Ο εύκολος τρόπος για να λυθεί το «πρόβλημα Πανούση» για την κυβέρνηση είναι να κατεδαφίσει τον ίδιο τον Γιάννη Πανούση. Υπάρχει ο παιδαριώδης τρόπος, εκείνος δηλαδή που επέλεξε η αναπληρώτρια υπουργός Παιδείας Σία Αναγνωστοπούλου: «Οταν έχει φύγει από υπουργός, δεν με ενδιαφέρουν οι καταγγελίες αυτές». Μια τέτοια τοποθέτηση θα ευσταθούσε εάν το ζητούμενο ήταν κάποιο υπουργικό προνόμιο, ίσως ακόμη και η λειτουργία του υπουργείου. Οι καταγγελίες του πρώην υπουργού αφορούν κάτι φαινομενικά σοβαρό, το οποίο ακόμη δεν γνωρίζουμε σε βάθος. Δεν είναι γνωστές ούτε όλες οι παράμετροι ούτε οι λεπτομέρειες.
Εύκολο επίσης είναι να καταφύγει κανείς στην υποθετική ψυχολογία. Να εικάσει ότι ο Γιάννης Πανούσης αντέδρασε από πίκα. Δεν έχει πια χαρτοφυλάκιο, άρα πληγώθηκε, άρα αντιδρά σαν πληγωμένο ζώο. Πλην όμως δεν μας ενδιαφέρουν τα ψυχολογικά των πρώην υπουργών, πόσω μάλλον τα υποθετικά. Καλό θα ήταν, λοιπόν, να αφήσουμε στην άκρη τα ad hominem και να μαζέψουμε όσο το δυνατόν περισσότερες πληροφορίες για τη σχέση μελών του ΣΥΡΙΖΑ με ομάδες ένοπλης δράσης. Κατόπιν να θέσουμε ερωτήματα. Τι εξυπηρετεί αυτή η σχέση;
Ο πρώην υπουργός δημοσιοποιεί ότι δύο βουλευτές και ένα μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ «έχουν ευθέως σχέσεις» με μέλη τρομοκρατικών οργανώσεων. Προφανώς δεν αναφέρεται στους πέντε οι οποίοι κατέθεσαν ως μάρτυρες υπεράσπισης στη δίκη της «17 Νοέμβρη». Προφανώς δεν αναφέρεται σε εκείνους που παραλείπουν να καταδικάσουν φαινόμενα ακραίας βίας. Τα δεδομένα είναι φρέσκα και αναφέρονται στα «παζαρέματα» για νέους νόμους και σε απειλές για «φυσική εξόντωση».
Το κυβερνητικό κόµµα δεν απέκρυψε ποτέ τη συμπάθεια για τα πρόσωπα και τις πρακτικές τους. Δεν έθεσε ποτέ υπό αμφισβήτηση τον αντιδημοκρατικό ρόλο των ένοπλων ομάδων. Οσο ήταν στην αντιπολίτευση έβρισκε δικαιολογητικά. Η φτώχεια οδηγεί στην εξέγερση, οι δολοφονημένοι δεν είχαν ελαφρυντικά και φυσικά όλοι οι δράστες έχουν ανθρώπινα δικαιώματα. Κάπου εκεί τα όρια γίνονται ασαφή και τα δικαιώματα αναγνωρίζονται κατά περίπτωση. Οι αστυνομικοί δεν έχουν δικαίωμα να βασανίζουν συλληφθέντες, οι κρατούμενοι ζουν σε κράτος δικαίου και δικαιούνται ανθρώπινη διαβίωση. Δεν υπάρχει αντίποδας, δεν είπε κανείς ότι τα θύματα των τρομοκρατικών επιθέσεων έχουν και αυτά θεμελιώδη δικαιώματα με πρώτο και κύριο το δικαίωμα της ζωής.
Οσο ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν στην αντιπολίτευση η σχέση με «άτομα του χώρου», όπως χαρακτήριζαν τους τρομοκράτες διάφοροι βουλευτές, αποτελούσε μέρος της ρητορικής. Πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ νομοθετεί και αποφασίζει, δεν χρειάζεται κανενός είδους διαπραγμάτευση ώστε να εξασφαλίσει ανθρώπινα δικαιώματα σε κρατούμενους. Δεν χρειάζεται ανοιχτή γραμμή με στελέχη οργανώσεων. Πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται απέναντι ιδεολογικά, καθώς εφαρμόζει όλες τις πολιτικές τις οποίες καταδικάζουν τα «άτομα του χώρου».
Τα ερωτήματα, λοιπόν, που προκύπτουν αφορούν το βάθος και τον ρόλο των σχέσεων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ με τρομοκρατικές ομάδες. Οι τηλεφωνικές συνδιαλέξεις όπου ένας σύμβουλος υπουργού συνομιλεί σαν φιλαράκι με φυλακισμένο των «Πυρήνων της Φωτιάς» ίσως να αφορούν προσωπικές απόψεις ενός ατόμου. Να εξετάσουμε, όμως, και την περίπτωση η κυβέρνηση να θέλει με αυτόν τον φιλικό τρόπο να ελέγξει την κατάσταση. Δεν ξέρουμε εάν παριστάνουν τον φίλο στους έγκλειστους ώστε να τους κατευνάσουν και να αποφύγουν μελλοντικές επιθέσεις.
Οσον αφορά τις «ευθείες απειλές» στις οποίες αναφέρεται ο πρώην υπουργός, προτού καταλήξουμε σε συμπεράσματα, θα πρέπει να μάθουμε ποιες ήταν οι ακριβείς διατυπώσεις και σε ποιες συνθήκες αρθρώθηκαν. Αν δηλαδή ακούστηκαν σε μια λογομαχία ως «θα σε εξαφανίσω», μπορεί και να μην είναι τίποτα. Μπορεί να πρόκειται για εξάρσεις έντονων προσωπικοτήτων. Αν θέλουμε να μιλήσουμε για παρακράτος ΣΥΡΙΖΑ όπου οι τρομοκράτες είναι συνεργάτες, θα πρέπει να αναρωτηθούμε: συμφέρει την κυβέρνηση ένα νέο κύμα βομβιστικών και δολοφονικών επιθέσεων; Συμφέρει κάποιον η αναταραχή πλην εκείνου που θα εκδώσει μυθιστόρημα με όλα αυτά τα περιστατικά; Προς το παρόν, λοιπόν, μιλάμε για περιστατικά, μιλάμε για νοοτροπίες με τις οποίες συμφωνούμε ή διαφωνούμε.

* Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2015

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ