Μία λύση έχουν η κυβέρνηση και το οικονομικό επιτελείο για να ξεπεράσουν τον σκόπελο με τη μείωση του αφορολόγητου ορίου των 9.500 ευρώ που θέτουν οι δανειστές. Να συνδέσουν την έννοια του αφορολογήτου με κοινωνικά κριτήρια (γιατί αυτός είναι ο σκοπός του) και την έκπτωση του φόρου των 2.100 ευρώ τον χρόνο με μέτρα για την αντιμετώπιση της καθημερινής, μικρής φοροδιαφυγής, όπως οι υποχρεωτικές συναλλαγές με πλαστικό χρήμα.
Εδώ και δέκα ημέρες το οικονομικό επιτελείο μεταδίδει την εικόνα ότι δίνει μία ακόμη… μάχη με τους δανειστές για να προστατεύσει κεκτημένα.
Ολοι όμως όσοι παρακολουθούν και ζουν από κοντά εδώ και έξι χρόνια την περιπέτεια της χώρας –γιατί περί αυτού πρόκειται –θα θυμούνται δεκάδες μάχες που έδωσαν όλοι οι υπουργοί Οικονομικών των προηγούμενων κυβερνήσεων χωρίς ποτέ να φτάσουν σε ένα αποτέλεσμα.
Οσοι δε γνωρίζουν ότι σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες το αφορολόγητο όριο είναι το δίχτυ ασφαλείας για να προστατεύσει τα νοικοκυριά από τη φτώχεια, είναι συνδεδεμένο με την οικογενειακή κατάσταση, δηλαδή τα ανήλικα παιδιά και τους ηλικιωμένους που είτε ζουν μόνοι τους ή τους γηροκομούν τα παιδιά τους, αισθάνονται ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια κενή ουσίας διαπραγμάτευση που στόχο έχει μόνο την αύξηση των εσόδων του Δημοσίου από τη φορολογία.
Και αυτό συμβαίνει γιατί πρώτον στα έξι χρόνια της κρίσης μετά από δύο (πιστοποιημένες) χρεοκοπίες του Ελληνικού Δημοσίου και μπροστά στον κίνδυνο μιας τρίτης καμία κυβέρνηση δεν αντιμετώπισε, πέρα από τα λόγια και τις φανφάρες, τη φοροδιαφυγή. Τη μικρή, εκτεταμένη, καθημερινή φοροδιαφυγή και κυρίως την κλοπή των εσόδων του ΦΠΑ που πληρώνει ο καταναλωτής και δεν φτάνει στα ταμεία του κράτους.
Αυτό, όπως όλοι γνωρίζουν πολύ καλά, έπρεπε να είχε ήδη γίνει, με πολιτικές και μέτρα που έχουν εφαρμόσει άλλες ευρωπαϊκές χώρες που βρέθηκαν ή ξέφυγαν από την κρίση.
Ο τρόπος δεν είναι άλλος από τα κίνητρα για να χρησιμοποιούν όλοι οι καταναλωτές το πλαστικό χρήμα και να προτιμούν τις ηλεκτρονικές συναλλαγές, να απαιτούν τις αποδείξεις παροχής υπηρεσιών γιατί θα γλιτώνουν φόρους. Δυστυχώς ο βαρύτερος φόρος που όλοι πληρώνουμε είναι ο «φόρος της ανικανότητας»…
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
