Πολύ φοβούμαι, ότι η κατ’ ευφημισμόν «πρώτη φορά αριστερά» κυβέρνηση ΠΑΝΑΛΕΞΗ, θα χάσει και την τελευταία ευκαιρία να ξεκολλήσει από τον τρίτο και φαρμακερότερο μνημονιακό βούρκο, εάν δεν ζητήσει συγνώμη για τις κατά συρροήν και κατ’ εξακολούθησιν ύβρεις από τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ – Δημοκρατική Συμπαράταξη και Ποτάμι, αντί των οφειλομένων ευχαριστιών γιατί έβαλαν πλάτη να γλιτώσει η Ελλάδα, από ένα χωρίς επιστροφή GREXIT από την Ευρωζώνη, αλλά και την ΕΕ, με την υπερψήφιση του ταπεινωτικού μνημονίου, στη Βουλή.
Καθώς φαίνεται, απουσιάζουν από το κοινωνικοπολιτικό DNA του Τσιπραϊκού ΣΥΡΙΖΑ οι αρετές των ευχαριστιών και της ευγνωμοσύνης. Και αντ’ αυτών, κυριαρχεί ένας άκρως απωθητικός τσαμπουκάς.
Και το χειρότερο: Η κυβερνητική αυτή συμπεριφορά μεταλαμπαδεύεται, ως υπόδειγμα τόσο στο στελεχιακό δυναμικό του κυβερνώντος κομματικού μηχανισμού, αλλά και σε μερίδα σκοπίμως απολιτικοποιημένης νεολαίας, που «τσιμπάει» τα δολώματα μιας «τσάμπα μαγκιάς».
Υπάρχει όμως και η συμπαγής μάζα μιας κοινωνίας, άτυχης μεν, αλλά με πολιτική πείρα και καρτερία, που όπως προκύπτει και δημοσκοπικά δεν είναι πλέον διατεθειμένη, να κάνει υπέρβαση και του τελευταίου υπολείμματος υπομονής, μετά από 3 προσφυγές στις κάλπες, με μηδενικά ευεργετικά αντικρίσματα από τους εκλεγμένους.
Αυτό το γνωρίζει ο κομματικο – κυβερνητικός μηχανισμός του ΣΥΡΙΖΑ. Και επειδή από ολιγαρχική πεποίθηση προτιμά τα δολώματα των συναινέσεων αντί μιας κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας, έχει τις τελευταίες ημέρες εξαπολύσει μια εκστρατεία προσεταιρισμού κοινωνικών εταίρων αλλά και πανευρωπαϊκής πολιτικής υποστήριξης.
Και είναι βέβαιο, ότι οι περισσότεροι από αυτούς που θα συνδράμουν την κυβέρνηση, σ’ αυτή την εκστρατεία, θα εισπράξουν τελικά το τίμημα των λοιδοριών και των ύβρεων. Δεν χρειάζεται αναδρομή στο απέραντο τσιπραϊκό λιβάδι με τις υβριστικές μαργαρίτες. Δεν είναι άλλωστε χρέος των σχολιαστών να ανθολογούν παρόμοιες χυδαιότητες.
Το χρέος, για ένα τέτοιο ανθολόγιο, βαρύνει τους επικοινωνιακούς μηχανισμούς της μείζονος Αντιπολίτευσης. Δηλαδή να συνταχθεί μια μαύρη βίβλος ύβρεων και χυδαιοτήτων και να μοιρασθεί μέχρι την τελευταία συνοικία των πληθυσμιακών κέντρων. Και κυρίως στα σχολεία, για να επιβεβαιωθεί το «με όποιον δάσκαλο καθίσεις, τέτοια γράμματα θα μάθεις».
Προσωπικά αρκούμαι σε εντελώς πρόσφατα υποδείγματα χυδαίας, υβριστικής κυβερνητικής, εναντίον της Αντιπολίτευσης, συμπεριφοράς όπως:
· «Τα σκυλιά» (δηλαδή η Αντιπολίτευση) ουρλιάζουν, αλλά το καραβάνι (δηλαδή η Κυβέρνηση) προχωρά». (Δία στόματος Αλ. Τσίπρα, 1.12.2015).
· Η εκτόξευση από τον Γ. Κατρούγκαλο της ύβρεως του κανιβαλισμού εναντίον της Αντιπολίτευσης που άσκησε κριτική για το Ασφαλιστικό. Λίγο πριν από τη βρισιά αυτή, ο ίδιος… ασπάσθηκε στο μάγουλο την κ. Φώφη Γεννήματα. Άλλωστε, αποτελεί επικοινωνιακή τακτική του Γ. Κατρούγκαλου να λίχει εκεί όπου έπτυε. Και το αντίστροφο…
Αυτά προς το παρόν…
