Το τίμημα της απρονοησίας

Επειτα από επτά μήνες ατέρμονων διαπραγματεύσεων φθάσαμε ξανά στο παρά πέντε με την ψυχή στο στόμα να αναζητούμε εναγωνίως συμφωνία, ταλαντευόμενοι και αυτή την υστάτη ώρα αν τα προληπτικά μέτρα θα νομοθετηθούν με τη μορφή λίστας ή θα προβλέπονται μέσω ενός αυτόματου μηχανισμού σταθεροποίησης, ο οποίος θα ενεργοποιείται μόλις διαπιστώνονται τυχόν δημοσιονομικές αποκλίσεις.

Εχασε επτά ολόκληρους μήνες ο κ. Τσίπρας, ξόδεψε την ανοχή που εξασφάλισε με τις νικηφόρες εκλογές του περασμένου Σεπτεμβρίου και ξοδεύτηκε ο ίδιος.

Τώρα παλεύει αμφισβητούμενος, εντός και εκτός του κόμματός του, για μια εμφανώς ετεροβαρή συμφωνία που περιλαμβάνει μέτρα 9 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα 3,6 δισ. ευρώ είναι προληπτικά, ως άλλο τίμημα της γενικευμένης αναξιοπιστίας κυρίως στο εξωτερικό.

Είναι αυτό δυστυχώς αποτέλεσμα της αδυναμίας του κυβερνώντος κόμματος της νέας Αριστεράς να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις της διακυβέρνησης και της διαχείρισης των μεγάλων προβλημάτων της χώρας.

Η διαρκής ταλάντευση, τα ελλείμματα πολιτικής, αλλά και «η κουλτούρα του δρόμου» που ορίζει τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ περιορίζουν τις δυνατότητες κατανόησης των συνθηκών και προσμέτρησης των ελληνικών δυνατοτήτων στον παρόντα κόσμο.

Δεν κατανοούν οι κυβερνώντες, ούτε αναγνωρίζουν τους κανόνες, παρά μόνο πλανώνται ότι όλος ο κόσμος τους παρακολουθεί και ότι είναι ικανοί να τον αλλάξουν με τις πονηρίες και τα τσαλίμια τους.

Το δυστύχημα είναι ότι μετά τις τόσες πικρές εμπειρίες δεν πήραν το μάθημά τους και συνέχισαν να συμπεριφέρονται το ίδιο επιπόλαια, όπως τις πρώτες μέρες ανάληψης των καθηκόντων τους.

Και τώρα, μπροστά στον κίνδυνο ενός νέου αδιεξόδου, επιχειρούν την απόλυτη στροφή, αποδεχόμενοι τα πάντα.

Ο κ. Τσίπρας γνωρίζει πως δεν μπορεί να ρισκάρει για δεύτερη φορά μέσα σε έναν χρόνο την τύχη και τη θέση της χώρας.

Αντιλαμβάνεται ότι σε λίγο η Ευρώπη θα ζει στον ρυθμό του βρετανικού δημοψηφίσματος και δεν θα έχει τον χρόνο, ούτε τη διάθεση, να ασχοληθεί μαζί μας.

Και βεβαίως είναι το βάρος της χώρας που τον πλακώνει και δεν του επιτρέπει οτιδήποτε άλλο πέρα από μια επώδυνη συμφωνία με εταίρους και δανειστές.

Η χώρα έτσι όπως είναι εκτεθειμένη, δεν αφήνει περιθώρια επιλογών.

Οπως έχουμε αναφέρει και άλλες φορές ο κ. Τσίπρας νομοτελειακά θα βαδίσει στον δρόμο των προκατόχων του. Και βεβαίως θα πληρώσει το τίμημα της απρονοησίας και της ανευθυνότητας του σχήματος που τον συνοδεύει.