Ουσιαστικά μετά την ψήφιση των σκληρών μέτρων του Mνημονίου και την συμφωνία του ΣΥΡΙΖΑ με τους δανειστές για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης ,η αντιπολίτευση έχει ξεμείνει από πολιτικό μήνυμα εξουσίας απέναντι στο ΣΥΡΙΖΑ.

Εντάξει .Προφανώς η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ θα μπορούσαν να φέρουν πιο γρήγορα την ανάπτυξη, εάν ο Σαμαράς-Βενιζέλος παρέμεναν στην εξουσία με την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.

Προφανώς η Ελλάδα σήμερα θα είχε βγει στις αγορές και το Μνημόνιο θα ήταν μία πικρή ανάμνηση – όπως παραδέχτηκαν τόσο ο κ. Σόιμπλε όσο και ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν κ. Ντομπρόβσκις.

Ωστόσο τα πράγματα δεν εξελίχτηκαν με αυτόν τον τρόπο. Η χώρα πέρασε ενάμιση χρόνο αχρείαστης κόλασης που αφαίρεσε την δουλειά από 200.000 πολίτες και έκλεισε γύρω στις 100.000 επιχειρήσεις φέρνοντας νέα μέτρα λιτότητας 10+ δισ. ευρω.

Όμως τελικά ο ΣΥΡΙΖΑ συμβιβάστηκε ,υπέγραψε τα πάντα , δέχτηκε δημοσιονομικό κόφτη ,Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων 99 ετών στο οποίο θάχουν τον τελευταίο λόγο οι ξένοι, και τώρα συμπεριφέρεται σαν τον καλύτερο μαθητή με στόχο να πετύχει την επιστροφή στην ανάπτυξη ,την έξοδο στις αγορές και την ελάφρυνση του χρέους .

Στην σημερινή ,όμως, συγκυρία. Με έναν ΣΥΡΙΖΑ μεταλλαγμένο σε μία άκρως μνημονιακή κυβέρνηση προσανατολισμένη στην Ευρώπη , τι διαφορετικό έχει να προτείνει η αντιπολίτευση- και η ιδιαίτερα η ΝΔ- πέραν του ότι εάν ήμασταν εμείς στα πράγματα η χώρα θα ήταν καλύτερα;

Η αντιπολίτευση χρειάζεται ένα νέο ισχυρό πολιτικό μήνυμα – ένα νέο αφήγημα που να την διαφοροποιεί απολύτως από τον μεταμορφωμένο και ευρωπαϊκά μακιγιαρισμένο ΣΥΡΙΖΑ.

Ένα μήνυμα που να «περνάει» στον κόσμο που δεινοπάθησε στα χρόνια των Μνημονίων – ιδιαίτερα το ένα εκατομμύριο ανέργους αλλά και τα εκατομμύρια των πολιτών που εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα ο οποίος σφαγιάστηκε από τα μνημόνια .

Όταν την ίδια ώρα οι δημόσιοι υπάλληλοι της χώρας – εκλογική πελατεία του ΣΥΡΙΖΑ_- είχαν κάποιες εισοδηματικές μειώσεις αλλά γενικά έμειναν στο απυρόβλητο ενώ πρόκειται να πάρουν και αυξήσεις 150 εκατομμυρίων ευρώ έως το 2018!

Χρειάζεται η αντιπολίτευση να έχει ένα μήνυμα που να απευθύνεται κατά κύριο λόγο στον ιδιωτικό τομέα. Να προτείνει μία μεταρρύθμιση υπέρ της ιδιωτικής πρωτοβουλίας που να βάζει φρένο στην συνεχή επέκταση του κράτους και στην παντοδυναμία των δημοσίων υπαλλήλων τους οποίους καμία κυβέρνηση δεν τόλμησε να αγγίξει και ο ΣΥΡΙΖΑ χάιδεψε με κάθε τρόπο.

Θα μπορούσε η μεταρρύθμιση αυτή να έχει ως επίκεντρο την δραστική μείωση του κράτους , την βελτίωση της ποιότητας των υπηρεσιών του δημοσίου, την προώθηση της αξιολόγηση σε όλες τις βαθμίδες της δημόσιας διοίκησης .

Να περιλαμβάνει ακόμη και την κατάργηση της μονιμότητας για τους νέους δημοσίους υπαλλήλους. Αλλά και απολύσεις στο δημόσιο όταν καταργούνται οργανικές θέσεις . Και το κλείσιμο εκατοντάδων οργανισμών -σφραγίδες «ημετέρων» που έχουν πρόεδρο ,αντιπρόεδρο ,μία γραμματέα, και μια χούφτα εργαζομένων χωρίς να παράγουν οποιοδήποτε έργο για το ελληνικό δημόσιο ή για τη χώρα. Και πηγαίνουν 1η και 15 κάθε μήνα και πληρώνονται το μισθό τους .Για δεκαετίες ολόκληρες .

Θα μπορούσε επίσης η μεταρρύθμιση αυτή να έχει ως επίκεντρο την μείωση της φορολογίας παντού που θα βοηθήσει την ανάπτυξη και θα αποτελέσει αντικίνητρο για την τεράστια φοροδιαφυγή που υπάρχει σήμερα στη χώρα.

Θα μπορούσε η μεταρρύθμιση να έχει ως επίκεντρο την δραστική πάταξη του λαθρεμπορίου καυσίμων και τσιγάρων και την ενίσχυση της Δικαιοσύνης ώστε η χώρα να αποκτήσει και πάλι γοργές αποφάσεις δικαστηρίων που να επαναφέρουν το αίσθημα δικαίου στην κοινωνία.

Με άλλα λόγια. Δεν αρκεί η αντιπολίτευση να στηλιτεύει την διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ περιμένοντας να φθαρεί στην εξουσία και να πέσει σαν «ώριμο φρούτο» .

Απαιτείται τώρα να πάρει ουσιαστικές πρωτοβουλίες με μεταρρυθμιστικές προτάσεις που να «σπάνε αυγά» και δείχνουν στον κόσμο πόσο ξεπερασμένη και οπισθοδρομική είναι η διακυβέρνηση της χώρας από τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.

Που θα επιταχύνει την φθορά του ΣΥΡΙΖΑ και δίνει ένα εναλλακτικό όραμα εξουσίας για τον τόπο