Δυστυχώς στην πολιτική μας ζωή κάποιος ανεγκέφαλος, πότε από το δεξιό άκρο και πότε από το αριστερό, διατυπώνει την αξίωση του μονοπωλίου της «εθνικοφροσύνης». Συχνά οι αιτίες είναι συμμετρικά αντίθετες. Τελευταία, με την ανάπτυξη του ρεύματος του εθνικώς υπερήφανου αντιευρωπαϊκού παραλογισμού (ΕΥΑΠ, προσοχή χωρίς Δ), ακροδεξιοί και ακροαριστεροί συμμετέχουν, χωρίς περίσκεψη και αιδώ, ισότιμα στο κυρίαρχο ρεύμα ιδεολογίας. Οργανώνουν και διαχειρίζονται κοινές αντιευρωπαϊκές και αντικοινοβουλευτικές συγκεντρώσεις, όπως η Ανω και Κάτω πλατεία Συντάγματος των «Αγανακτισμένων». Σε τελευταία ανάλυση, ακροαριστεροί και ακροδεξιοί συγκροτούν ενιαία κυβερνητική πλειοψηφία και με απερίγραπτες κωλοτούμπες προσπαθούν να τη διατηρήσουν για να μη χαθεί η εξουσία.
Η ισχυρότερη συγκολλητική ουσία του ανεκδιήγητου αυτού συνονθυλεύματος είναι η ξεδιάντροπη, ανηλεής επίθεση εναντίον όσων αντιπολιτεύονται ή απλώς τολμούν να ασκήσουν κριτική κατά της εξουσίας. Και εδώ έγιναν πρόοδοι εσχάτως. Ο χαριτόβρυτος νεαρός Πρωθυπουργός εισήγαγε στο κοινοβουλευτικό λεξιλόγιο τους όρους «μερκελιστές», «γερμανοτσολιάδες», «προδότες», «εχθροί του λαού» και απείλησε με τον υπαρκτό και αναπτυσσόμενο τραμπουκισμό των στελεχών και των οπαδών του όποιον αντιφρονούντα θα τολμούσε «να βγει από το σπίτι του». Στην πραγματικότητα, παρά την πλαδαρότητα της αντιπολίτευσης, στη χώρα μας διεξάγεται εδώ και τέσσερα χρόνια ένας ακήρυχτος εμφύλιος πόλεμος.
Τον παλιό καλό καιρό, όταν δεν υπήρχαν ο Τσίπρας και οι τσιπριστές, ένας όρος αμφισβήτησης του πατριωτισμού του αντιπάλου ήταν η λέξη «υποτελής» που προκαλούσε συνήθως θύελλα αντιδράσεων. Η υποτελής άποψη ήταν δεσμευμένη από κάποια ανωτέρα βούληση, συνήθως των Αμερικανών. Τώρα όμως; Ποιοι είναι τα «κέντρα υποτέλειας»; Οι «μητροπόλεις»; Τα «αφεντικά»;
Οι «Αμερικανοί, φονιάδες των λαών» έχουν γίνει κολλητοί μας. Υποστηρίζουν τη μείωση του χρέους και διευκολύνσεις κάθε είδους για την εξυπηρέτησή του. Καρφί δεν τους καίγεται αν θα μείνουμε ή όχι στο ευρώ και χρειάστηκε να επιστρατευθεί «ολάκερη» Περιστέρα για μια φωτογραφία μερικών δευτερολέπτων με εκείνη ‘κεί τη Μισέλ και τον Ομπάμα. Από τότε η προπαγανδιστική ΕΡΤ δεν παύει να επικαλείται τη σωφροσύνη, την αλληλεγγύη και –γιατί όχι; –τον διεθνισμό (ρε, πού καταντήσαμε!) της πολιτικής των ΗΠΑ απέναντί μας. Με τη διευκόλυνση και της ιστορίας των γερμανικών επανορθώσεων που βρικολάκιασαν, οι «μερκελιστές νεοναζί και Τρεχαγυρευόπουλος» διεκδίκησαν το κλέος νέου κέντρου υποτέλειας. Αυτή η επιλογή συμπαρέσυρε και τους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Είναι εξάλλου γνωστό ότι όλες οι άλλες πρωτεύουσες, εκτός από το Βερολίνο και την Αθήνα, κάνουν ακριβώς ό,τι πει η Μέρκελ.
Θα ήθελα τώρα, για να μη σας κουράσω, να κάνετε την εξής άσκηση ψυχοσωματικής ανάπαυσης και εξισορρόπησης. Κλείστε τα μάτια σας, ξαπλώστε σε μια πολυθρόνα και αποφύγετε κάθε ενοχλητικό ήχο. Τη χώρα κυβερνάει το ΠαΣοΚ. Ο πρωθυπουργός δεν έχει σημασία. Θα μπορούσε να είναι ο Γιώργος Παπανδρέου ή ο Κ. Σημίτης ή ακόμη και ο ίδιος ο μακαρίτης Ανδρέας. Κάθε μέρα από την Τουρκία, με την προφανή συνεργασία της διοίκησης και υπό το σαρδόνιο ανατολίτικο χαμόγελο του πρωθυπουργού, έρχονται στην Ελλάδα εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες, παράνομοι μετανάστες. Μερικοί από αυτούς έχουν ίσως τα προσόντα για να ζητήσουν παροχή πολιτικού ασύλου, οπότε και θα απολαμβάνουν την προστασία των συμβάσεων για τους πρόσφυγες. Αρνούνται όμως να το κάνουν γιατί επιθυμούν τον παράδεισο της Γερμανίας ή της Σουηδίας και απορρίπτουν ως χώρα δεύτερης διαλογής την Ελλάδα όπου ζούμε εμείς οι υπόλοιποι και τα παιδιά μας. Αυτούς τους λαθραίους μετανάστες, που μόλις πατήσουν το πόδι τους στο έδαφός μας αποθρασύνονται, μας βρίζουν και μας προσβάλλουν ποικιλοτρόπως, το κράτος μας και η κυβέρνηση (του ΠαΣοΚ, μην το ξεχνάτε) επέλεξαν να τους αγνοούν και να τους δίνουν δυνατότητες περίθαλψης, διατροφής, στέγης, αλλά μόνο εφόσον οι ίδιοι καταδέχονται να τις αξιοποιήσουν, αλλιώς μπορούν να εγκαθίστανται κατά χιλιάδες σε συνοριακούς σταθμούς καταλαμβάνοντας αυθαίρετα και καταστρέφοντας ιδιοκτησίες των εκεί καλλιεργητών και αποκλείοντας δρόμους και σιδηροδρομικές τροχιές. Μπορούν ακόμη να βγαίνουν από τη χώρα αυθαίρετα σε συνεργασία με ξένες, ακαθορίστου προελεύσεως Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις τις οποίες πιστεύουν και ακολουθούν, ενώ γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους την ελληνική κυβέρνηση (του ΠαΣοΚ, μην το ξεχνάτε). Είκοσι τέσσερις ώρες αργότερα οι Φυρομίτες ανοίγουν αυθαιρέτως τα ελληνικά σύνορα που προηγουμένως εξίσου αυθαιρέτως είχαν κλείσει οι ίδιοι χωρίς καν να μας ειδοποιήσουν και τους ξαναβάζουν μέσα στο έδαφός μας.
Πλοία του ΝΑΤΟ συνοδεύουν πια τιμητικά τις λαστιχένιες βάρκες των τούρκων διακινητών μέχρι να πιάσουν ελληνική ακτή, ενώ το γεγονός παρακολουθείται από τούρκους παρατηρητές που έχουν εγκατασταθεί σε όλα τα νησιά μας, ακόμα και στη Χίο, που επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ανήκε στη Σουλτάνα και είχε προνόμια. Και παραπέρα, αντί να αρχίσει την παράξενη αυτή ανταλλαγή (ένας προς έναν), ο Νταβούτογλου απαιτεί από την ΕΕ την εκταμίευση σοβαρού χρηματικού ποσού, ενώ εμείς από τα ελάχιστα χρήματα που περιμένουμε δεν έχουμε πάρει ούτε ένα ευρώ. Ε, δεν υποφέρεται πια η υποτέλεια αυτών των άθλιων πουλημένων Πασόκων που μας κυβερνούν. Ας κάνουμε στο Σύνταγμα μια συγκέντρωση Αγανακτισμένων ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και Χρυσής Αυγής και όλων των εθνικώς φρονούντων χωρίς ιδεολογικές προκαταλήψεις.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ