Η φωτογραφία της συνάντησης του Προεδρικού Μεγάρου είναι αρκούντως αποκαλυπτική.

Και όσα ακολούθησαν επιβεβαίωσαν ακριβώς τις χίλιες λέξεις που κατά την κινεζική εκδοχή μια εικόνα μπορεί να μεταφέρει.
Νοιώθει ο καθείς πια ότι κυβερνούν τα απομεινάρια του πολιτικού συστήματος.
Ο κυρίαρχος λόγος φαντάζει ψεύτικος και απόλυτα κυνικός.
Η επιχειρηματολογία είναι παρωχημένη και επαναλαμβανόμενη κατά περίσταση.
Η επίκληση της εθνικής κρίσης και της επαπειλούμενης κατάρρευσης γίνεται από εκείνους που έως χθες δήλωναν ικανοί και σίγουροι να βγάλουν το κάρο από τη λάσπη.
Αποδεικνύεται ότι δεν είχαν σχέδιο, ούτε επεξεργασίες, παρά μόνο ιδεοληψίες και κατασκευασμένες αλήθειες.
Κάπως έτσι έφθασαν στο σημείο να αναζητούν σανίδα σωτηρίας από πρόσωπα και σχήματα που έως χθες λοιδορούσαν.
Κακά τα ψέματα, δεν υπάρχει αξιοπιστία, ούτε φερεγγυότητα.
Μόνο πονηριές μηχανεύονται και τεχνάσματα επικοινωνιακά εκπονούν.
Επιχειρήσεις εντυπωσιασμού στήνουν κάθε τόσο.
Ενόψει της δυσκολίας του ασφαλιστικού προετοιμάζουν θεάματα κακής ποιότητας, τους «εχθρούς του λαού» θα φέρουν μπρος για να κρύψουν τις θλιβερές φιγούρες τους.
Μόνο που όλα αυτά δεν αντέχουν στο χρόνο.
Λίγες μέρες εντυπώσεων μόνο προσφέρουν και μετά πάλι από την αρχή.
Και αυτό για τον απλούστατο λόγο επειδή το πρόβλημα είναι βαρύ και ασήκωτο για την τρέχουσα ηγεσία.
Σε αντίστοιχες ιστορικές περιόδους τη χώρα κυβερνούσαν πρόσωπα ξεχωριστά, που δεν έπαιζαν με την επικοινωνία, παρά ανελάμβαναν πλήρως την ευθύνη, συγκρούονταν και δημιουργούσαν, άφηναν πίσω τους θεσμούς και εργαλεία προόδου, όχι συντρίμμια.
Κατά τα ψέματα, η χώρα αντιμετωπίζει πέραν των άλλων και κρίση αντιπροσώπευσης.
Η πολιτική δεν προσελκύει πια ικανούς, παρά ναρκισσευόμενους κι απαίδευτους λαοπλάνους.
Θα αποτύχουν δεν υπάρχει αμφιβολία. Μόνο που η αποτυχία τους θα κοστίσει. Ο πάτος δυστυχώς δεν έχει τέλος..