Ευτυχώς αποκλειστήκαμε από την Eurovision. Πήγαμε με ένα άθλιο τραγούδι, το οποίο επέλεξε η διοίκηση της ΕΡΤ, και πήραμε ό,τι ακριβώς μας άξιζε. Το απόλυτο τίποτα το οποίο αυτή την φορά εκτός από τριτοκοσμικό ήταν και προκλητικό καθώς μία ημέρα μετά την άτυπη επικύρωση ενός ακόμη μνημονίου θεωρήσαμε ότι ως χρεωκοπημένοι και εξαντλημένοι, με το βλαχοράπ θα διαπρέψουμε. Γλυτώσαμε έτσι τον διασυρμό μας ο οποίος επρόκειτο να πραγματοποιηθεί το βράδυ του Σαββάτου στον τελικό όπου μάλλον θα μηδενιζόμαστε και η μόνη πραγματική απώλεια είναι η χαμηλή όπως αναμένεται λογικά κίνηση στα ντελιβεράδικα.

Το τραγούδι των Argo«Utopianland» επιβεβαίωσε απλά τον κανόνα. Όταν προσπαθείς να ξεγελάσεις πουλώντας φύκια για μεταξωτές κορδέλες τότε είναι αναπόφευκτη η ήττα σου. Ακόμη και σε έναν διαγωνισμό τον οποίο συνηθίζουμε να αποκαλούμε πανηγυράκι για να ξορκίσουμε την ντεκαντάνς του να ασχολείσαι τόσο πολύ μαζί του, ως άλλοθι δηλαδή, κάτι πρέπει να δείξεις. Η χώρα μας φέτος έδειξε ότι έστειλε παράφωνους «ερμηνευτές», ένα απροσδιόριστο μείγμα ποντιακών στίχων, ραπ, τυμπάνων, λύρας και παραφωνίας, ένα δείγμα απώλειας αισθητικής και προσδοκούσε ότι με το εύρημα της προσφυγικής κλάψας που τόσο επιτηδευμένα και αδέξια ενέταξαν οι δημιουργοί θα μας λυπηθεί η Ευρώπη και θα μας δοξάσει.

Ας αναλογιστούν εκεί στην ΕΡΤ αν έπρεπε φέτος να στείλουμε τραγούδι. Εν συνεχεία γιατί στείλαμε αυτό το τραγούδι. Δεν θα ήθελα επουδενί να φανταστώ τι θα στέλναμε αν ο κύριος Τσακνής δεν είχε και σχέση με την μουσική. Βέβαια και τώρα που είχε απλώς επιβεβαίωσε ότι δεν είναι τυχαία η παρακμή της ΕΡΤ στον συγκεκριμένο διαγωνισμό. Συνάδει με πρόσωπα και γεγονότα. Γι αυτό το Grexitτουλάχιστον οι περισσότεροι χάρηκαν.