Δεν γνωρίζω τους ανθρώπους που συγκροτούν το διοικητικό συμβούλιο του Εθνικού Θεάτρου. Αλλά για να βρίσκονται σε αυτή τη θέση προφανώς θα έχουν σχέση με το θέατρο γενικότερα και το δίχως άλλο κάτι θα γνωρίζουν από αρχαία τραγωδία και ειδικότερα από τους «Πέρσες» του Αισχύλου. Διαφορετικά δεν εξηγείται πώς ένα από τα επιχειρήματά τους ότι δεν έπρεπε να κατεβεί η διαβόητη παράσταση είναι ο συμψηφισμός του συγγραφέα Ξηρού με τον Αισχύλο! Προτού αναφερθώ verbatim στο σχετικό σημείο της ανακοίνωσης του διοικητικού συμβουλίου, να δηλώσω ότι κακώς κατέβηκε η παράσταση. Πολύ περισσότερο που το εγχείρημα οφείλεται σε μια, όπως λέγεται, αξιόλογη σκηνοθέτρια.
Ανάμεσα λοιπόν στα όσα ανακοίνωσε το διοικητικό συμβούλιο του Εθνικού Θεάτρου είναι το εξής: «Ο Αισχύλος θα περνούσε πολύ άσχημα αν ήταν σύγχρονός μας επειδή είχε την τόλμη στους «Πέρσες» να εστιάσει στον πόνο και στον θρήνο των εχθρών και μάλιστα λίγα χρόνια αφότου αυτοί είχαν κατακάψει τη χώρα του. Πολεμιστές από τη Ναυμαχία της Σαλαμίνας ζούσαν ακόμη όταν πρωτοανέβηκε η παράσταση. Και απ’ ό,τι ξέρουμε, δεν απειλήθηκε η σωματική του ακεραιότητα».
Τι ακριβώς θέλει να πει αυτή η δήλωση η άκρως ταπεινωτική και προσβλητική για όσους τη διατύπωσαν; Οτι ο υπέρ πάντων αγώνας των Ελλήνων του 470 π.Χ. να αποκρούσουν τον εισβολέα είναι ανάλογος με τους αγώνες της 17Ν; Οτι οι νεκροί σε μια τιτάνια ναυμαχία που απέτρεψε τον όλεθρο της Ελλάδας ισοδυναμούν με τις εν ψυχρώ δολοφονίες του κ. Ξηρού και της συμμορίας του; Βεβαίως ο σεμνός Αισχύλος αναφέρεται και στους θρήνους των εχθρών του. Αυτό έλειπε να μην το κάνει. Αλλά οι ξένοι νεκροί (όπως και οι δικοί μας) είναι νεκροί ενός πολέμου. Μόνο το μυαλό του Συμβουλίου μπορεί να συμψηφίσει με τρόπο υβριστικό και ασεβή την αντίσταση των Ελλήνων στη Σαλαμίνα με τις δολοφονίες των σκοτεινών τρομοκρατών.
Ο κ. Γιώργης Γιατρομανωλάκης είναι καθηγητής Κλασικής Φιλολογίας και συγγραφέας.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ