Όπως κάθε Χριστούγεννα, έτσι και εφέτος θρησκευτικές μειονότητες που ζουν στον χριστιανικό κόσμο, με την μαχητική συμπαράσταση της κυριαρχούσας πια στην Ευρώπη αθεΐας, ξιφούλκησαν με πάθος κατά των χριστιανικών συμβόλων και ιδιαίτερα κατά του χριστουγεννιάτικου δένδρου. Με το ίδιο πάθος που χαρακτηρίζει τους φανατικούς θρησκευόμενους απαιτούν να καταργηθούν αυτά τα σύμβολα, ώστε να μην ενοχλούνται οι αλλόθρησκοι, αλλά κυρίως για να μην διαταράσσεται η δική τους πίστη ότι δεν υπάρχει Θεός, ότι δεν υπάρχει κάποια ανωτέρα δύναμη στην οποία οφείλεται η δημιουργία του κόσμου όπου ζούμε, αυτόν που γνωρίζουμε. Με την βεβαιότητα, την οποία δεν συμμεριζόταν ούτε ο μέγιστος Αϊνστάιν, πιστεύουν ότι το σύμπαν δεν δημιουργήθηκε από κάποια ανώτερη δύναμη, αλλά τυχαία, μόνο του, όταν ακόμα και ένα μπρίκι του καφέ χρειάζεται κάποιος να το κατασκευάσει. Λογικότεροι από τους άθεους οι αγνωστικιστές δηλώνουν όχι ότι δεν υπάρχει κάποια θεία δύναμη, κάποιος Θεός, αλλά ότι δεν γνωρίζουν αν υπάρχει.

Εν πάση περιπτώσει, και σε πείσμα των αθέων, δεν υπήρξε από καταβολής κόσμου ανθρώπινη κοινωνία που να μην θρησκεύεται. Μάλιστα το θρησκευτικό συναίσθημα διακατέχει ακόμα και τους ολιγόπιστους, ιδιαίτερα σε δύσκολες στιγμές.

Είναι γεγονός, ότι η πολυπολιτισμικότητα, που σήμερα τείνει να διευκολύνει την ισότιμη ειρηνική συνύπαρξη όλων των αναγνωρισμένων θρησκειών, έχει εξοπλίσει τους πιστούς της αθεΐας με την δήθεν υπεράσπιση των ατομικών δικαιωμάτων των αλλοθρήσκων. Όμως περιέργως ούτε τολμά (από φόβο;) να χλευάσει ή απαγορεύσει τα ισλαμικά σύμβολα, ενώ κατά μείζονα λόγο δεν διανοείται να ειρωνευθεί ή να εμποδίσει την εβραϊκή λατρεία, έχοντας αναδείξει ακόμα και σε ποινικό αδίκημα τον αντισημιτισμό, την ίδια ώρα που ο αντιχριστιανισμός είναι ελεύθερος και οργιάζει η γελοιοποίηση της χριστιανικής θρησκείας. Δύο μέτρα και δύο σταθμά. Έτσι το ιδεολόγημα περί πολυπολιτισμικότητας κατέληξε να δέχεται απλά ως διαφορετικό και όχι υποδεέστερο πολιτισμό αυτόν που π.χ. αποκεφαλίζει αλλαξοπιστούντες στην Σαουδική Αραβία ή που θεωρεί δευτέρας κατηγορίας τις γυναίκες και με ελάχιστα δικαιώματα. Είναι δε ιλαροτραγικό να γίνεται σεβαστή η αργία των Εβραίων τα Σάββατα ή η αφιέρωση στην προσευχή των Μουσουλμάνων τις Παρασκευές, ενώ την Κυριακή αργία και ημέρα προσευχής των Χριστιανών μόνο ως εργατική κατάκτηση για μη εργασία την δέχονται οι βολεψάκηδες άθεοι. Οι οποίοι επίσης ενθουσιωδώς σέβονται όλες τις χριστιανικές αργίες, προφανώς ως κεκτημένο δικαίωμα στην τεμπελιά.

Το ότι με την πολυπολιτισμικότητα διευκολύνεται από τους άθεους ή τους τύποις χριστιανούς σχεδόν συνειδητά πια η αποσταθεροποιητική διείσδυση του Ισλάμ στις χριστιανικές κοινωνίες προκάλεσε την εμφανή εκ νέου εκτροπή της

Ευρώπης σε ρατσιστικές βιαιότητες, που βαθμιαία τείνουν να εκμηδενίσουν τις δημοκρατικές κατακτήσεις και το σεβασμό στα ατομικά δικαιώματα και την ειρηνική συνύπαρξη των ανθρώπων. Οι κατά το Ισλάμ άπιστοι άθεοι μάλιστα περιλαμβάνονται στα θύματά του μολονότι δεν πιστεύουν σε άλλη θρησκεία. Το Ισλάμ από συστάσεώς του είναι επιθετικό και υποχρεώνει ακόμα και στην δια της βίας γενική επικράτησή του. Και δυστυχώς η εθελοτυφλούντες ευρωπαίοι ξεχνούν ότι ο στρουθοκαμηλισμός δεν σώζει τις στρουθοκαμήλους από τα άγρια θηρία.