Τα αίτια του προσφυγικού
Ζούμε μια άνευ προηγουμένουειρηνική και εκούσια αλλά απρόσκλητη μετακίνηση πληθυσμών από χώρες φτωχότερες ή καταπιεστικές ή εμπόλεμες προς άλλες πλουσιότερες, δημοκρατικές καιειρηνικές. Το θέαμα των απελπισμένων μεταναστών που καταταλαιπωρούνται, πνίγονται και γίνονται και αντικείμενο άγριας εκμετάλλευσης αποτελεί στίγμα για τον πολιτισμό μας και παραπέμπει σε άλλες εποχές.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η βασική αιτία για τη δημιουργία των πρόσφατων μαζικών μεταναστευτικώνροών προς την Ευρώπη είναι οι πόλεμοι που προκάλεσαν οι στρατιωτικές επεμβάσεις, κυρίως της Δύσης, σε χώρες όπως το Αφγανιστάν, το Ιράκ, η Λιβύη, η Συρία κλπ. Και δεν είναι ίσως τυχαίο το γεγονός ότι όλες αυτές οι χώρες είναι Ισλαμικές. Ποιοί άραγε περιμένουν να ωφεληθούν από αυτή την κατάσταση, πέρα από τους κατασκευαστές και τους εμπόρους όπλων; Μήπως παίζονται οικονομικά και στρατηγικά συμφέροντα; Μήπως επιδιώκεται να δημιουργηθούν εμφύλιες συγκρούσεις ώστε οι περιοχές αυτές να μην ησυχάζουν ποτέ και να χειραγωγούνται ευκολότερα; Μήπως έμμεσα γίνεται προσπάθεια διάβρωσης και φθοράς της Ευρώπης; Και ποιοι είναι αυτοί που τα επιδιώκουν; Ό,τι όμως και αν συμβαίνει, η κατάσταση έχει περιπλακεί και έχει καταστεί ανεξέλεγκτη.
Αλλά εάν οι πολεμικές συγκρούσεις και η έλλειψη προοπτικών τρέπουν σε φυγή τους πληθυσμούς, θα πρέπει επίσης να παρατηρήσουμε ότι η Παγκοσμιοποίηση και τα γενεσιουργά της στοιχεία που είναι η τεχνολογία των επικοινωνιών(που εκμηδενίζει τις αποστάσεις και που εκπέμπει γλαφυρές εικόνες όπου γης)και η ελεύθερη κίνηση κεφαλαίων(που συγκεντρώνει τον πλούτο σε όλο και λιγότερα χέρια) συμβάλλουν επίσης αποφασιστικά στην επιθυμία των απελπισμένων να εγκαταλείψουν οριστικά τις εστίες τους και να κατευθυνθούν προς τις πλούσιες και προηγμένες χώρες.
Μετά από την τραυματική εμπειρία δύο ΠαγκοσμίωνΠολέμων,η Ευρώπη προσπάθησε να δημιουργήσει μια ζώνη ειρήνης, ευημερίας, δημοκρατίας, ισονομίας και κοινωνικού κράτους και κατέστη με τον τρόπο αυτό πρότυπο προς μίμηση. Η ακτινοβολία του Ευρωπαϊκού μοντέλου αποτέλεσε και αποτελεί αποφασιστικό παράγοντα για να γίνει η Ευρωπαϊκή Ένωση ένας ισχυρός μαγνήτης, σε πρώτη φάση για τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη που έσπευσαν να ενταχθούν. Αλλά στις σημερινές συνθήκες φαντάζει και ως Παράδεισος και επιθυμητός προορισμός στους φτωχούς και ταλαιπωρημένους πληθυσμούς των τριγύρω χωρών και όχι μόνον. Εδώ αναλαμβάνουν υπηρεσία οι ατιμώρητοι δουλέμποροι σε συνεργασία ακόμα και με κυβερνήσεις που επιδιώκουν στρατηγικά και οικονομικά οφέλη από αυτή τη διακίνηση.
Θλιβερές διαπιστώσεις
Σε συνέχεια της οικονομικής κρίσης του 2008, ήρθε τώρα και το προσφυγικό για να καταδείξει πόσο στην άμμο έχει κτισθεί τοΕυρωπαϊκό οικοδόμημα ενώ παράλληλα η έλλειψη ουσιαστικής αλληλεγγύης προς το Νότο που δέχεται τα κύματα των μεταναστών και η αθρόα πώληση όπλων στις συγκρουόμενες ομάδες έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τη δήθεν ενότητα της Ένωσης και με τις προβαλλόμενεςειρηνοκεντρικές και ανθρωπιστικές προθέσεις των Ευρωπαϊκών θεσμών. Η Ευρώπη διακατέχεται από πλήρη αμηχανία ελλείψει μεταναστευτικής πολιτικής και κάθε χώρα κοιτάζει πώς θα ρίξει το μπαλάκι και τις ευθύνες στις άλλες ενώπολλοί κατηγορούν άδικα την Ελλάδα ότι δεν φυλάει καλά τα σύνορά της! Και αυτοί τι θα έκαναν στη θέση μας; Θα τους βούλιαζαν τις βάρκες;Θα έκαναν πόλεμο με την Τουρκία που τους προωθεί; Μήπως ενοχοποιούν βολικά την Ελλάδα για να καλύψουν την απροθυμία τους να δεχθούν μετανάστες και για να αποφύγουν να ψέξουν τουςεπιθετικούς Τούρκους; Τίποτε δεν τους έχει διδάξει η ιστορία;
Τι παραπάνω μπορεί να κάνει στα σύνορα μιαμικρή και οικονομικά κατεστραμμένη Ελλάδα, έχοντας απέναντί της μια ισχυρήΤουρκία με βλέψεις αυτοκρατορίας που κάνει το πάν για να προωθήσει Ισλαμικούς πληθυσμούς στην Ευρώπη, που δεν δέχεται πίσω τους παράνομους,που δεν τηρεί τις συμφωνίες, που προκαλεί και επιδιώκει παντοειδώς επέκταση εις βάρος της Ελλάδος, που πνίγει ένα σωρό κόσμο στη θάλασσα και παράλληλα εκβιάζει την Ευρώπη για χρήματα. Και οι ισχυροί της Ευρώπης την καλοπιάνουν αντί να τη βάλουν στη θέση της και τώρα, με πρόσχημα την παράνομη μετανάστευση, θα γεμίσουν και το Αιγαίο με πλοία του ΝΑΤΟ γιατί έτσι επιτάσσουν τα συμφέροντα κυρίως των ΗΠΑ και ο φόβος των Αμερικανών για τη Ρωσία του Πούτιν.
Για ποια Ευρώπη λοιπόν μιλάμε; Αυτή που νομίζαμε ότι είναι ή αυτή που μας αποκαλύπτεται; Ασφαλώς μόνοι μας είναι αδύνατο να τα βγάλουμε πέρα, έτσι όπως έχουμε καταντήσει, αφού επί 30 χρόνια δεν ασχοληθήκαμε ποτέ στα σοβαρά με την ανάπτυξη και με την παράνομη μετανάστευση, την οποία πολλοί την είδαν ως ευκαιρία για εκμετάλλευση των μεταναστών και άλλοι ως ευκαιρία ανάδειξης ιδεολογικών πεποιθήσεων. Αλλά και τώρα ακόμη αποδεικνυόμαστε κατώτεροι των περιστάσεων με την ανοργανωσιά μας και την ιδεοληψία κάποιων σε αντίθεση με τα Σκόπια που διεξάγουν συστηματικούς ελέγχους και, αφού ξεχωρίσουν τους Σύρους, τους μαντρώνουν, τους προωθούν αμέσως προς τη Σερβία και τους περιποιούνταιυποκριτικά καλύτερα από εμάς. Φυσικά τους «παράνομους» μετανάστες τους επιστρέφουν σε μας όπου παραμένουν και κάποιοι γίνονται και πάλι θύματα των διακινητών.Ο φράκτης του Έβρου αποδείχθηκε boomerangγια την Ελλάδα.
Αλλά ας μη περιμένουμε και πολλά από την Ευρώπη γιατί και εκείνη αποδεικνύεται ότι δεν ξέρει τι θέλει, δεν επιθυμείάλλους μετανάστες, δεν επιδεικνύει ενότητα και συμπαράσταση, διστάζει να πάρει δραστικά μέτραεκτάκτου ανάγκης ως δέσμιατων «αρχών»της, απέφευγε μέχρι τώρα να ορίσει και να υπερασπίσει(ακόμα και στρατιωτικά)τα εξωτερικά της σύνορα, πουλάει όπλα, χαϊδεύει την Τουρκία και εξακολουθεί να τελεί σε υποτέλεια προς τις ΗΠΑ. Και έτσι τα προβλήματά της σωρεύονται και κάποια στιγμή ίσως εκραγούν. Ήδη παρατηρούνται τάσεις φυγόκεντρες και απειθαρχίας προς το Ευρωπαϊκό κεκτημένο.Ειδικά δε η Γερμανία που με τόσο ζήλο επιδίωξε να ηγηθεί της Ευρώπης, βρίσκεται τώρα σε πολύ δύσκολη θέση ανάμεσα στην απώθηση των μεταναστών και την εικόνα ανθρωπισμού που καλλιεργούσε για τον εαυτό της τα τελευταία 60 χρόνια. Τώρα όμως χρειάζεται και τους άλλους για να πάρει τις δύσκολες αποφάσεις!
Δεινή η θέση της Ελλάδος.
Να δούμε όμως τι θα κάνουμε εμείς στην Ελλάδα που επί 6 ολόκληρα χρόνια η χώρα ζητιανεύει, αποκρούει τον ορθολογισμό και καταρρέει, οι δε πολιτικοί μαςστερούνται ικανοτήτων, πατριωτισμού και ήθους καιαρνούνται να συνεργαστούν για να περισώσουν ό,τι απέμεινε και να ενεργοποιήσουν τους μηχανισμούς της ανάπτυξης. Ασχολούνται κυρίως με την επόμενη δόση των δανείων και παίζουν θέατρο κατηγορώντας ο ένας τον άλλον. Δεν περιορίζουν τα σκανδαλώδη προνόμιά τους και οι περισσότεροι εξάγουν τις οικονομίες τους δίνοντας στο λαό το καλό παράδειγμα. Και το πιο αποκαρδιωτικό: εμείς ο λαόςδεν έχουμε ομοψυχία, εξακολουθούμε να αρνούμαστε την πραγματικότητα, δεν μαθαίνουμε από τα λάθη μας, παρατηρούμε παθητικά τις εξελίξεις και συνεχίζουμε να τους καλοπιάνουμε και να τους ψηφίζουμε άνευ όρων.Και ουδείς σοβαρός ασχολείται με την ουσία της Παιδείας.
Αυτή η όμορφη χώρα θάπρεπε να είναι ο παράδεισος της Ευρώπης. Όμως, αν δεν αφήσουμε κατά μέρος τη ζητιανιά, αν δεν μάθουμε να αυτοδιοικούμαστε, αν δεν γίνουμεπιό συνεπείς και πιό αξιοπρεπείς και αν δεν επιδιώξουμε(με θυσίες) την οικονομική αυτοτέλεια,το μέλλον της χώρας μας διαγράφεται δυστυχώς ζοφερό.Ήδη, οι Κεντρικοευρωπαίοι κλείνουν τα σύνορά τους και μας στέλνουν κάτι ψίχουλα για να φτιάξουμε κέντρα «προσωρινής» στέγασης των μεταναστών. Και επειδή σ’ αυτή τη χώρα «ουδέν μονιμότερον του προσωρινού», οι περισσότεροι από αυτούς δεν πρόκειται να φύγουν από μόνοι τους, αφού άλλωστε εγκατέλειψαν τις χώρες τους ως τελείως απελπισμένοι. Σε λίγο πολλοί θα αρχίσουν να καταλαμβάνουν ή να αγοράζουν τα (λόγω της κρίσης)φθηνά κενά διαμερίσματαπου,εξαιτίας και του ΕΝΦΙΑ, έχουν καταντήσει ανεπιθύμητα για όσους διαθέτουν παραπάνω από ένα ή δύο. Θα ακολουθήσουν αιτήματα για τζαμιά και η Τουρκία θα επιδιώξει ρόλο προστάτη.
Είναι πλέον φανερό ότι η ανιστόρητη Ευρώπη στην οποία ζητιανεύουμε μας μεταχειρίζεται ως σκουπιδοτενεκέ ψυχών και όχι μόνο.Με αυτή όμως την εικόνα μας, δικαιούμαστε άραγεσήμερακάτι καλύτερο στα πλαίσια της Ευρώπης;Τίποτε δεν κάνουμε για να βελτιωθούμε. Κυριαρχεί δε και η αίσθηση ότι το κράτος έχει σχεδόν διαλυθεί. Μήπως τελικά έχουμε επιλέξει την αυτοκτονία;
