Το επταήμερο του Διόδωρου

Μου τηλεφώνησαν, μου έστειλαν ημέιλ, μου έστειλαν και φωτογραφίες –δεν γλίτωσα από την καταστροφή που μας έστειλε η θάλασσα, ημερολόγιό μου. Ηταν ανεμοστρόβιλος, από αυτούς που έχουμε κάπου-κάπου στην περιοχή όταν φυσάει νοτιοδυτικός άνεμος, ο Γαρμπής των ναυτικών. Αλλά με πρωτόγνωρη ένταση και διάρκεια, κανείς δεν θυμάται να έχει συμβεί άλλη φορά τέτοιο κακό.

Βιάζομαι λοιπόν να τελειώσω, να κατέβω στο Νιοχώρι, να μαζέψω τα συντρίμμια. Τα βασικά τα ξέρω: ο ανεμοστρόβιλος ξερίζωσε ψηλή, 30-35 χρόνων, κουκουναριά που ήταν στην πίσω αυλή και ένα από τα τρία πανύψηλα παλιούρια, ψηλότερα και από το σπίτι, 40-50 χρόνων δέντρο. Γκρέμισαν τον φράχτη, έκλεισε ο διπλανός αγροτικός δρόμος, πάθανε ζημιές και οι ελιές του γείτονα. Δεν ξέρω τι άλλο έχει συμβεί, πάντως το σπίτι δεν έπαθε τίποτα –που να φαίνεται, τουλάχιστον. Υποθέτω από σταφύλια δεν έχει μείνει κανένα στο αμπέλι –κρασί δεν έχει φέτος. Αλλά και οι ελιές ψηλά στο Χαμολιό, και αυτές θα πειράχτηκαν. Ισως, ούτε λάδι, λοιπόν.

Τα δικά μου παθήματα όμως δεν είναι τίποτα μπροστά στις ζημιές που προξένησε το δρολάπι στους επαγγελματίες καλλιεργητές της περιοχής, κυρίως όσους έχουν θερμοκήπια: πρόχειρες κατασκευές τα περισσότερα, με σιδερόβεργες ή καλάμια. Και αν δεν τα σήκωσε ο αέρας ολόκληρα, ξεσκίστηκαν τα πλαστικά, ό,τι ήταν από κάτω καταστράφηκε. Τουλάχιστον όμως δεν είχαμε ανθρώπινα θύματα, όπως την περασμένη εβδομάδα στην Καλαμάτα.

Τι έχουν απογίνει τα κυπαρισσάκια και ο ευκάλυπτος που φύτεψα πρόπερσι, οι λεμονιές και οι πορτοκαλιές, οι πασιφλόρες, οι λουίζες, το μεγάλο δεντρολίβανο, η ροδιά, η καρυδιά, η συκιά, η μυγδαλιά –δεν ξέρω. Για τα καλοκαιρινά λουλούδια, δεν το συζητώ: πρέπει να πνίγηκαν στο νερό, ισοπεδωμένα από τον δρόλαπα. Οι λεύκες και το ένα πεύκο άντεξαν· το άλλο έγειρε, πρέπει να κοπεί και αυτό, να μην πέσει και κλείσει τον δρόμο.

Και ο Μπούφος, η Μπούφα, το Μπουφάκι τους; Πού βρίσκονταν σε αυτόν τον χαλασμό; Είναι σώα όλη η οικογένεια, είμαι σίγουρος· το ζευγάρι είναι έμπειρο, θα έλαβε τα μέτρα του, δεν αμφιβάλλω.

Ο Γαρμπής που τα κάνει όλα αυτά έρχεται από πολύ μακριά, από τη Λιβύη, τη Σαχάρα ίσως. Δεν συναντά κανένα εμπόδιο σε όλη του τη θαλάσσια διαδρομή ως την Πελοπόννησο και φθάνει στις ακτές της με τρομερή ορμή. Στα δικά μας μέρη οι ανεμοστρόβιλοι εμφανίζονται νότια του Κάστρου, από την περιοχή του Βαρθολομιού. Με πορεία από ΝΔ προς ΒΑ περνούν από Νιοχώρι, Λεχαινά και όλα τα ενδιάμεσα χωριά για να καταλήξουν στο βουνό Σανταμέρι, στα όρια με την Αχαΐα. Αλλά όσο προχωρά στη στεριά, χάνει τη δύναμή του, εξασθενεί το δρολάπι· εμείς που είμαστε μπροστά-μπροστά παθαίνουμε τα χειρότερα, λειτουργώντας σαν ασπίδα για τους άλλους.

Συνοικέσια και μοιχείες

Τ
ο έχει περιγράψει ο Καρκαβίτσας αυτό το κακό, σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση: φταίει η Κυρά του Σανταμεριού που γυρίζει από το Χλεμούτσι απελπισμένη γιατί η αδελφή της και Κυρά του Κάστρου δεν της τη δίνει την κόρη της πίσω:

Τόσο άγρια ήσαν τα πράγματα προχθές στα Λεχαινά και στο Νιοχώρι –αλλά στην πρωτεύουσα όλα έχουν καλώς: ο Μητσοτάκης ζητάει εκλογές για να μας μειώσει τους φόρους, ο Τσίπρας, για να μην τον μπερδεύουμε με τον Λε Κορμπυζιέ που είχε συντάξει τη «Χάρτα των Αθηνών», ετοίμασε τη «Διακήρυξη των Αθηνών» και είναι πανέτοιμος να μοιράσει λεφτά από τη Θεσσαλονίκη.

Την «Πρωτοβουλία των Εξι» του Ανδρέα Παπανδρέου, στη δεύτερη τετραετία του, τότε που ήθελε να πάρει το βραβείο Νομπέλ Ειρήνης, μου θυμίζει η πρωτοβουλία του Αλέξη Τσίπρα –ας πληροφορήσουν τον πρωθυπουργό ότι στην πρώτη τετραετία ο Παπανδρέου φρόντισε να πάρει τα Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα και να μοιράσει λεφτά, να κερδίσει τις εκλογές και μετά κυνήγησε τη δόξα. Με «Μεσογειακές Διασκέψεις» δεν γίνεται τίποτα, η συνταγή απαιτεί και άρτον εκτός από θεάματα.

-Βρήκε την ευκαιρία να πει την κακία του ο Σόιμπλε: «Οταν μαζεύονται σοσιαλιστές, σπάνια βγαίνει κάτι έξυπνο», αποδεικνύοντας ότι οι δεξιοί δεν μπορούν να πουν κάτι έξυπνο ακόμα και όταν είναι μόνοι –εξυπνακισμούς λένε.

Εκτός και αν ήθελε να εκνευρίσει τον Αλέξη Τσίπρα που δεν δηλώνει σοσιαλιστής αλλά πούρος σπαστικός αριστερός.

Το μόνο που δεν πάει καλά στην πρωτεύουσα είναι το προξενιό Θεοδωράκη – Γεννηματά. Πρέπει να λυθεί το κρίσιμο ζήτημα αν θα δώσει προίκα η νύφη ή αν, αντιθέτως, ο γαμπρός θα πληρώσει «πορταρίκι», όπως σε κάποια μέρη λέγεται η «εξαγορά της νύφης». Πίσω από τη νύφη και τον γαμπρό, τσακώνονται οι συγγενείς γιατί και η δική τους προσωπική πολιτική περιουσία θα κριθεί: θα δώσουν ή θα πάρουν; Οι εν μοιχεία Τσίπρας – Καμμένος τους βλέπουν και γελάνε.

Ημερολόγιό μου, είμαι υποχρεωμένος να φύγω τρέχοντας, να προσπαθήσω να συμμαζέψω τα πράγματα στο χωριό πριν έρθει και άλλο σιφούνι. Και να μου εύχεσαι τα πράγματα να είναι όπως μου τα έχουν πει, να μη με περιμένουν εκεί περισσότερες και μεγαλύτερες καταστροφές από όσες αντέχω.