Οσοι είχαν την υπομονή να παρακολουθήσουν στο κανάλι της Βουλής, το μόνο που λειτουργούσε τις ημέρες της απεργίας στα μέσα ενημέρωσης, τη συζήτηση στην Επιτροπή για τις αλλαγές στο Ασφαλιστικό θα διαπίστωσαν ότι τα κόμματα που ψήφισαν τη συμφωνία του Αυγούστου, δηλαδή ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠαΣοΚ, Ποτάμι και ΑΝΕΛ, συγκλίνουν σε τέτοιον βαθμό που δύσκολα κανείς ξεχωρίζει ιδεολογικές ή άλλες διαφορές.
Την εικόνα απέδωσε με λίγα λόγια ουσίας ο πρώην υπουργός και βουλευτής του ΠαΣοΚ, της Δημοκρατικής Συμπαράταξης σήμερα, Δημήτρης Κρεμαστινός επισημαίνοντας: το νομοσχέδιο στηρίζεται στον καμβά του νόμου Λοβέρδου – Κουτρουμάνη, ο οποίος καθιέρωσε την εθνική και αναλογική σύνταξη, και προχωρεί στα επόμενα βήματα τις ενοποιήσεις των Ταμείων και περικοπές στις συντάξεις του μέλλοντος, αφήνοντας πίσω του θύματα και δημιουργώντας αδικίες…
Αυτή είναι και η ουσία.
Το νομοσχέδιο, το οποίο προφανώς θα ψηφιστεί από την Ολομέλεια, και με διευρυμένη μάλιστα πλειοψηφία στα άρθρα που αφορούν το θεσμικό πλαίσιο αφού τα ίδια προτείνει και η Επιτροπή Προγράμματος της ΝΔ, κλειδώνει μια για πάντα τις περικοπές συντάξεων που έγιναν τα χρόνια της κρίσης, οδηγεί στη σταδιακή κατάργηση του ΕΚΑΣ και άλλων επιδομάτων κοινωνικού χαρακτήρα και μεταφέρει το βάρος της προσαρμογής στους σημερινούς εργαζομένους, συνταξιούχους του μέλλοντος.
Ωστόσο όλοι όσοι συμφωνούν με τις περικοπές συντάξεων –και μάλιστα ορισμένοι προτείνουν να υπάρξουν και μεγαλύτερες στους νυν συνταξιούχους –θα έχουν διαπιστώσει ότι τα μεγάλα θύματα είναι οι ελεύθεροι επαγγελματίες.
Και για αυτούς κόπηκαν οι συντάξεις. Αλλά για τα επιστημονικά επαγγέλματα, γιατρούς, δικηγόρους, μηχανικούς και δεκάδες άλλες ειδικότητες, πέραν των περικοπών, το κόστος ασφάλισης τριπλασιάζεται, αφού καλούνται να πληρώσουν ταυτόχρονα τις εισφορές του εργαζομένου και τις εργοδοτικές εισφορές (ως αυτοπασχολούμενοι).
Παρά τις εκπτώσεις που προβλέπονται για μεταβατικό στάδιο τριών μέχρι πέντε ετών, το κόστος είναι μεγάλο, και μάλιστα πολλοί γιατροί θα υποστούν και «κούρεμα» εισφορών που έχουν ήδη καταβάλει, αφού με ένα άρθρο χάνονται οι επιπλέον εισφορές που κατέβαλαν επί σειρά ετών για να εξασφαλίσουν μεγαλύτερη σύνταξη.
Οι κατηγορίες αυτές, ακόμη κι αν αποδεχθούν τα μέτρα, όπως άλλωστε όλοι οι εργαζόμενοι με υψηλά εισοδήματα, δεν έχουν να περιμένουν τίποτε, αφού το ανώτατο όριο, το πλαφόν, στη σύνταξη καταργεί ακόμη και την έννοια της ανταποδοτικότητας.
Ισως κατά τη συζήτηση στην Ολομέλεια η ευρεία πλειοψηφία βουλευτών και πολιτικών δυνάμεων, που συμφωνεί φανερά ή κρυφά με τις αλλαγές στο Ασφαλιστικό, διορθώσει τις αδικίες, οι οποίες το μόνο που τροφοδοτούν είναι την αγανάκτηση και τη ροπή προς τη φοροδιαφυγή…
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
