Με το γράμμα του νόμου ο Καστανάς πράγματι παρανόμησε και το κράτος έσπευσε να αντιδράσει. Το πρόβλημα όμως είναι η σπουδή που επέδειξε το κράτος έναντι ενός ηλικιωμένου ανθρώπου που, εν τέλει, προσπάθησε να εργαστεί ώστε να βγάλει το ψωμί του.
Η υποκρισία του κράτους είναι τεράστια. Και αυτό διότι οι πολιτικοί μας έχουν επιτρέψει στην κοινωνία να κατρακυλήσει σε ένα σημείο όπου ο κάθε πολίτης και πολιτικός εφαρμόζει όποιο νόμο γουστάρει διότι γνωρίζει ότι θα μείνει ατιμώρητος.
Παραδείγματα πολλά, μικρά και μεγάλα. Ας σταχυολογήσουμε όμως ορισμένα χαρακτηριστικά : όποιος μπορεί παρκάρει το αυτοκίνητο του ή την μηχανή του όπου γουστάρει- τι σημασία έχει εάν εμποδίζονται οι διαβάσεις τυφλών, τα αναπηρικά καρότσια ή οι μητέρες με τα παιδικά καροτσάκια;
Ο Δήμαρχος Καλαμάτας διατυμπανίζει σε ΜΜΕ ότι δεν εφαρμόζει τον αντικαπνιστικό νόμο επειδή έτσι κρίνει! Βέβαια ακολουθεί το παράδειγμα του Προέδρου, του Πρωθυπουργού οι οποίοι κρίνουν ότι ο νόμος δεν τους αγγίζει!
Όταν βρέχει οι δρόμοι γεμίζουν μετανάστες που πουλάνε ομπρέλες παράνομα. Το κράτος όμως δεν έδειξε την ίδια «ευαισθησία» όπως στην περίπτωση του άτυχου Καστανά. Δρόμοι κλείνονται κατ´ υπέρβαση – θυμάται κανείς την εξαγγελία Τσίπρα ότι η Ηρώδου Αττικού θα είναι πάντα ανοικτή; Όποτε ζητηθεί άρση ασυλίας για κυβερνητικό στέλεχος ουδέποτε υπερψηφίζεται από την Βουλή, ακόμα και όταν πρόκειται για αστικό ζήτημα!
Αλλά, ακόμη σημαντικότερο, ας θυμηθούμε πως αντιμετώπισε η Κυβέρνηση και το κράτος την κυρία Σαββαΐδου και πως τα δικά της παιδιά, τους κκ. Σταθάκη, Φλαμπουράρη και την κυρία Βαλαβάνη.
Εάν λοιπόν το κράτος (και η Κυβέρνηση) θέλει να εφαρμοστούν οι νόμοι κατά γράμμα ας αρχίσει από τους πολιτικούς και στο τέλος να ασχοληθεί με τον Καστανά. Το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς (τρομάρα μας!) ας μην εξαντλείται σε εύκολες διακηρύξεις και καταλήγει σε ζεϊμπεκιές, θέατρο και ποδόσφαιρο.
