Μπορεί ο υπουργός Πολιτισμού να μην έχει καταφέρει μέχρι σήμερα να επιδείξει κάποιο έργο,αλλά κάνει αισθητή την παρουσία του με τις καρατομήσεις και τις αλλαγές στις διοικήσεις των οργανισμών που εποπτεύει.Μπορεί να μην βλέπουμε κάποιο σχέδιο για το πώς θα αναδείξουμε την πολιτιστική μας κληρονομιά, για το πώς θα αξιοποιηθούν καλύτερα οι λιγοστοί πόροι που διάτίθενται για τον πολιτισμό, αλλά διαπιστώνουμε ότι η ύψιστη προτεραιότητα του κ.υπουργού είναι να ξηλώνει διοικήσεις και πρόσωπα με διάφορα προσχήματα και με βασικό κριτήριο ότι δεν διάκεινται ευμενώς στο κυβερνών κόμμα.

Έτσι μετά την απομάκρυνση από το Φεστιβάλ Αθηνών του κ.Λούκου ήρθε και η σειρά της διοίκησης του Κέντρου Κινηματογράφου, που ο ίδιος είχε διορίσει πριν μερικούς μήνες.Τα προβλήματα που ταλανίζουν όλους τους φορείς του πολιτισμού στη χώρα μας, είναι γνωστά και τεράστια.Προφανώς ο ρόλος των προσώπων που διαχειρίζονται τους τομείς που παράγουν και διακινούν πολιτιστικά αγαθά είναι σημαντικός.Αλλά τα προβλήματα και η κακοδαιμονία που μαστίζει το χώρο δεν εξαντλούνται εκεί. Παρόλα αυτά επικρατεί για μια φορά ακόμα η αντίληψη πονάει κεφάλι,κόβεις κεφάλι…και γαία πυρί μιχθήτω.
Όπως σχεδόν σε κάθε τομέα της ελληνικής μίζερης πραγματικότητας και στο χώρο του πολιτισμού απουσιάζει ένα συγκροτημένο σχέδιο για το τι θέλουμε, τι επιδιώκουμε,που αποσκοπούμε,με ποια μέσα μπορούμε να το επιτύχουμε.Η εύκολη λύση κάθε φορά είναι να φορτώνουμε τα προβλήματα σε κάποια πρόσωπα και να περιμένουμε ως δια μαγείας να λυθούν με την αντικατάσταση τους.
Θα περίμενε κανείς από τον Μπαλτά, ένα πρόσωπο προερχόμενο από το χώρο της επιστήμης και των ιδεών, περισσότερη ευρυχωρία, περισσότερη διορατικότητα και κυρίως μεγαλύτερη ανεκτικότητα στις διαφορετικές απόψεις.Δυστυχώς αποδεικνύεται δέσμιος των κομματικών του προκαταλήψεων και κατώτερος των περιστάσεων…

ΤΟ ΒΗΜΑ