Ολα είναι υπολογισμένα, σχεδόν με ακρίβεια σεναρίου κινηματογραφικής ταινίας. Οι ατάκες, τα χαμόγελα, οι κινήσεις, τα βλέμματα. Κάθε φορά έτσι γίνεται. Τους ολυμπιονίκες τούς υποδέχεται η εκάστοτε πολιτική ηγεσία με τιμές και δόξες. Μόλις ανάψουν τα φώτα και αρχίζει το σουλάτσο από τις κάμερες οι πολιτικοί θυμούνται ότι υπάρχουν αθλητές. Και μέσα από ακατάσχετη μπουρδολογία και κλισέ, από ατάκες που ούτε παιδί δεν θα επέλεγε να πει για να μην ακουστεί εντελώς ξεπερασμένο, θεωρούν ότι έχουν εκπληρώσει το χρέος τους. Ετσι πιστεύει και πολύς κόσμος που τους βλέπει. Είπε ο Πρωθυπουργός ότι ήταν απαράδεκτο που γκρεμίστηκε το σκοπευτήριο-παράγκα της Αννας Κορακάκη. Ας του θυμίσει κάποιος πως αυτό έγινε στη χώρα που ο ίδιος κυβερνά. Από την ίδια αθλήτρια ζήτησε συμβουλές για να πετύχει τους στόχους της η κυβέρνηση. Ευτυχώς δεν υπήρξε τρίτο «αστειάκι». Ιδιας περίπου αισθητικής ατάκες ακούστηκαν κατά τη διάρκεια και των υπολοίπων χειραψιών με τους ολυμπιονίκες. Συγχαρητήρια και αναγνώριση των προσπαθειών και πολλά μπράβο και μπλα μπλα μπλα…
Ολα αυτά λοιπόν ακούστηκαν και τα ακούσαμε να λέγονται από τους πολιτικούς –πρώην και νυν –που εγκατέλειψαν τις ολυμπιακές εγκαταστάσεις οι οποίες ρήμαξαν, που δεν φρόντισαν να δημιουργήσουν ούτε τις απλές υποδομές, που σχεδόν δεν περίμεναν ούτε μία καλή επίδοση από τους αθλητές μας που πήγαν στο Ρίο και που μόλις τους ξεπροβόδισαν και έσβησαν τα φώτα, μόλις ολοκληρώθηκε η παράσταση, συνέχισαν ανενόχλητοι να αδιαφορούν για τον ελληνικό αθλητισμό.
Το ίδιο φυσικά πράττουν και τα Μέσα τα οποία, αν και σπεύδουν να απαθανατίσουν μετάλλια και συγκινητικές ιστορίες, στο μεσοδιάστημα σφυράνε κλέφτικα. Από πότε έχει κάποιος τηλεθεατής να δει εικόνα από τις αθλητικές εγκαταστάσεις του Αγίου Κοσμά; Ξέρει ο μέσος Ελληνας κάτω από ποιες συνθήκες αθλείται κάποιος ο οποίος δεν έχει απαραίτητα κερδίσει μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες; Ηξερε όλους αυτούς που έμαθε προτού διακριθούν; Και τελικά ενδιαφέρεται να μάθει ποιο θα είναι το αύριο για όλα αυτά τα παιδιά τα οποία προσπαθούσαν και θα συνεχίσουν να προσπαθούν μόνα τους;
Ρητορικές ερωτήσεις. Η ζωή συνεχίζεται όταν σβήσουν τα φώτα. Οι αθλητές θα επιστρέψουν στα αχούρια προσπαθώντας και οι τηλεθεατές θα αναζητήσουν μέσω του τηλεχειριστηρίου το επόμενο εντυπωσιακό θέμα που θα αποσπάσει την προσοχή τους. Η τηλεόραση έχει καλλιεργήσει τα τελευταία χρόνια το σύνδρομο του εσωστρεφούς τηλεθεατή. Αυτού δηλαδή ο οποίος αγγίζει τα όριά του συναισθηματικά, κυρίως παρακολουθώντας κάτι ιδιαίτερα θριαμβευτικό ή ιδιαίτερα φρικαλέο και μόλις εκπνεύσει ο τηλεοπτικός χρόνος ξανακλείνεται στον καναπέ του αναζητώντας και αναμένοντας το επόμενο.
Το καλλιέργησαν οι πολιτικοί, τους οποίους βολεύει ιδανικά, το αποτελείωσαν τα Μέσα τα οποία πλέον πωλούν ιστορίες μικρού μήκους και μεγάλου θριάμβου ανώδυνα.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
