Ο κ.Τσίπρας και η ομάδα που τον συνοδεύει σχεδίαζαν ερχόμενοι στην εξουσία να ελέγξουν τις Τράπεζες και διά αυτών να επιχειρήσουν ανακατανομή ισχύος και συμφερόντων κατά τις πεποιθήσεις και τα συμφέροντά τους.
Θεωρούσαν τις εμπορικές Τράπεζες οιονεί κρατικοποιημένες και επέκριναν μάλιστα τους προηγούμενους γιατί το κράτος δεν ασκεί τα δικαιώματά του.
Είναι αλήθεια πως δεν ήταν η μόνη πλάνη που διέκρινε τον ΣΥΡΙΖΑ, την ηγεσία και τα στελέχη του.
Δεν μπορούσαν να φανταστούν ότι οι ίδιοι με τις πράξεις και τις επιλογές τους θα μπορούσαν να υπονομεύσουν καίρια ένα κρίσιμο και καθοριστικό για τη συνέχεια περιουσιακό στοιχείο της χώρας.
Κερδίζοντας την εξουσία τον Ιανουάριο του 2015 αγνόησαν όλες τις σχετικές προειδοποιήσεις και σταδιακά διαμόρφωσαν συνθήκες πιστωτικής ασφυξίας και απόλυτης διαρροής καταθέσεων.
Το καλοκαίρι με το δημοψήφισμα τα capital controls επιβλήθηκαν σχεδόν νομοτελειακά και οι ανάγκες νέας ανακεφαλαιοποίησης εκτοξεύθηκαν στα ύψη.
Τότε εκρίθη και η τύχη των ελληνικών Τραπεζών.
Τότε χάθηκε το περιουσιακό στοιχείο, τότε επήλθε ο αφελληνισμός.
Έκτοτε, οι ελληνικές Τράπεζες ανήκουν στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και στους ξένους μετόχους τους.
Με τις χθεσινές ανακοινώσεις της Τράπεζας Πειραιώς απλώς επιβεβαιώθηκε το γεγονός.
Ο κ.Τσίπρας έχασε και τις Τράπεζες.
Αυτή είναι δυστυχώς η πικρή αλήθεια.
