Φανταστείτε να ερχόταν ένας φίλος σας και να σας πρότεινε να κάνετε τη βόλτα σας σαββατόβραδο στο σουπερμάρκετ. Η λογική ανταπόκριση θα ήταν μάλλον η έκπληξη και η απορία, την οποία ακόμη πιο λογικά θα ακολουθούσε η άρνηση. Εχοντας λάβει υπόψη της η τηλεόραση αυτό το σκεπτικό, προβάλλει κανονικά προγράμματα τα οποία διακόπτονται για λίγα λεπτά έτσι ώστε να προβληθούν διαφημιστικά σποτ. Επίσης λογικό. Είναι ο νόμος της αγοράς και η κύρια πηγή εσόδων, οπότε το «διάλειμμα για διαφημίσεις» είναι απαραίτητο.
Φανταστείτε τώρα μια εκπομπή η οποία στο μεγαλύτερο μέρος της διάρκειάς της θα πρόβαλλε προϊόντα όλων των ειδών και θα παρεμβάλλονταν και κάποιες ανώδυνες ενότητες έτσι ώστε να ξεκουραστούν το μάτι και το αφτί του τηλεθεατή. Αφήστε τώρα τη φαντασία παράμερα και δείτε την εκπομπή «Ελένη» στον Alpha. Η φαντασία γίνεται πραγματικότητα.
Ενα ατελείωτο σουπερμάρκετ με πελάτες οι οποίοι σπεύδουν να εξαργυρώσουν τη λάμψη και τη διεισδυτικότητα της παρουσιάστριας αρχίζει στις 13.00 και ολοκληρώνεται στη λήξη της εκπομπής. Καταιγισμός προϊόντων τα οποία δειγματίζουν όλα τα μέλη της εκπομπής και μία παρουσιάστρια σε ρόλο promoter. Ενδιαμέσως ανόητα παιχνίδια με τους πανελίστες να προσπαθούν να μαντέψουν πρόσωπα και λέξεις μέσα από περιγραφές, να παρουσιάζουν δήθεν πιπεράτες έρευνες οι οποίες είναι τραβηγμένες από τα μαλλιά, κουτσομπολιό, μαγειρική, ζώδια και συνεντεύξεις.
Εδώ και χρόνια η συνταγή Μενεγάκη δεν αλλάζει, για την ακρίβεια δεν μπορεί να αλλάξει. Η Ελένη Μενεγάκη συνεχίζει να γοητεύει τα πλήθη της ταΐζοντάς τα με στοιχεία της προσωπικής της ζωής σε μορφή μεζέ, με μια μόνιμη χαρά και απώλεια επαφής με τη σκληρή πραγματικότητα. Σαν να μη συμβαίνει ό,τι συμβαίνει γύρω, σαν να πιστεύει ότι όποιος παρακολουθεί έχει πορτοφόλι τόσο γεμάτο ώστε να αγοράζει γόβες 600 ευρώ που του παρουσιάζει και που συνήθως καταλήγουν στην ντουλάπα ή στο καμαρίνι της, σαν το μόνο που ενδιαφέρει τη μέση τηλεθεάτρια είναι το τι θα φορέσει και πώς θα μακιγιαριστεί.
Η «χαζοχαρούμενη» διάθεση τροφοδοτείται από ένα πάνελ ταγμένο σε ρόλο διασκεδαστή, ενίοτε και γελωτοποιού, με μοναδικές εξαιρέσεις τους Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο, Τάσο Τεργιάκη και Αση Μπήλιου. Τρανό παράδειγμα η περίπτωση της Ελιάννας Χρυσικοπούλου, η οποία επιλέγοντας ένα διαφορετικό περιβάλλον εφέτος απέδειξε ότι πρόκειται για μια εντελώς διαφορετική προσωπικότητα η οποία εδώ και χρόνια έδειχνε εγκλωβισμένη στον σχολιασμό ανόητων ειδήσεων και συζητήσεων.
Φυσικά ουδείς μπορεί να αρνηθεί ότι η Μενεγάκη «πουλάει». Και «πουλάει» με τη μορφή φαινομένου πλέον. Εχουν περάσει τόσα χρόνια και το κοινό της την ακολουθεί παρακολουθώντας την ίδια ακριβώς συνταγή, απλώς πιο διευρυμένη διαφημιστικά, τα ίδια τερτίπια για αναζωπύρωση της δημοσιότητας, τις ίδιες λεζάντες κάτω από τις φωτογραφίες στα εξώφυλλα. Αναμφισβήτητα λαμπερή και επιτυχημένη στο είδος της. Επιπλέον δίνει χαρά με όσους χαίρονται με τέτοιο περιεχόμενο. Και είναι γεγονός ότι καμία και κανένας άλλος δεν το έχουν καταφέρει σε αυτόν τον βαθμό και με αυτή τη διάρκεια. Η γοητεία της ψευδαίσθησης; Μπορεί.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ