Με ερωτήσεις εμπρός στις οποίες ίσως δεν είχε βρεθεί ξανά ποτέ του αναγκάστηκε να αναμετρηθεί χθες ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Σόιμπλε μιλώντας στη Μεγάλη Γαλλική Σχολή Πολιτικών Επιστημών SciencesPo.
Κυριολεκτικά ίδρωσε για να τα βγάλει πέρα ο σκληρός του Βερολίνου μπροστά σε ένα ακροατήριο που διαθέτει και την παιδεία και την ελευθερία της βούλησης ώστε να μην καταπίνει αμάσητό ότι του σερβίρει ο κάθε πολιτικός όπως ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο οποίος δέχθηκε καταιγισμό πυρών τόσο για την Ελλάδα όσο και για το μεταναστευτικό, ενώ οι απαντήσεις του κάθε άλλο παρά έπεισαν τους φοιτητές.
Δεν είναι τυχαίο ούτε το γεγονός ότι ο Σόιμπλε πήγε να μιλήσει εκεί, καθώς πρόκειται για μια σχολή πολύ μεγάλης σημασίας στο επίκεντρο της γαλλικής αλλά και της διεθνούς ελίτ των πολιτικών επιστημών, αλλά ούτε ότι εκεί ακριβώς ήταν που οι ακροατές του δεν του χαρίστηκαν στα ερωτήματα.
Δυστυχώς, η Ελλάδα, για την οποία τόσες καταιγιστικές ερωτήσεις δέχθηκε εκεί ο υπουργός Σόιμπλε, δεν του έχει υποβάλλει ποτέ μέχρι σήμερα αντίστοιχα ερωτήματα.
Αντίθετα, η παρουσία του προκαλεί μονίμως δέος και τρόμο στους Ελληνες συνομιλητές του που, φυσικά, δεν είναι φοιτητές αλλά μέλη κυβερνήσεων τα οποία και τον τρέμουν.
Είναι αυτονόητο: όπως πλέον ευρέως γνωστό, στην Ελλάδα καριέρα έκαναν οι πολιτικοί που στα χρόνια της κρίσης ουσιαστικά κορόιδεψαν τον ελληνικό λαό. Το γιατί και το πώς είναι σήμερα πια ξεκάθαρα.
Ο Σαμαράς ήταν ο μεγάλος νικητής του 2012. Κέρδισε τις εκλογές ως αρχηγός του «Όχι» για να κυβερνήσει μόνον με «Ναι» επί μακρό διάστημα.
Το ίδιο έκανε και ο Τσίπρας: από δεύτερος αρχηγός του «¨Όχι», μόλις ψηφίστηκε, έγινε ουσιαστικά αρχηγός ενός δικού του, ιδιότυπου και χωρίς πολλά πολλά «ναι».
Αν όμως οι έλληνες πολιτικοί καθώς και οι διαμορφωτές της κοινή γνώμης είχαν το θάρρος τέτοιων ερωτημάτων, πιθανότατα ο τόπο αυτός δεν θα ήταν σήμερα εκεί που βρίσκεται.
Δυστυχώς για την Ελλάδα, δεν το είχαν…
