Τελικά πού το πάτε, υπουργέ επί της Παιδείας κ. Νίκο Φίλη, όπως και εσείς κ. Αντώνη Λιάκο, ως επικεφαλής της Επιτροπής Εθνικού και Κοινωνικού Διαλόγου για την Παιδεία, αλλά και εσείς, το ιδεολογικό alter ego του κ. Λιάκου, κυρία Μαρία Ρεπούση;
Απ’ ότι προκύπτει ξεκάθαρα, σκοπεύετε να οδηγήσετε στο εκτελεστικό απόσπασμα τον τελευταίο πυλώνα της κοινωνικής μας υπόστασης: Την Παιδεία, μετά τη σχεδιαζόμενη χαριστική βολή, από τη σημερινή κυβέρνηση, προς την ψυχορραγούσα εθνική μας οικονομία.
Μιλήσατε, κύριε Φίλη, για ανυπαρξία εθνοκάθαρσης εναντίον των Ποντίων. Εσείς, κυρία Ρεπούση βαφτίσατε «συνωστισμό» τη δραματική και υπό τον εξαναγκασμό των Γκρίζων Λύκων του Κεμάλ, φυγή των Ελλήνων της Σμύρνης. Και συνεχίζετε και με νεότερες κατεδαφίσεις αδιαμφισβήτητων ιστορικών αληθειών.
Και τώρα, εσείς κύριε Λιάκο, καθοδηγητικέ μέντορα της κυρίας Ρεπούση, υπό την νέα σας ιδιότητα, με τις ευλογίες του κ. Φίλη, αμφισβητείτε το ρόλο του επικεφαλής του Μακεδονικού Αγώνα Σπύρου Σπυρομήλιου και αποκαλείτε «τζιχαντιστές» τους Μακεδονομάχους και υπεύθυνους για εθνοκάθαρση εναντίον των Εβραίων και των Βουλγάρων! Λοιδορείτε τις ιστορικές συγγραφές της Πηνελόπης Δέλτα. Στο στόχαστρό σας βάζετε, κατηγορώντας ως «εθνικιστές» το Γιάννη Ρίτσο, τον Μίκη Θεοδωράκη, το Γιάννη Κορδάτο, τον Τάσο Λειβαδίτη, τον Σκληρό, το Νίκο Σβορώνο για «εθνικιστικό λαϊκισμό» (Πρώτο Θέμα 29.11.2015).
Δηλαδή κύριε καθηγητά, ως όψιμος προστατευόμενος της κυβερνώσας διανοουμενίστικης … επιδέξιας (λόγω Καμμένου) ψευδοαριστεράς και ως πάλαι ποτέ οπαδός της τροτσκιστικής lotta continua (διαρκούς πάλης) και εν ονόματι της διαρκούς κατεδαφιστικού ζήλου (γνωστή παραχάραξη του Τροτσκισμού), αμφισβητείτε το ρόλο και την προοδευτική πατριωτική προσφορά όλων των παραπάνω προσωπικοτήτων; Όλων αυτών, που λειτούργησαν, ως πραγματικά κάστρα της πνευματικής, επιστημονικής και καλλιτεχνικής υπόστασης της ελληνικής κοινωνίας;
Πού το πάει λοιπόν η ομοούσιος και αδιαίρετος αντιρρησιακή σας συντροφιά; Είναι συμπτωματική και τυχαία η επιλογή του τωρινού χρόνου που ξαναχτυπάτε; Όταν κύριε Λιάκο τόσο την οθωμανική αυτοκρατορία, όσο και την καταγέλαστη θλιβερή και επικίνδυνη απομίμηση, τη νεο-οθωμανική ρεπλίκα του νεοσουλτάνου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν τους θεωρείτε, με άγαρμπους συντακτικούς-αρθρογραφικούς ελιγμούς, ως επικράτεια φιλόξενης πολυπολιτισμικής και ανεξίθρησκης αυτοκρατορίας, έχετε την πεποίθηση ότι προασπίζετε τις ατομικές και συλλογικές ελευθερίες; Σε ποιον αλήθεια παράδεισο;
Μήπως στα τουρκικά, Ερντογανικά κολαστήρια της Άγκυρας και της Κωνσταντινούπολης; Ή μήπως στο προηγούμενο εξίσου κατάπτυστο καθεστώς των στρατοκρατών Γκρίζων Λύκων, που αιματοκύλησαν την Κύπρο και υποδούλωσαν το 38% της επικράτειάς της, εγκαθιστώντας σ’ αυτό ένα εκατομμύριο εποίκους της τουρκικής Ανατολίας;
Επομένως, τόσο ο πολιτικός κόσμος όσο και η τυρβάζουσα πνευματική ηγεσία (Ακαδημία Αθηνών) ας αναλάβουν τις ευθύνες τους, για το ασύδοτο «μπάτε σκύλοι αλέστε» της επιδέξιας αριστεροφανούς αγκιτάτσιας.
Ας προβληματισθεί η ηγεσία της Κεντροδεξιάς, της μείζονος Κεντροαριστεράς αλλά και του ΚΚΕ, αν θα ισχύουν επ’ άπειρον οι ιερόσυλες ασυλίες, εις βάρος των προσώπων που προαναφέραμε.
