Οι ανόητοι των Αθηνών

Πριν από λίγες ημέρες, σύμφωνα με τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία, ο αμερικανός πρόεδρος επικοινώνησε με τον κινέζο ομόλογό του προκειμένου να τον ευχαριστήσει για τις προσπάθειες που παρασκηνιακώς κατέβαλε για την επιτυχή κατάληξη των διαπραγματεύσεων της Δύσης ως προς το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν και την επανένταξη της χώρας των εκσυγχρονισμένων μουλάδων στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα.

Εκτοτε η μέχρι πρότινος αποκλεισμένη Τεχεράνη έχει γίνει η πιο δημοφιλής πρωτεύουσα για τους οικονομικά ισχυρούς του κόσμου τούτου.

Αυτή τη στιγμή οι παλαιές εχθρότητες φαίνεται να έχουν ταφεί βαθιά στο χώμα και το Ιράν φαντάζει με σύγχρονο Ελντοράντο.

Είναι μια χώρα 80 εκατ. κατοίκων, με νεανικό πληθυσμό, τεράστια αποθέματα ανεκπλήρωτης ζήτησης και βεβαίως με υψηλά αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, ικανά να χρηματοδοτήσουν την αναγέννηση των επενδύσεων και την προσδοκώμενη αύξηση της κατανάλωσης.

Το προετοιμαζόμενο εδώ και πάνω από έναν χρόνο διεθνές deal μεταξύ Δύσης και Τεχεράνης είναι δηλωτικό της δυναμικής αλληλεξάρτησης του σύγχρονου κόσμου, που μετατρέπει τους εχθρούς σε φίλους και καθιστά τα συμφέροντα κυρίαρχα.

Το δυστύχημα είναι ότι στην Αθήνα κάποιοι προσέβλεπαν σε βοήθεια από το Ιράν, την Κίνα και τη Ρωσία για τα υπόγεια σχέδιά τους, αγνοώντας αυτήν ακριβώς τη δυναμική αλληλεξάρτησης του σύγχρονου κόσμου.

Υπολόγιζαν ανοήτως ότι η Τεχεράνη θα στήριζε, εν μέσω των πιο κρίσιμων διαπραγματεύσεων των τελευταίων 35 χρόνων με τη Δύση, το όποιο ελληνικό σχέδιο που θα διατάρασσε έστω προσωρινά τη διεθνή ισορροπία. Και ακόμη προσέβλεπαν αντιστοίχως σε βοήθεια από το Πεκίνο και τη Μόσχα, μη αντιλαμβανόμενοι το βάθος της αλληλεξάρτησης μεταξύ Αμερικής, Ευρώπης, Κίνας και Ρωσίας.

Υπερτίμησαν, υπαρκτές είναι αλήθεια, διαφορές μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων, οι οποίες ωστόσο δεν είναι ικανές να οδηγήσουν σε γεωπολιτικές ανατροπές και σε νέες παγκόσμιες ισορροπίες.

Είναι πολύ κρίσιμο όμως για εμάς εδώ, για το μέλλον μας και την υπόστασή μας, ότι παρ’ ολίγον να επικρατήσουν τόσο ανιστόρητες και επιπόλαιες διεθνοπολιτικές προσεγγίσεις, ικανές να υπονομεύσουν την εθνική στρατηγική σαράντα χρόνων και να ανατινάξουν στην κυριολεξία την Ελλάδα.

Το πάθημα ελπίζουμε να έγινε μάθημα για όλους.