Η διαρκής επικοινωνιακή επίθεση της κυβέρνησης και η ταυτόχρονη μετωπική και προσχηματική αντιπαράθεση κυβέρνησης–αντιπολίτευσης, δεν επιτρέπουν να αξιολογηθεί αντικειμενικά, η τελευταία απόφαση του Eurogroup.

Στην δημόσια αντιπαράθεση, φαίνεται κανένας να μην θυμάται, το περιεχόμενο και τον οδικό χάρτη του τρίτου μνημονίου.

Το τρίτο μνημόνιο, είναι πιο βαρύ από τα δύο πρώτα, όχι γιατί έχει πιο επώδυνα μέτρα, από τα δύο προηγούμενα, αλλά γιατί, πάνω στα δύο προηγούμενα άθροισε και νέα μέτρα.

Αυτό δεν το θυμίζει η ΝΔ, γιατί τα ίδια έλεγε, για το δεύτερο μνημόνιο, σε σχέση με το πρώτο.

Όμως, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν έσκισε τα δύο προηγούμενα, με το ΠΡΌΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΊΚΗΣ, έτσι και η ΝΔ, δεν έσκισε το πρώτο, με τα ΖΑΠΕΙΑ

Δηλαδή ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ καρπώθηκαν διαδοχικά, την δημοσιονομική προσαρμογή των προηγούμενων μνημονίων, ενώ τα κατήγγειλαν και πάνω σ’ αυτήν πρόσθεσαν νέα μέτρα.

Δεν λένε την αλήθεια στους πολίτες, λες και αν ήταν το 2009 στην κυβέρνηση και δεν φέρονταν τυχοδιωκτικά, θα ξεκινούσαν από το Ζάππειο ο Σαμαράς και από την Θεσσαλονίκη ο Τσιπρας, ή στην χειρότερη περίπτωση, από το δικό του μνημόνιο, ο καθένας.

Το τρίτο μνημόνιο, είχε πρόσθετα ονοματισμένα μέτρα 8,5 δις ευρώ.

Το 80 % των μέτρων, έπρεπε να ψηφισθούν μέχρι τα τέλη Νοεμβρίου του 2015,για να γίνει η πρώτη αξιολόγηση, μέχρι 15 Δεκέμβρη του 2015. Το υπόλοιπο 20 % των μέτρων, έπρεπε να ψηφιστούν μέχρι τον Ιούνιο και να γίνει η δεύτερη αξιολόγηση.

Αμέσως μετά την δεύτερη αξιολόγηση, θα συζητούνταν με τους εταίρους και δανειστές, το μεσοπρόθεσμο 2016 –2018.

Δηλαδή θα συμφωνούσαν οι δύο πλευρές στο πιθανό δημοσιονομικό έλλειμμα της τριετίας, στο πιθανό χρηματοοικονομικό κενό και τις πρόσθετες διαρθρωτικές αλλαγές.

Το πιθανό δημοσιονομικό κενό, δεν ονοματιζόταν αριθμητικά στο τρίτο μνημόνιο. Τον Γενάρη το ΔΝΤ, με δήλωση του Τομσεν, το προσδιόρισε στα 3,5 δις ευρώ, γι’ αυτό από τότε μιλούσε για 9 δις μέτρα και όχι 5,4 που έλεγε η κυβέρνηση.

Οι εταίροι και δανειστές, βλέποντας ότι η κυβέρνηση θα έπεφτε, μετά τις απώλειες των τριών βουλευτών που είχε, με την ψήφιση του μικρού πακέτου των 3 δις ευρώ αρχές Οκτωβρίου, έδωσε αρχικά αναβολή στην ψήφιση του δεύτερου πακέτου μέτρων και την πρώτη αξιολόγηση του Δεκέμβρη , για τα τέλη Φεβρουαρίου.

Επειδή δεν υπήρχε ενδιάμεση εκταμίευση δόσης, έκανε δεκτό το αίτημα της κυβέρνησης, για νέα αναβολή, για τους ίδιους λόγους και έτσι φθάσαμε στο πακέτο του Σαββατοκύριακου.

Δηλαδή, αντιστράφηκε ο οδικός χάρτης του τρίτου μνημονίου, γιατί η κυβέρνηση δήλωνε ότι θα έπεφτε, αν τα ψήφιζε, όπως όριζε το Μνημόνιο.

Ταυτόχρονα το νέο μεσοπρόθεσμο, των 3,5 δις, έγινε τέταρτο μνημόνιο «κάβα», για να μην πέσει η κυβέρνηση, αν πιεστεί να το ψηφίσει, μέσα στον Ιούνιο, όπως έγραψε στην τελευταία του επιστολή προς το Eurogrοup, ο Τσακαλώτος.

Τέσσερις είναι οι λόγοι, που οι εταίροι και δανειστές, φαίνεται να δέχονται τα αιτήματα του Τσιπρα.

α) Δεν βλέπουν μέχρι σήμερα εναλλακτική πολιτική λύση.

β) Η κυβέρνηση αποδέχθηκε την λύση, που σιωπηρά δόθηκε στο προσφυγικό, με το κλείσιμο των Βορείων συνόρων της χώρας και την γαλαντόμο συμφωνία με την Τουρκία.

γ) Ο φόβος μιας επανάληψης της περσινής κρίσης, λίγες ημέρες πριν το δημοψήφισμα στην ΒΡΕΤΑΝΊΑ.

δ) Η κυβέρνηση, με καθυστερήσεις και άσκοπες κόντρες για επικοινωνιακούς λόγους, που κοστίζουν πολύ, εφαρμόζει το μνημόνιο.

H κυβερνητική πολιτική κοστίζει ακόμη περισσότερο, γιατί αντί να προχωρήσει στις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, στην οικονομία, το κράτος και το πολιτικό σύστημα, καταργεί μεταρρυθμίσεις, που έγιναν τα προηγούμενα χρόνια.

Ο τρίτος λόγος, είναι και ο πιο σημαντικός.

Όλα δείχνουν, μετά και την εκλογή του υποψηφίου Δημάρχου των Εργατικών στον Δήμο του Λονδίνου , που είναι υπέρ της παραμονής στην ΕΕ, ότι το BREXIT θα αποφευχθεί.

Πως θα επηρεάσει, ένα θετικό αποτέλεσμα υπέρ της ΕΕ, την στάση των εταίρων και δανειστών ;

Πιστεύω ότι θα σκληρύνει την στάση τους, χωρίς όμως να πιέσουν πολύ τον Τσιπρα, γιατί ξέρουν πως θα αντιδράσει με εκλογές.

Ο Τσιπρας στο δίλημμα, ψήφιση τώρα των μέτρων των 3,5 δις, που σημαίνει πτώση της κυβέρνησης και πλήρης αποδόμηση του ΣΥΡΙΖΑ και εκλογές, θα επιλέξει τις εκλογές και ας ξέρει, ότι θα τις χάσει.

Προτιμάει να αποδεχθεί προσωρινά την αριστερή παρένθεση, πιστεύοντας ότι θα ακολουθήσει, πιο σύντομη δεξιά παρένθεση και κυρίως εξαφάνιση των κομμάτων του κέντρου και της σοσιαλδημοκρατίας, από την απίστευτη πόλωση και τις συνεχείς εκλογές.

Δυστυχώς, αυτές οι επιλογές είναι οι πιο επικίνδυνες για την χώρα, την οικονομία και την κοινωνία.

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΤΡΑΠΟΥΝ