Το τρομοκρατικό χτύπημα στις Βρυξέλλες επιβεβαίωσε για μία ακόμη φορά την ανάγκη για ισχυρό και φυσικά ικανό ενημερωτικό μηχανισμό στα κανάλια, ιδιωτικά και δημόσια. Δυστυχώς, όσο κι αν η ανάγκη είναι επιτακτική με μια επικαιρότητα πιο έντονη από ποτέ, εν τούτοις ο προσανατολισμός στην προσέλκυση διαφημιστικών πακέτων και στην ελαφρά ψυχαγωγία έχει αλλοιώσει σημαντικά τη φυσιογνωμία πολλών σταθμών με αρνητικές συνέπειες. Κάτι τέτοιο γίνεται ιδιαίτερα εμφανές τη στιγμή του γεγονότος με κυρίαρχη σε πρώτη φάση την αμηχανία. Εν συνεχεία, όταν και εφόσον γίνει η απαραίτητη διακοπή της κανονικής ροής του προγράμματος, ακολουθεί μεγαλύτερη αμηχανία. Διότι όταν χτυπούν τρομοκράτες δεν υπάρχουν πολλοί και σίγουρα λογικοί τηλεθεατές οι οποίοι θα επιθυμήσουν επιστροφή στο πάνελ των Σκορδολιαγκαίων. Πρόκειται για τηλεοπτική διαστροφή, εάν και εφόσον συμβαίνει.
Για να καλυφθούν σοβαρά γεγονότα απαιτείται δημοσιογραφική υπεροχή στο εκάστοτε κανάλι και όχι «κυριαρχία πάνελ κουτσομπολιού». Μπορεί ως σήμερα να τα έχει βρει βολικά η ψευδαίσθηση της υποκουλτούρας, ο κόσμος όμως αλλάζει. Ενδεικτικά ας αναφέρουμε τη σημαντική μείωση του αριθμού τηλεθεατών στη ζώνη 10.00-13.00 στην οποία κάποτε κυριαρχούσαν τα ψυχαγωγικά μαγκαζίνο. Πλέον ο μέσος όρος τηλεθεατών που παρακολουθεί τέτοια προγράμματα μετά βίας αγγίζει τις 400.000, όταν κάποτε αυτός ήταν ο μέσος όρος της εκπομπής που δεν τα πήγαινε και τόσο καλά, που βρισκόταν δηλαδή στη δεύτερη – τρίτη θέση του πίνακα τηλεθέασης. Ενδεικτικά αξίζει να σημειωθεί επίσης ότι οι τηλεθεατές που παρακολουθούν το μεσημβρινό δελτίο ειδήσεων του Mega είναι το άθροισμα των τηλεθεατών που παρακολουθούν και τα δύο πρωινά ψυχαγωγικά μαγκαζίνο, ενώ και το αντίστοιχο μεσημβρινό δελτίο του Σκάι ξεπερνά σε αριθμό τηλεθεατών τις 250.000.
Η κόπωση από την ανοησία της ψυχαγωγικής φιλοσοφίας είναι πλέον εμφανής. Μακριά πολύ από το να ενθουσιάζει, ο ψυχαγωγικός τομέας προκαλεί πλέον αποστροφή και δείχνει «ξένο σώμα» σε σχέση με τα όσα διαδραματίζονται εντός και εκτός τηλεόρασης. Είναι η ώρα λοιπόν να αντιδράσει ο μηχανισμός και να γίνει επανασύσταση της δομής του προγράμματος. Ενας διαφορετικός καταμερισμός δυνάμεων, μια διαφορετική προσέγγιση του όρου «ψυχαγωγώ», μια μετατόπιση βάρους επί της ουσίας. Η σαχλαμάρα συνάδει απόλυτα με την περίοδο της ψεύτικης ευδαιμονίας, όπου το ανούσιο και το φαιδρό βαφτίζονται «σπουδαία». Η εποχή μας πλέον γκρέμισε το αμαρτωλό παρελθόν και χρειάζεται σοβαρότητα απέναντι σε σημαντικά γεγονότα. Απαιτείται ενίσχυση της ενημέρωσης, ανανέωση με πρόσωπα ικανά και όχι απλώς εμφανίσιμα –άλλη μάστιγα κι αυτή -, με έρευνες ουσίας, επαφή με την κοινωνία και επαναπροσδιορισμός του τομέα ψυχαγωγίας. Η εικόνα μιας τηλεόρασης που καταξοδεύεται να διατηρεί στους κόλπους της παρουσιαστές για να κανιβαλίζουν σε εκπομπές που θεωρούν τσιφλίκια τους, ανειδίκευτους να μπουρδολογούν μεταξύ φραπέ και PR σε πρωινάδικα και μεσημεριανά κουτσομπολαριά, μάλλον πρέπει να τελειώνει. Σύντομα.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
