Η συντηρητική παράταξη (σ.σ. όρο που αποδέχονται όλοι οι δεξιοί στην Ευρώπη και μόνο στην Ελλάδα παθαίνουν πολλοί «αναφυλαξία») είναι σε βαθιά κρίση.
Τα όσα συμβαίνουν στην παρούσα διαμάχη για την εκλογή του νέου αρχηγού της ΝΔ είναι χαρακτηριστικά ενός πολέμου, όχι για ιδέες, αρχές και θέσεις, αλλά για τη νομή της εξουσίας μεταξύ των φατριών, των βαρόνων, των τζακιών και των οικογενειών που αποτελούν και τη μεγάλη πληγή της συντηρητικής παράταξης.
Η Ν.Δ. βιώνει πρωτόγνωρες καταστάσεις που ποτέ άλλοτε δεν είχαν καταγραφεί στην 41χρονη ιστορία της. Τα όσα συμβαίνουν είναι απόρροια το πώς πορεύθηκε κατά τη διάρκεια της μεταπολίτευσης η Ν.Δ., το βασικό και μεγάλο κόμμα της δεξιάς παράταξης στην Ελλάδα.
Ένα κόμμα που δεν γνωρίζει τα τελευταία χρόνια τι ακριβώς εκφράζει, που δεν έκανε την ανανέωσή της όταν έπρεπε και που επέτρεψαν οι εκάστοτε ηγεσίες της να κάνει κουμάντο η κομματική νομενκλατούρα και οι κατά καιρούς κομματικοί κομισάριοι, θυμίζοντας στιγμές από το Σοβιετικό καθεστώς. Εξάλλου και η Ν.Δ., ένα φιλελεύθερο κόμμα, είναι δομημένο οργανωτικά κατά τα λενινιστικά πρότυπα με Κεντρική Επιτροπή, Πολιτικό Γραφείο, γραμματέα, κ.λπ.
Πολλά δεν γίνανε τα τελευταία χρόνια. Έπρεπε να έρθουν τα πάνω-κάτω, αλλά δεν έγινε τίποτα. Απλά συντήρηση της ίδιας κατάστασης και διαιώνιση των παθογενειών, οι οποίες έχουν περιγραφεί σε παλαιότερο άρθρο.
Το ζήτημα όμως είναι τι γίνεται από εδώ και πέρα. Και υπάρχουν πρόσωπα που έχουν ευθύνες και μάλιστα ιστορικές.
Το βασικό και δημοφιλέστερο, ακόμα, πρόσωπο στο χώρο της κεντροδεξιάς είναι ο πρώην Πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής. Σε αυτόν προσβλέπουν πολλοί για να αρθεί το σημερινό αδιέξοδο.
Κανείς δεν μπορεί να υποδείξει σε έναν πρώην Πρωθυπουργό τι θα πράξει. Όμως, ο Κ. Καραμανλής υπήρξε ο μακροβιότερος πρόεδρος της Ν.Δ. από την ίδρυσή της και πεντέμισι χρόνια Πρωθυπουργός και είναι το πρόσωπο που μπορεί να ενώσει και πάλι.
Άρα, είναι στο χέρι του να αναλάβει άμεσα –ακόμα και σήμερα- πρωτοβουλίες ώστε να αρθεί το αδιέξοδο και να υπάρξει συμβιβασμός όλων των πλευρών. Λέγεται ότι είναι απογοητευμένος με όσα γίνονται. Δεν μπορεί όμως να μένει μόνο στις διαπιστώσεις.
Αυτός έχει τη λύση στα χέρια του…Ξέρει τι πρέπει να κάνει ώστε να βρεθεί λύση να αρθεί το αδιέξοδο. Ας τους φωνάξει στη Ραφήνα ή στο πολιτικό του γραφείο όλους τους υποψηφίους και ας συζητήσουν πως θα πορευθεί ενωμένη η Ν.Δ.
Το οφείλει όχι μόνο στην ιστορία της παράταξής του, στον ιδρυτή της Ν.Δ. και θείο του Κωνσταντίνο Καραμανλή, αλλά κυρίως στον ίδιο του τον εαυτό. Και αυτό εάν δεν θέλει να χάσει και άλλο από το πολιτικό του κεφάλαιο και τη δημοφιλία του.
Εκτός και εάν δεν τον ενδιαφέρει να συνεχίσει να υπάρχει η Ν.Δ. των 170 εκατ. χρεών και υπάρχουν…άλλα σχέδια για το μέλλον!
Μόνο που η σημερινή κρίση της Ν.Δ. εάν γενικευθεί και δεν βρεθεί λύση μπορεί να συμπαρασύρει όχι μόνοσυνολικά όλες τις βασικές οικογένειες της συντηρητικής παράταξης, αλλά και τον καραμανλισμό στον πολιτικό αφανισμό!
