Η Ελλάδα επέστρεψε και πάλι στην εποχή της αβεβαιότητας. Ελάχιστους μήνες μετά τις εκλογές και την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών το κλίμα στην οικονομία ,αντί να βελτιώνεται επιδεινώνεται δραματικά. Η χθεσινή κατρακύλα στο χρηματιστήριο Αθηνών, που το οδήγησε στα επίπεδα της δεκαετίας του ‘ 80 αποτυπώνει καθαρά τη φυγή των επενδυτών και την έντονη ανησυχία που παρατηρείται σε όλους τους τομείς της οικονομικής δραστηριότητας.
Είναι χαρακτηριστικό ότι όσοι ξένοι επένδυσαν στις ελληνικές τράπεζες μέσα σε λίγες εβδομάδες έχουν χάσει παραπάνω από τα μισά χρήματα τους. Πώς μπορεί να ορθοποδήσει μια οικονομία όταν και αυτοί που τόλμησαν να αναλάβουν το ρίσκο μιας επένδυσης, βλέπουν ότι οι ελπίδες τους εξανεμίζονται μέσα σε χρόνο ρεκόρ; Καμιά οικονομία στον κόσμο δεν μπορεί να ανακάμψει όταν κυριαρχεί η πολιτική αβεβαιότητα. Και η κυβέρνηση κάνει ότι μπορεί για να ενισχύσει αυτό το κλίμα πολιτικής αστάθειας που ναρκοθετεί διαρκώς τις προσπάθειες εξόδου από την κρίση.
Όταν βγαίνει τη μια μέρα ο εκλεκτός εταίρος του κ.Τσίπρα στην κυβέρνηση και απειλεί με εκλογές, γιατί δεν αντέχουν να πάρουν τα μέτρα που έχουν δεσμευτεί, είναι δεδομένο ότι όχι απλώς συντηρεί,αλλά διογκώνει την αβεβαιότητα. Όταν ο αρμόδιος υπουργός για τη διαπραγμάτευση βγαίνει και δηλώνει ότι καήκαμε αν δεν ολοκληρωθεί γρήγορα είναι προφανές ότι οι πάντες αντιλαμβάνονται ότι η κατάσταση πάει από το κακό στο χειρότερο.
Πολύ περισσότερο όταν διάφοροι υπουργοί βγαίνουν και δηλώνουν δημοσίως, ακόμα και για συμφωνίες που έχουν ήδη υπογραφεί, ότι διαφωνούν και θα κάνουν ότι περνά από το χέρι τους για να τις εμποδίσουν. Την ώρα που ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας είναι στους δρόμους, αντί οι υπουργοί να ασχοληθούν πώς μπορούν να εκτονώσουν την κατάσταση το μισό υπουργικό συμβούλιο συνοδεύει τον πρωθυπουργό στην Τεχεράνη…
Με διαρκείς παλινδρομήσεις για τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν,με τη μισή κυβέρνηση να μη συφωνεί με την άλλη μισή, με το Μέγαρο Μαξίμου διχασμένο ανάμεσα σε μια επώδυνη συμφωνία με την τρόϊκα και την ηρωική έξοδο από τα προβλήματα, η χώρα είναι προφανές ότι οδηγείται πάλι σε περιπέτεια. Αντί να τελειώνει όσο γρηγορότερα γίνεται η διαπραγμάτευση, οδηγούμαστε πάλι σε ένα κλίμα αντίστοιχο του περασμένου καλοκαιριού. Και κανείς δεν φαίνεται να αντιλαμβάνεται ότι ένα «ριμέϊκ» αυτής της κατάστασης δεν θα είναι μόνο οδυνηρό,αλλά κυριολεκτικά καταστροφικό…
ΤΟ ΒΗΜΑ
