Το μακελειό του Παρισιού

Πολύ επιτυχημένα ο Λατίνος Οβίδιος είχε πει εκείνο το περίφημο : «Homo homini lupus est», δηλαδή, ο «άνθρωπος είναι για τους ανθρώπους λύκος». Δυστυχώς, ο άνθρωπος είναι πολύ περισσότερο από λύκος, γιατί το ζώο, όταν γεμίσει την κοιλιά του σταματάει να τρώει. Αντίθετα, ο άνθρωπος, σκοτώνει, βυσσοδομεί, βασανίζει, καταστρέφει , χωρίς τέλος, γιατί το μίσος του δεν δείχνει ποτέ κορεσμό. Οι ναπολεόντειοι πόλεμοι, αιματοκύλησαν την Ευρώπη, οι δύο παγκόσμιοι πόλεμοι, είχαν περισσότερα από 60 εκατομμύρια θύματα, τα αδιανόητα εγκλήματα του Άουσβιτς και γενικά του Ολοκαυτώματος, δεν χωρούν στο μυαλό μας και όμως έγιναν. Γιατί; Κανένα νόημα. Απλά από το άσβεστο μίσος του ανθρώπου να σκοτώνει, να σκοτώνει χωρίς τελειωμό. Και ενώ είχαμε φαντασθεί ότι μετά το ξεκλήρισμα των Εβραίων, δεν επρόκειτο να ξαναγίνουν μαζικά εγκλήματα, διαψευστήκαμε παταγωδώς με τον εμφύλιο στη Γιουγκοσλαβία, όπου εκεί οι μέχρι πρότινος αδελφοί αλληλοσφάχτηκαν και σκότωσαν μαζικά αθώους πολίτες, γυναίκες και παιδιά. Αλλοίμονο αυτός είναι ο άνθρωπος.

Αλλά το μακελειό του Παρισιού έχει την αιτιολογία του. Οι θρησκευτικές αντιλήψεις των Μωαμεθανών ότι μετά το θάνατο υπάρχει ζωή στον παράδεισο, όπου τρέχουν ποτάμια με μέλι και υπάρχουν «ουρί», που περιμένουν τους νέους, για να κάνουν ατελείωτο έρωτα, δίνουν τροφή στα νεαρά παιδιά, να γίνουν καμικάζι και να αυτοκτονούν πέρα – δώθε. Η αντιπάθεια των Ισλαμιστών, για τους Χριστιανούς είναι ατελείωτη και ανάγεται σε πρόσφατα και απώτερα ιστορικά γεγονότα. Το άσβεστο μίσος τους προέρχεται από τις Σταυροφορίες του Μεσαίωνα, που οργάνωναν οι Πάπες του Βατικανού, για να «ελευθερώσουν τους Άγιους Τόπους, από τους άπιστους». Πόλεμοι επί πολέμων, με άπειρα θύματα. Ο αρχηγός της Αλ Κάϊντα, Μπιν Λάντεν αναφερόταν συχνά – πυκνά στο γεγονός ότι οι Ισπανοί είχαν εκδιώξει στο Μεσαίωνα τους Σαρακηνούς από την Ισπανία, όπου είχαν ριζώσει για μακρύ χρόνο. Η Οθωμανική αυτοκρατορία κατείχε όλα τα αραβικά εδάφη της Μέσης Ανατολής, καθώς και όλης της βόρειας Αφρικής. Με την ήττα όμως του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου η αχανής αυτή αυτοκρατορία κατέρρευσε και τότε Αγγλία και Γαλλία δημιούργησαν τα κράτη της Μέσης Ανατολής, όχι όπως ήταν χωρισμένες οι θρησκευτικές φυλές των Σουνιτών και Σιιτών, αλλά σύμφωνα με τα συμφέροντα τους, σχετικά με τα πετρέλαια. Αυτά τα κράτη της Μέσης Ανατολής, με τον έναν ή άλλο τρόπο παγιώθηκαν, αλλά μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο δημιουργήθηκε στην Παλαιστίνη το κράτος του Ισραήλ, το οποίο αποτελεί σφήνα μέσα στα μάτια όλων των Ισλαμιστών, που παρά τις προσπάθειές τους να το σβήσουν από το χάρτη, δεν πρόκειται να καταφέρουν ποτέ και τίποτε, γιατί το Ισραήλ κατέχει 200 τουλάχιστον ατομικές βόμβες και αξιόλογη πυραυλική δύναμη, που ανά πάσα στιγμή, αν κινδυνεύσει, μπορεί να καταστρέψει όλους τους Άραβες. Αλλά το μίσος των Ισλαμιστών δεν τελειώνει σ’ αυτά τα ιστορικά περιστατικά. Οι Αμερικανοί για τους δικούς τους λόγους έκαναν δυο πολέμους εναντίον του Ιράκ, το διέλυσαν και στις ατελείωτες μάχες σκοτώθηκαν άπειροι Άραβες. Κοντά σ’ όλ’ αυτά ήρθε κι ο εμφύλιος της Συρίας, που δημιούργησε νέες σφαγές και ανάγκασε εκατομμύρια ανθρώπους να πάνε στην προσφυγιά για να αποφύγουν το θάνατο και τους βομβαρδισμούς. Σ’ αυτά λοιπόν τα πλαίσια οι Τζιχαντιστές ξεκίνησαν τον πόλεμο, για να κάνουν το δικό τους κράτος, αλλά παρ’ όλες τις αρχικές επιτυχίες τους, δεν τα καταφέρνουν, γιατί με τις φρικαλεότητες και τα φυλετικά εγκλήματα έχουν ξεσηκώσει τους πάντες, ώστε Αμερικανοί, Ρώσοι, Γάλλοι, Άγγλοι , Κούρδοι και η φρικιαστική κυβέρνηση του αιμοσταγή Άσαντ , τους πολεμάνε σκληρά.

Εξ αυτών όλων των γεγονότων, ιστορικών και πρόσφατων, οι Ισλαμιστές θεωρούν πως μπορούν να πολεμήσουν τους χριστιανούς, Αμερικανούς και Ευρωπαίους, στις χώρες τους. Πρώτα χτύπησαν την Αμερική το 2001 στους δίδυμους εμπορικούς πύργους της Νέας Υόρκης, με τρεις χιλιάδες θύματα και τώρα τους Γάλλους στο Παρίσι. Όταν οι Ιάπωνες κατέστρεψαν τον αμερικανικό στόλο στο Περλ Χάρμπορ, στις 7 Δεκεμβρίου του 1941, ο στρατηγός Γιαμαμώτο, που ηγείτο της επίθεσης , είπε εκείνη την ιστορική φράση: «τώρα ξυπνήσαμε τον γίγαντα». Ε΄ το ίδιο έκαναν και οι Τζιχαντιστές με τη σφαγή του Παρισιού.

Μετά το μακελειό

Η Ευρώπη δεν πρόκειται να λυγίσει, ούτε να γονατίσει μπροστά στους φανατικούς μισαλλόδοξους «πιτσιρικάδες». Θα αντιδράσει ποικιλοτρόπως, μόνο που η ζωή για κάποιο διάστημα θα είναι διαφορετική. Γιατί, είναι απάνθρωπο, να πηγαίνεις για ψυχαγωγία στο θέατρο ή το γήπεδο και εκεί να βρίσκεις το θάνατο, από «τρελούς».

Όλοι οι υγιώς σκεπτόμενοι, σ’ όλο τον κόσμο, συμπαραστέκονται, στους Γάλλους , αλλά ιδιαίτερα εμείς οι Έλληνες στους ευρωπαίους αδελφούς, οι οποίοι από τότε που ιδρύθηκε το νεοελληνικό κράτος, στάθηκαν πάντα στο πλευρό μας.

Τι μέλλει γενέσθαι ;

Ευρωπαίοι και Αμερικανοί σίγουρα θα αντιδράσουν στην δημιουργηθείσα κατάσταση. Το γεγονός, δεν μπορεί να μείνει αναπάντητο. Αλλά όσο διατηρείται η αιματοχυσία στη Συρία, δεν πρόκειται με τον ένα ή άλλον τρόπο να επέλθει ησυχία. Οι μεγάλοι οφείλουν να συμβάλουν όλοι μαζί, για να σταματήσει αυτός ο πόλεμος, που προκαλεί ανεξέλεγκτα γεγονότα.

Όμως υπάρχει στο βάθος κι ένα άλλο γεγονός, που πέρασε απαρατήρητο ή τουλάχιστον δεν σχετίσθηκε με όλα τα συμβαίνοντα. Αυτό είναι το πετρέλαιο. Οι χώρες της Μέσης Ανατολής σ’ όλο τον 20^ο αιώνα, ήταν σημαντικές για τα πετρέλαια, που έχουν. Τελευταία όμως, αν και η παγκόσμια ζήτηση έχει αυξηθεί, οι τιμές πέφτουν διαρκώς. Πώς γίνεται αυτό ; Οι τιμές των εμπορευμάτων σε μικρές ή μεγάλες αγορές, σχηματίζονται, βάσει της προσφοράς και της ζήτησης. Ε΄ λοιπόν η προσφορά του πετρελαίου στις διεθνείς αγορές έχει μεγαλώσει, γιατί οι Αμερικανοί βρήκαν τρόπους να παράγουν πετρέλαιο από σχιστόλιθους. Κάτι παρεμφερές είχαν πετύχει στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο οι Γερμανοί, οι οποίοι παρήγαγαν πετρέλαιο για τις κολοσσιαίες ανάγκες του πολέμου από το ορυκτό κάρβουνο. Εάν λοιπόν η μέθοδος των Αμερικανών εξαπλωθεί και στις άλλες χώρες της υφηλίου και γίνουν αυτάρκεις σε καύσιμα, τότε οι Άραβες θα λιμοκτονήσουν. Ο χρόνος θα δείξει. Οψόμεθα.