Δύο επίσημες επισκέψεις έκανε, ο Πρωθυπουργός στην Τουρκία. Η πρώτη, όταν οι μεταναστευτικές ροές είχαν πυκνώσει και η δεύτερη, όταν έκλεισαν πρακτικά τα βόρεια σύνορα μας.
Από το αποτέλεσμα και μόνο, θα μπορούσαμε να πούμε, ότι η πρώτη απέτυχε.
Για την δεύτερη, ο χρόνος θα δείξει.
Μπορούμε όμως, να κάνουμε μερικές κρίσιμες επισημάνσεις , που μας προβληματίζουν πολύ.
α) Η πρώτη, έγινε την επόμενη ημέρα της συνάντησης των G20, στην Τουρκία.
Η δεύτερη , μετά την συνάντηση των 28 της ΕΕ, με τον Τούρκο Πρωθυπουργό. Δηλαδή και οι δύο συναντήσεις έγιναν , σε ιδιαίτερα ευνοϊκές συγκυρίες για την Άγκυρα και το αντίθετο για εμάς.
β) Ο Έλληνας Πρωθυπουργός, έχει τρεις αδυναμίες, σε σχέση με τον Τούρκο :
· Δεν γνωρίζει καλά, τόσο τα διεθνή θέματα, όσο και τις λεπτές αποχρώσεις των Ελληνοτούρκικων θεμάτων.
· Έχει ακόμη ιδεοληψίες σε σχέση με τις διεθνείς συμμαχίες και σχέσεις.
· Δεν έχει επαρκή προετοιμασία, ίσως γιατί πιστεύει πολύ στον εαυτό του.
Στην πρώτη συνάντηση, όταν κλήθηκε να απαντήσει, για το άνοιγμα των φακέλων της ενταξιακής διαδικασίας της Τουρκίας, από άγνοια όπως φάνηκε, γιατί έψαχνε τις σημειώσεις του και ίδρωσε, απάντησε ότι είναι θετικός να ανοίξουν, γιατί όπως είπε: «δεν έχει σημασία να ανοίξουν, αλλά πως θα κλείσουν».
Η Κύπρος αναγκάσθηκε να τοποθετηθεί δημόσια και το Μαξίμου διέρρευσε, ότι παρερμηνεύτηκε η απάντηση.
Σήμερα είπε ότι: «την λύση στο προσφυγικό θα την δώσουν, Ελλάδα και Τουρκία και δεν θα μας την επιβάλλει η ΕΕ».
Τραγικό, διπλό λάθος ,γιατί μετέτρεψε το προσφυγικό σε διμερές θέμα. Ξέχασε, ότι η διαπραγματευτική δύναμη της Ελλάδας πολλαπλασιάζεται , όταν θέτουμε τα θέματα, ως Ευρωτουρκικα .
Η διαπραγματευτική θέση της χώρας μειώνεται ακόμη περισσότερο, όταν δεν κατανοούμε, ότι το προσφυγικό είναι παράγωγο της Συριακής κρίσης.
Η Τουρκία, ήταν από αυτούς που προκάλεσαν την κρίση, στα πλαίσια του νεοοθωμανικού δόγματος της.
Αυτή η στρατηγική της Τουρκίας απέτυχε, της άφησε και της αφήνει τραύματα.
Πρώτον, διέρρηξε τις σχέσεις της με το Ισραήλ, την Αίγυπτο και το Ιράν.
Δεύτερον, ήρθε σε ευθεία αντιπαράθεση με την Ρωσία, με τεράστιες οικονομικές και γεωστρατηγικες απώλειες.
Τρίτο και χειρότερο, το σχέδιο λύσης της Συριακής κρίσης, που διαμορφώνουν ΗΠΑ και ΡΩΣΙΑ , με την κάλυψη του ΟΗΕ και της ΕΕ και την αποδοχή του Ιράν και του Ισραήλ, θα είναι εις βάρος των στρατηγικών της συμφερόντων, γιατί θα έχει ισχυρό παράγοντα τους Κούρδους.
Αυτό το θέμα, πονάει την Τουρκία και όχι το μεταναστευτικό. Αντιθέτως χρησιμοποιεί το μεταναστευτικό, για να εκβιάσει την ΕΕ και εμμέσως την Ουάσιγκτον, με στόχο την ουσιαστική συμμετοχή της, στην λύση του Συριακού.
Η Ελλάδα έχασε την ευκαιρία, από αβελτηρίες της προηγούμενης, αλλά κυρίως της σημερινής κυβέρνησης, να είναι παράγοντας της λύσης του προβλήματος.
Τώρα το πρόβλημα έγινε δικό μας, χάνουμε συμμαχίες και μας στηρίζει κυρίως η Γερμανία .
Επιτρέψαμε την Τουρκία να μετατραπεί, από μέρος του προβλήματος, σε πρωταγωνιστή της λύσης, με φανερά και κυρίως κρυφά σημαντικά ανταλλάγματα.
Η δήλωση του Τσιπρα, στην κοινή συνέντευξη : «Ο Αχμέτ με τις προτάσεις, του αιφνιδίασε ευχάριστα, στην χθεσινή συνάντηση ΕΕ -ΤΟΥΡΚΙΑΣ», τα λέει όλα.
Ευτυχώς στην ΕΕ, δεν είναι τόσο χαμογελαστοί, όπως ο Έλληνας Πρωθυπουργός και θα μετρήσουν από πολλές πλευρές, την πρόταση του Νταβουτογλου , δύο από τις οποίες είναι, η εφαρμοστικότητα και η συμβατότητα της, με την συνθήκη της Γενεύης, για τους πρόσφυγες.
Ακόμη, θα ήθελα να θυμίσω στον Πρωθυπουργό και σε μερικούς Έλληνες σχολιαστές των ΜΜΕ, ότι :
· Οι συναντήσεις, αυτής της αναβαθμισμένης μορφής, ΕΛΛΑΔΑΣ -ΤΟΥΡΚΙΑΣ, ξεκίνησαν από τον Πρωθυπουργό της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ Γιώργο Παπανδρέου και τότε επικρίθηκαν από τα κόμματα της αντιπολίτευσης.
· Η συμφωνία επαναπροώθησης των μεταναστών στην Τουρκία, υπογράφηκε και αυτή από τον ίδιο Πρωθυπουργό.
Οι επιμέρους συμφωνίες, που υπογράφηκαν, είναι μέρος περισσότερων συμφωνιών που υπέγραψε και πάλι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Εκτός από την υπερταχεία ,Ηγουμενίτσα -Κωνσταντινούπολη. Είχε υπογραφεί, η υπερταχεία Θεσσαλονίκη-Κωνσταντινούπολη, που έχει πρακτικά νόημα και μπορεί να βρει κάποτε χρηματοδότηση.
Τέλος, ένα ασήμαντο γεγονός , που δείχνει, ότι ο Έλληνας Πρωθυπουργός ήταν και κουρασμένος.
Δεν πρόσεξε την απάντηση του Τούρκου Πρωθυπουργού, για το cazus belli της Τουρκίας, που ακολούθησε την απόφαση της Ελληνικής βουλής, με εισήγηση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ το 1996, για «επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 μίλια, όταν η Ελλάδα κρίνει » και στην απάντησή του είπε : «Αυτά είναι κατάλοιπα της δεκαετίας του ’60».
Η Τουρκική διπλωματία φαίνεται, ότι έχει μελετήσει καλά τον Τσιπρα και ξέρει τις προτιμήσεις στην επικοινωνιακή εικόνα του.
Μοίρασε τριαντάφυλλα, με τον Νταβουτογλου, σε γυναίκες των ΜΜΕ, για την ημέρα της γυναίκας, δύο ημέρες μετά το άγριο ξύλο που έφαγαν γυναίκες στην Κωνσταντινούπολη, που διαδήλωναν, με την ευκαιρία της γιορτής της γυναίκας και ενάντια στην Τουρκική κυβέρνηση, που τα καταπατά.
Ακόμη χειρότερα, όταν τις τελευταίες ημέρες κατασχεθήκαν στην Τουρκία για πολιτικούς λόγους, μια εφημερίδα και ένα πρακτορείο ειδήσεων, υπέγραψαν συμφωνία συνεργασίας των κρατικών πρακτορείων ειδήσεων των δύο χωρών.
Κάποιοι θα πουν γκάφες, κάποιοι αμοραλισμός και κάποιοι ξέπλυμα της αντιδημοκρατικής πλευράς του Ερντογαν.
Ο Τσιπρας για να καλύψει την δική του μετάλλαξη και άγνοια μεταλλάσει τους άλλους.
Όπως, το ΟΧΙ του δημοψηφίσματος, το έκανε ΝΑΙ, λέγοντας πως οι άλλοι έκαναν το δικό τους όχι, ΝΑΙ.
Κανείς δεν έχει δικαίωμα, να αρνείται στον άλλο, να αλλάξει γνώμη .
Πολύ περισσότερο, κανείς δεν μπορεί να χρεώνει στον άλλο, την δική του αλλαγή.
Ακόμη περισσότερο, όταν πρόκειται για μετάλλαξη και άγνοια.
Ο ΟΛΑΝΔΡΕΟΥ ΕΓΙΝΕ ΚΑΙ ΟΛΑΝΤ ΚΑΙ ΣΥΜΜΑΧΟΣ, ΓΙΑΤΙ ΑΛΛΑΞΕ Ο ΤΣΙΠΡΑΣ
Η συνάντηση στο Παρίσι, εξυπηρετεί πιεστικές επικοινωνιακές ανάγκες και των δύο.
Ο Ολαντ, για να καλύψει την κριτική του ΜΕΛΑΝΣΟΝ και ο Τσιπρας, την οργή των πολιτών.
Η ΣΟΣΙΑΛΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΗΤΑΝ ΤΟ ΝΤΕΚΟΡ
Η χώρα μπαίνει σε μεγαλύτερα αδιέξοδα.
Οι δυνάμεις της λογικής και του μέτρου, τα κόμματα του ΚΈΝΤΡΟΥ και της ΣΟΣΙΑΛΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, τι κάνουν ;
