Στις 30 Οκτωβρίου 2012 η Βουλή ψήφιζε το σχέδιο νόμου «Κύρωση της Συνθήκης Προσχώρησης μεταξύ της ΕΕ και της Δημοκρατίας της Κροατίας».
Στην αιτιολογική έκθεση αυτού του νομοσχεδίου γίνεται ρητή μνεία στα περίφημα κριτήρια της Κοπεγχάγης που καθορίστηκαν στην ομώνυμη πόλη από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο τον Ιούλιο του 1993. «Απαιτείται η ύπαρξη λειτουργούσας οικονομίας της αγοράς, καθώς και η ικανότητα προσαρμογής του υποψήφιου κράτους στις ανταγωνιστικές πιέσεις και τις δυνάμεις της αγοράς».
Αυτόν τον νόμο τον ψήφισε και ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ που διά των στελεχών του διακήρυσσε την «ανατροπή της σημερινής αρχιτεκτονικής του ευρώ», την «κοινωνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος», την «επανάκτηση από το Δημόσιο των ιδιωτικοποιημένων επιχειρήσεων κοινωνικής σημασίας», «δωρεάν μετακινήσεις, ελευθέρας σε κινηματογράφους, θέατρα, γυμναστήρια, δημιουργία δημόσιων στούντιο για ηχογραφήσεις» και γενικά «μια Ευρώπη στον αντίποδα της σημερινής» (βλ. «Τα Νέα», συνεντεύξεις Ν. Βούτση, Δ. Στρατούλη, Δ. Κοδέλα, Αλ. Ρήγα, Ηλ. Χρονόπουλου, 10.8.2013).
Αυτός ο ΣΥΡΙΖΑ που για την Κροατία ψηφίζει την εφαρμογή της οικονομίας της αγοράς, για την Ελλάδα προτείνει ανατροπή αυτής της πολιτικής και ελευθέρας σε κινηματογράφους!
Αυτός ο ΣΥΡΙΖΑ προτάθηκε από τον ελληνικό λαό μαζί με τους ΑΝΕΛ ως αντικαταστάτης του καταρρεύσαντος λόγω χρεοκοπίας πελατειακού και οικογενειοκρατικού καθεστώτος που ίσχυε επί δεκαετίες και «μεγάλως αγαπήθη» από τον ίδιο ελληνικό λαό.
Στις 25 Ιανουαρίου η χώρα με απώλεια του 25% του ΑΕΠ της και πρωτοφανείς θυσίες του λαού είχε δαμάσει το διπλό έλλειμμα του 15%, είχε βελτιώσει αποφασιστικά τα μακροοικονομικά της μεγέθη και είχε αρχίσει η στροφή προς ένα υγιές αναπτυξιακό υπόδειγμα με τόνωση της εξωστρέφειας.
Σήμερα, έξι μήνες μετά, όλα αυτά έχουν εξαφανιστεί. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αυτά τα οποία αναγνώρισε στην Κροατία δεν τα αναγνώρισε για την Ελλάδα και βάλθηκε ματαίως να εκβιάσει την Ευρώπη στην καλύτερη περίπτωση ή να οδηγηθούμε στη δραχμή στη χειρότερη. Την τελευταία στιγμή ο λαϊκιστής Πρωθυπουργός, αντιλαμβανόμενος «άκρες, μέσες» τις ευθύνες του, υπέγραψε ένα προσύμφωνο επανοικοδόμησης εμπιστοσύνης με την Ευρώπη που περιέχει ένα πρώτο πακέτο μέτρων ύψους 5,5 δισ. ευρώ, πιέζεται να υπογράψει ένα δεύτερο για την κάλυψη των αναγκών του Αυγούστου, ενώ επιμελείται το νέο Μνημόνιο ύψους 82 έως 86 δισ. ευρώ, που φέρνει νέα μέτρα!
Την ίδια στιγμή τα «δίδακτρα» ωρίμανσης του κ. Τσίπρα ανέρχονται: σε 11 δισ. απώλεια ΑΕΠ, σε ανάγκη νέου δανείου 82-86 δισ. ευρώ αντί για έξοδο στις αγορές με προληπτική πίστωση 15 δισ. ευρώ, σε εκτόξευση του χρέους σε 200% του ΑΕΠ το 2017, σε εκροή καταθέσεων 45 δισ. από τον Νοέμβριο του 2014, σε εσωτερική στάση πληρωμών και σε 6 δισ. ευρώ παγωμένες συναλλαγές λόγω capital controls!
Τι γίνεται από εδώ και πέρα; Οι ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ είναι η τελευταία πράξη του μεταπολιτευτικού δράματος. Το καθεστώς του υπαρκτού λαϊκισμού που δεσπόζει στη χώρα οικειοθελώς από το 1981 προσέκρουσε με πάταγο πάνω στην πραγματικότητα. Τώρα θα δούμε ποιος θα νικήσει. Αν νικήσει η πραγματικότητα, τότε η χώρα κουρασμένη αλλά με κρυμμένες πνοές ζωής θα επανατοποθετηθεί στην Ευρώπη και θα προοδεύσει φυσιολογικά, δηλαδή δύσκολα και όχι χαριστικά. Αν νικήσει ο λαϊκισμός, τότε η χώρα θα μετατραπεί οριστικά σε ένα αποτυχημένο κράτος που θα βολοδέρνει ανάμεσα στην εξαθλίωση και στην παραβατικότητα.
Λένε πως η επιβίωση αυτής της χώρας δεν είναι ζήτημα οικονομίας αλλά παιδείας. Σωστά, μόνο που τώρα δεν προλαβαίνουμε. Τώρα πρέπει να λειτουργήσουν το ένστικτο αυτοσυντήρησης, το μυαλό, η κρίση και, αν η κρίση είναι δύσκολη, η σύγκριση. Και εμείς τι κάνουμε; Οι λεγόμενες πολιτικές δυνάμεις της δημοκρατίας και της Ευρώπης; Οφείλουμε να τα εμπνεύσουμε όλα αυτά από σήμερα! Η αναμέτρηση είναι θέμα ελαχίστων μηνών!
Ο κ. Κώστας Τασούλας είναι βουλευτής Ιωαννίνων με τη ΝΔ.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ