε όμως χρειαζόμαστε αξιοσέβαστη Βουλή με αποτελεσματικούς και αναγνωρίσιμους εκπροσώπους της κοινωνίας. Χρειαζόμαστε Βουλή που να ασκεί με αποτελεσματικότητα τα αντιπροσωπευτικά της καθήκοντα, να έχει κύρος και να υιοθετεί αποφάσεις που θα εμπνέουν τον σεβασμό προς τους νόμους και στους οπαδούς της πλειοψηφίας και στους άλλους.
Τα μέλη της πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να διάγουν αξιοπρεπώς και επαρκή μέσα για την επιτυχή και άνετη επαφή τους με τον λαό και την οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα. Στις εβδομάδες που πέρασαν η κυβέρνηση και η κοινοβουλευτική πλειοψηφία Τσιπρανέλ βάδισαν ακάθεκτες προς την ανατροπή του κοινωνικού και πολιτικού μας καθεστώτος. Υπονόμευσαν τη δικαιοσύνη και την ενημέρωση, υποβάθμισαν και εξευτέλισαν τη Βουλή. Ποτέ ο κίνδυνος μιας νέας χούντας δεν ήταν πιο ορατός.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
