Το επταήμερο του Διόδωρου

Καλή χρονιά να έχουμε, ημερολόγιό μου. Τέλειωσε ο μήνας που τρέφει τους έντεκα, συμμαζεύεται σιγά-σιγά το αυγουστιάτικο σκορποχώρι· κατεργάρηδες και έντιμοι, όλοι πίσω στους πάγκους μας να συνεχίσουμε τα έργα μας, όπως τα κατέχει καθένας.

Αφού είχαν γίνει τόσα κακά τον Ιούλιο, λογικό ήταν να κυλήσει ήρεμα ο Αύγουστος. Αν είχε λείψει και το μεγάλο κακό της Ιταλίας, με τον σεισμό που άφησε πίσω του 250 νεκρούς, θα λέγαμε ότι πραγματικά ήταν ήρεμος μήνας. Θα είχαμε να συζητάμε μόνο για τον καιρό και την ποιότητα των αυγουστιάτικων σύκων.

Τι είναι για τους εφοπλιστές 40 ή 50 ή 70 εκατομμύρια; Ενα ναύλο πετρελαιοφόρου; Ενα αγώι που λέμε εμείς οι στεριανοί; Το αγώι, ως γνωστόν, ξυπνάει τον αγωγιάτη –αλλά ταλαιπωρεί τα υποζύγια. Τον ξενυχτάει κιόλας, να δίνει εκατομμύρια στον ολονύκτιο τζόγο για σκληρούς και πλούσιους παίκτες που οργάνωσε ο Αρχοντας. Τι είναι για τον κομματικό εβδομήντα εκατομμύρια; Υποθέτω ελπίδες για παραπάνω ψήφους στις εκλογές από τα υποζύγια, δεν ξέρω πόσες, ημερολόγιό μου.

Στόλο έχει βέβαια και ο όμιλος Βαρδινογιάννη, που προτίμησε όμως να μη διακινδυνέψει τα εκατομμυριάκια του –τι θα γίνει λοιπόν με Star, Mega, Alpha, Epsilon και τους 1.500 περίπου εργαζομένους και τα εκατομμύρια των τηλεθεατών τους; Μένει να δούμε τι θα πει το Συμβούλιο της Επικρατείας, αν θα δεχθεί ότι μπορεί η εκάστοτε κυβέρνηση να παραμερίζει το ΕΣΡ και να ορίζει αυτή πόσες και με ποιους όρους θα δίνει άδειες για τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς, όπως συμβαίνει σε όλα τα αυταρχικά καθεστώτα.

Σκέφτομαι όμως πως η μισή ηγεσία της Δικαιοσύνης έχει μηνύσει την άλλη μισή, θυμάμαι τις δικαστικές περιπέτειες του προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ Ανδρέα Γεωργίου και δεν αισιοδοξώ καθόλου. Υπάρχουν βέβαια και τα ευρωπαϊκά δικαστήρια αλλά αυτά θα βγάλουν αποφάσεις μετά από χρόνια –ζήστε εργαζόμενοι των Star, Mega, Alpha, Epsilon να φάτε τριφύλλι.

Το πιθανότερο είναι πως θα φάνε τριφύλλι μόνο οι νυν μέτοχοι, που θα τους επιδικάσουν αποζημιώσεις τα ευρωπαϊκά δικαστήρια για το κλείσιμο των σταθμών τους. Θα τις πληρώσουμε εμείς, φυσικά, οι φορολογούμενοι. Θα είναι κάπως σαν τις πολεμικές αποζημιώσεις που θέλουμε να μας πληρώσουν οι γερμανοί φορολογούμενοι.

Ο Ρομπέν των Καναλιών

Τριάντα σχεδόν χρόνια μετά μπορούμε να αναρωτηθούμε: είναι σωστότερο να δίνονται δωρεάν δύο άδειες σε δέκα εκδότες εφημερίδων, όπως έγινε το 1989, ή να δίνονται έναντι εκατοντάδων εκατομμυρίων σε εφοπλιστές και κομματικούς; Εγώ είμαι υπέρ της πρώτης διαδικασίας, ημερολόγιό μου –για τούτο και συμπεραίνω πως σήμερα το πολιτικό σύστημα είναι χειρότερο από του 1989, που κάποιοι το αποκαλούν «βρώμικο». Αν εκείνο ήταν βρώμικο, το σημερινό είναι δυσώδες.

Αν η ανελέητη κομματική διαμάχη, που την κανοναρχεί σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ, έχει φέρει τη Δικαιοσύνη σε αυτό το χάλι, μπορούμε να φανταστούμε τι συμβαίνει στη διοίκηση, στην εκπαίδευση, στον στρατό, στα σώματα ασφαλείας. Το τι έχει πληρώσει η κοινωνία, με την εφτάχρονη ύφεση και την ανεργία, το ζούμε καθημερινά. Η πολιτική ελίτ του τόπου έχει διαλύσει τα πάντα με τους αδυσώπητους ανταγωνισμούς της.

Οι λέξεις «δημαγωγία» και «λαϊκισμός», όσα επίθετα και αν τους προσθέσουμε, είναι πολύ φτωχές για να κατατάξουν αυτή τη δήλωση σε κάποια πολιτική κατηγορία. Από άλλα λεξιλόγια πρέπει να αντλήσουμε, το ηθικό και το αισθητικό: ντροπή, εξευτελισμός, αναγούλα, εμετός –τέτοιες λέξεις μού έρχονται στον νου.

Κάποιος κυνικός της επικοινωνίας είχε πει «κανείς δεν έχασε ποτέ επειδή υποτίμησε τη νοημοσύνη του κοινού» –προφανώς, το ίδιο σκέπτονται και οι κυνικοί πολιτικοί. Αλλά αυτό ισχύει ως τη στιγμή που το κοινό θα αντιδράσει όχι με τη λογική αλλά με το θυμικό και θα αντιληφθεί ως ύβρι αυτό που δεν είναι παρά υποτίμησή του. Βρίζοντας το κοινό, απέτυχαν όσοι διεκδικούσαν μαζικά ακροατήρια, γιατί είναι εγωιστικό το κοινό.

Παίζει λοιπόν με τον εγωισμό του κοινού ο Αλέξης Τσίπρας όταν παριστάνει τον Ρομπέν των Καναλιών –γιατί μπορεί να αρέσει σε πολλούς να βλέπουν να εξευτελίζονται οι ισχυροί, σε κανέναν όμως δεν αρέσει να τον θεωρούν βλάκα. Ούτε στις «ευπαθείς ομάδες», ούτε στους Θεσσαλονικείς, που προσπαθεί να τους ταΐσει με το κουτόχορτο του «παραρτήματος του πρωθυπουργικού γραφείου» στην πόλη τους.

Καλή χρονιά λοιπόν να έχουμε, ημερολόγιό μου. Κάθε αρχή και δύσκολη, για τούτο ας μην απογοητευόμαστε από όσα συμβαίνουν τις πρώτες ημέρες της.