Από εμάς εξαρτάται η μείωση του δημόσιου χρέους

Καθώς έχει παγιωθεί στην ταλαίπωρη χώρα μας η αριστερή ιδεολογία, ο δε κυρίαρχος λαός για τρεις αλλεπάλληλες εκλογές επιμένει ότι θέλει να δοκιμάσει την αριστερή διακυβέρνηση έστω και με ξερό ψωμί, θα αποτολμήσω να υπενθυμίσω μερικές βασικές προϋποθέσεις για την εκπλήρωση των αριστερών υποσχέσεων.

Ξεκινώντας από τον αριστερό απόστολο των εθνών Κάρολο Μαρξ, θα υπενθυμίσω σε όσους λίγους τον μελετούν και θα πληροφορήσω όσους τον υμνούν χωρίς να τον έχουν διαβάσει την εξής διόλου διαδεδομένη ρήση του, που πρόσφατα ανέσυρε από την αφάνεια ο ξεχωριστός διανοούμενος Δημοσθένης Κούρτοβικ με εύλογη δηκτικότητα: «Οι ευγενέστερες ιδέες είναι καταδικασμένες αν δεν υποστηρίζονται από υλικά συμφέροντα. Μπορεί η μυθοπλασία να λέει ότι ο Προμηθέας χάρισε στους ανθρώπους τη φωτιά από αγάπη, αλλά ο ηλεκτρικός λαμπτήρας του Εντισον φώτισε τον κόσμο επειδή ήταν κερδοφόρος για τις βιομηχανίες (και για τον εφευρέτη του φυσικά)», («Τα Νέα», 6.6.2015).

Δηλαδή το κέρδος ωθεί τους ανθρώπους σε κάθε δημιουργική προσπάθεια. Στο υλικό όφελος αποσκοπούν οι ιδρύοντες βιομηχανίες ή βιοτεχνίες, οι αγρότες όταν καλλιεργούν τη γη, οι εφοπλιστές όταν παραγγέλνουν βαπόρια, οι καφετέριες όταν σερβίρουν φραπέ. Ακόμη και οι θρησκείες οφέλη υπόσχονται σε όσους πιστούς τις ακολουθούν, με πιο ελκυστικό τον μουσουλμανικό Παράδεισο με πιλάφια, μέλι και ουρί.

Ο σύγχρονος εμπνευστής της μη μαρξιστικής Αριστεράς Τζον Μέιναρντ Κέινς εμπνέει στις μέρες μας την πολεμική κατά της λιτότητας και υπέρ των παροχών που τονώνουν την κατανάλωση και κινητοποιούν την αγορά. Πράγματι ο Κέινς, στον οποίο ομνύουν οι σύγχρονοι κορυφαίοι προοδευτικοί οικονομολόγοι, συνιστούσε τον καταναλωτισμό, την προμήθεια κάθε είδους προϊόντων, ώστε να πέφτουν λεφτά στην αγορά, όπως ζητεί ο κ. Κορκίδης, και έτσι να αυξάνεται η απασχόληση και να μειώνεται η ανεργία. Αυτό επαγγέλλονται και οι έλληνες κεϊνσιανοί, και κάποιοι διάσημοι νομπελίστες, λησμονώντας όμως ή αποκρύπτοντας επιμελώς από ακροατές και αναγνώστες τους μια φράση-κλειδί του Κέινς: «Τα αγαθά που θα αγοράζονται να είναι βρετανικά προκειμένου να αυξηθεί η απασχόληση σε αυτήν εδώ τη χώρα», δηλαδή στην πατρίδα του Βρετανία. Η τόνωση όμως της κατανάλωσης στην Ελλάδα, καθώς στην ωραία μας χώρα δεν παράγουμε σχεδόν τίποτε, απλώς θα διευκόλυνε την αγορά εισαγόμενων προϊόντων, όπως ασταμάτητα πιέζουν π.χ. οι έμποροι αυτοκινήτων.

Δηλαδή θα αγοράζονταν νέα αυτοκίνητα, μηχανάκια, κομπιούτερ, κινητά τηλέφωνα, ρούχα, παπούτσια κ.ο.κ. που σχεδόν όλα δεν παράγονται στην παραπλανημένη από τους αριστερούς δημαγωγούς πατρίδα μας, οι οποίοι έδιωξαν και διώκουν κάθε παραγωγική προσπάθεια (βιομηχανίες, ναυπηγεία, κάθε είδους ξένες αλλά και ντόπιες επενδύσεις), επ’ ωφελεία του αλλοδαπού προλεταριάτου, αντί των ελλήνων εργατών. Εισαγόμενο είναι ακόμη και το βοδινό κρέας που χλαπακιάζουμε και οι φραπέδες με τους οποίους κυκλοφορούν παντού σχεδόν όλοι οι Ελληνες και, ιδιαίτερα, οι Ελληνίδες (με ένα πλαστικό κύπελλο στο χέρι). Και δανειζόμαστε ακόμη και τώρα για να τα απολαμβάνουμε. Και ας επιδιώκει διαρκώς ο κ. Τσίπρας να κουρευτεί το δημόσιο χρέος. Μόνο αύξηση του εισοδήματος από παραγωγικές επενδύσεις θα οδηγήσει στον δραστικό και μόνιμο περιορισμό του.