Οι ιδεοληψίες,οι αγκυλώσεις και οι εμμονές των υπουργών και στελεχών του Σύριζα, είναι μόνιμες, διαχρονικές και καθολικές. Μπορεί η δημόσια παιδεία να έχει τα χάλια της, μπορεί κάθε λίγο και λιγάκι να ανακοινώνουν σχέδια και προθέσεις για αλλαγές, αλλά πρώτη προτεραιότητα για τον υπουργό Παιδείας είναι να φέρει την ιδιωτική, στα μέτρα της δημόσιας εκπαίδευσης.Αντί να ασχοληθεί με το 95% των μαθητών που ταλαιπωρούνται στα δημόσια σχολεία,θέλει να βάλει τάξη,δηλαδή να προσαρμόσει στα μέτρα του Σύριζα τα ιδιωτικά,όπου πηγαίνει το 5 με 6% των παιδιών και μάλιστα με επιλογή των γονιών τους.

«Θέλουμε άριστο σχολείο παντού και όχι κάποια σχολεία αρίστων»,επισήμανε στη Βουλή ο κ.Φίλης επαναλαμβάνοντας τις γνωστές ιδεοληψίες του Σύριζα, γιατί «η επίκληση της αριστείας έχει οδηγήσει στην όξυνση των εκπαιδευτικών ανισοτήτων»… Αντί να ασχολείται με τις τεράστιες πράγματι ανισότητες που υπάρχουν στη δημόσια εκπαίδευση,τις μεγάλες ελλείψεις σε διδακτικό προσωπικό,αλλά και σε υποδομές ,το πρόβλημα του είναι οι ανισότητες των ιδιωτικών εκπαιδευτικών με τους αντίστοιχους του δημόσιου.

Προφανώς υπάρχουν προβλήματα και στα ιδιωτικά σχολεία,προφανώς υπάρχει άνιση αντιμετώπιση πολλές φορές των εκπαιδευτικών,αλλά δεν είναι και δεν θα έπρεπε να είναι η πρώτη προτεραιότητα του υπουργού Παιδείας. Απλώς υπάρχει η δεδομένη μονομανία και ιδεοληψία του Σύριζα, για κάθε τι που δεν ελέγχεται απολύτως από τον κρατικό μηχανισμό,κάθε τι που σχετίζεται με ιδιωτική επιχειρηματικότητα. Την ώρα που ακόμα και ο πρωθυπουργός επιλέγει ιδιωτικό σχολείο για τα παιδιά του, γιατί προφανώς δεν εμπιστεύεται το δημόσιο,ο κ.Φίλης θέλει να αλλάξει τα ιδιωτικά και να τα προσαρμόσει στα επίπεδα των δημοσίων σχολείων.

Κι όλα αυτά την ώρα που υποτίθεται ότι προαναγγέλλει ριζική αλλαγή της εκπαιδευτικής διαδικασίας στη δημόσια εκπαίδευση με κατάργηση των πανελλαδικών εξετάσεων και με πρότυπο μάλιστα ένα μοντέλο το International Baccalaureate, γνωστού και ως ΙΒ στο οποίο βασίζουν τη λειτουργία τους πολλά ιδιωτικά σχολεία.

Το πρόβλημα του είναι η αριστεία και όχι η ισοπέδωση ,η αναξιοκρατία ,η αδιαφορία που αποτελούν τις μεγάλες πληγές της εκπαίδευσης σήμερα.Αντί να δει πώς μπορεί να αναβαθμιστεί το δημόσιο σχολείο που αφορά τη μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας, επιλέγει να δώσει μια μάχη εντυπώσεων και λαϊκισμού .Με συνέπεια ούτε την ιδιωτική εκπαίδευση να αναμορφώσει,ούτε πολύ περισσότερο να αλλάξει και να εκσυγχρονίσει τη δημόσια παιδεία ή τουλάχιστον να περιορίσει τις μεγάλες πληγές και ανισότητες που τη μαστίζουν.

ΤΟ ΒΗΜΑ