Δύο πράγματα δεν μπορεί (δηλαδή δεν θέλει) να κρύψει τις τελευταίες ημέρες ο Γερμανός υπουργός Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Το ένα είναι νέο, το άλλο είναι παλιό. Τα δύο μαζί, τα λένε όλα…
Το ένα είναι η χαρά του, μετά τις πρόσφατες εξελίξεις στην (και για την) Ελλάδα: δήλωσε ξεκάθαρα για πρώτη φορά αισιόδοξος και ήταν πανευτυχής. Γιατί να μην είναι; Λίγο το χεις να σου λένε ξαφνικά «ναι σε όλα» οι παλιοί αριστερούληδες που έσκουζαν και που τώρα έχουν πάρει την πολιτική σου και την έχουν βαφτίσει «δικές τους τομές» και μεταρρυθμίσεις και την «τρέχουν» με χίλια χωρίς πια να φωνάζει κανείς;
Το άλλο είναι η θέση του για το ελληνικό χρέος την οποία την επανέλαβε ακόμα παραστατικότερα από ότι όλο τον προηγούμενο καιρό για να διασκεδάσει όλες αυτές τις ανοησίες περί δήθεν επιτυχίας της ελληνικής κυβέρνησης και δήθεν συζήτησης περί χρέους, την οποία και ήδη μετέθεσε, χαμογελώντας, δύο χρόνια αργότερα και βλέπουμε…
Ο συνδυασμός των δύο, δηλαδή των όσων πέρασε ο Τσίπρας από τη Βουλή και του ουσιαστικού τελειώματος της συζήτησης περί χρέους δεν είναι τίποτε άλλο παρά η πολιτική Σόιμπλε στο 100% της. Και φυσικά, το ξέρει ο ίδιος πρώτος απ’ όλους. Και οι άλλοι, στην Αθήνα, επίσης βέβαια το ξέρουν άριστα…
Ε, είναι να μη χαίρεται; Στη θέση του, ποιος δεν θα χαιρόταν;…
