Ενα παιδικό βιβλίο, λοιπόν! Του Alex Scheffler. Που, μαζί με κάποια άλλα, εξίσου ελκυστικά, προσφέρεται από τις εκδόσεις Ικαρος. Ετσι, για να πετάξουν μαζί τους τα παιδιά. Μικροί ίκαροι.
Τι είναι όμως ένα παιδικό βιβλίο; Ακριβέστερα, τι μπορεί να είναι; Πρώτα απ’ όλα είναι ένα αντικείμενο (πριν από τις λέξεις του και τις εικόνες του). Ενα πράγμα στην όψη, στην αφή, στη μυρουδιά. Μα και στην ακοή! Κάποια βιβλία, καθώς ανοίγουν, ιδιαίτερα την πρώτη φορά, δεν αφήνουν έναν ανεπαίσθητο, ανεξιχνίαστο θόρυβο; Κάτι σαν φσσ… τα πιο μαλακά; Κάτι σαν χρρ… τα πιο σκληρά; Μνήμες π’ αργότερα ξαναγυρίζουν. Και καμιά φορά μέσα ακριβώς από αυτές θυμάται κανείς εκείνο το βιβλίο. «Ο Αρκουδάκος πάει διακοπές» του Benjie Davies μπορεί να είναι ένα από αυτά με λόγια θαυμάσια αποδοσμένα από τον Φ. Μανδηλαρά, όπου εδώ όμως τα μάτια είναι οδηγημένα από τα δάχτυλα.
Το «Τικ και Τέλα, ο καινούργιος φίλος» μάς λέει πώς η φιλία γεννιέται. Χωρίς λόγια. Αλλά με λέξεις άδολες δένεται μετά! Αυτό το βιβλίο, ένα παράδειγμα εμπράγματης αισθητικής, έχει αφή που φτιάχνει μια ιδιαίτερη σχέση με τα παιδικά χεράκια. Το εξώφυλλό του, μαξιλαράκι, μειώνει κάθε αντίσταση στο πιάσιμο. Και το βιβλίο ενσωματώνεται αβίαστα.
Τι αδιόρατα πράγματα μπορούν να διδάξουν αυτά τα βιβλία της οδού Βουλής; Με τα σχήματά τους: το τετράγωνο, το παραλληλόγραμμο, τις φιλικές καμπύλες; Μια διδαχή της κάμψης, ασυναίσθητη εναντίωση στο απόλυτο της συχνά βάρβαρης καθετότητας.
Μια πανδαισία το βιβλίο «Πώς να πιάσεις ένα Αστέρι» του Oliver Jeffers! Θα αφήσει το παιδί με την καβαφική υποψία πως ό,τι θέλεις απ’ τον ουρανό, στη γη θε να το βρεις, αν βέβαια πολύ θελήσεις να το ψάξεις. Ενας Οδυσσέας δεν παραμονεύει εδώ;
Ενα παιδί που έχει αγαπήσει τέτοια βιβλία είναι εύκολο να αναζητήσει αργότερα κάτι αισθητικά κατώτερο; Τι λέτε;
Για όλα αυτά «δυο λόγια είχα να σας πω». Και σας ευχαριστώ.
Ο κ. Γιάννης Μεταξάς, ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, είναι τακτικό μέλος της Académie Européenne Interdisciplinaire des Sciences.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ