Δύσκολο καλοκαίρι

Θα μας αφήσει σημάδια αυτό το καλοκαίρι

Εν μέσω βαθέος θέρους βρισκόμαστε, σε λίγες ημέρες έχουμε 1η Αυγούστου, και δεν έχω μαζέψει από τις θάλασσες ούτε ένα αρχαίο κεραμίδι, ημερολόγιό μου. Με έχουν ζωσμένο τα φίδια της αβεβαιότητας –πού να βρεθεί διάθεση για ανιχνευτικά μακροβούτια στα δροσερά νερά, να εντοπίσω κεραμίδι στον βυθό, και μετά, παίρνοντας την πιο βαθιά και γερή ανάσα που έχω, να φθάσω ως τον πάτο, να πιάσω και να ανεβάσω θριαμβευτής το πήλινο θραύσμα που χιλιάδες χρόνια τώρα κάνει παρέα με τα φύκια και την άμμο;

Πώς να απομακρύνεις τον φόβο ότι η κυβέρνηση θα τα θαλασσώσει στις διαπραγματεύσεις για το τρίτο μνημόνιο, όπως τα θαλάσσωσε όλους αυτούς τους έξι μήνες που κυβερνάει, τον φόβο ότι και άλλα μαγαζιά και επιχειρήσεις θα κλείσουν αφού οι τράπεζες είναι ουσιαστικά εκτός λειτουργίας; Πώς να πιστέψεις ότι κυβέρνηση που δηλώνει πως δεν πιστεύει, δεν δέχεται τους νόμους που η Βουλή ψηφίζει με πρωτόγνωρες πλειοψηφίες, θα τους εφαρμόσει;
«Πραξικόπημα», «εκβιασμός», «με το πιστόλι στον κρόταφο υπέγραψε» –τέτοια ακούμε για τη συμφωνία της 13ης Ιουλίου που μας έσωσε από τη χρεοκοπία. Ναι, αλλά γιατί φθάσαμε εκεί, να πρέπει να συμφωνήσει με κλειστές της τράπεζες η κυβέρνηση; Γιατί ο πρωθυπουργός έπρεπε να αποδείξει πως είναι σκληρός διαπραγματευτής, άντρας πολλά βαρύς, γενναίος –όπως απαιτούν οι εθνικές μας παραδόσεις.
Ολο για «αγώνες», «αξιοπρέπεια» «ανάστημα» μιλούσε προχθές στη Βουλή –λες και όσοι δεν είναι «αγωνιστές» ή πρώτα μπόγια δεν είναι αξιοπρεπείς. Λες και η δημιουργικότητα, η εργατικότητα, η υπομονή, η επιμονή δεν είναι αρετές. Δεν καταλαβαίνει από ειρηνικά έργα ο Αλέξης Τσίπρας, δεν τον ενδιαφέρει να γίνουν, ας πούμε, σχολεία για να μάθουν τα παιδιά γράμματα, να είναι καλοί και δημιουργικοί πολίτες –τον ενδιαφέρει στα σχολεία να μάθουν «να αγωνίζονται» κάνοντας καταλήψεις.
Νιώθει και μιλάει σαν πολεμιστής ενώ εμείς έχουμε επείγουσα ανάγκη από ειρήνη: μιλώντας για τα 41 χρόνια από την πτώση της χούντας, είπε «ο δημοκρατικός πατριωτισμός της εποχής εκείνης είναι και σήμερα οδηγός στους αγώνες του λαού μας για να επιστρέψει στον τόπο μας η κυριαρχία και η ανεξαρτησία που χάσαμε εξαιτίας αυτής της μεγάλης οικονομικής κρίσης». Αλλά ο «δημοκρατικός πατριωτισμός» της εποχής εκείνης ήταν αντίσταση, πολιτική πάλη για την ανατροπή της χούντας. Τώρα ποιος πρέπει να ανατραπεί;
Του είναι αδύνατον να καταλάβει ότι η κυριαρχία που είχε το πολιτικό σύστημα πάνω στον δημόσιο πλούτο της χώρας και η ανεξαρτησία του να τον διαχειρίζεται προς όφελός του (για να διατηρεί την εξουσία του το κυβερνών κόμμα κάθε φορά) χάθηκε όχι επειδή οι προηγούμενοι πρωθυπουργοί ήσαν δειλοί (ή κακοί στρατηγοί) αλλά επειδή αδιαφορούσαν για την οικονομία, την κοινωνία, τον πολιτισμό της χώρας.
Καλοκαίρι συντήρησης


Οικονομικά καταρρεύσαμε, όχι πολιτικά –αλλά ο Αλέξης Τσίπρας μόνο από πολιτική καταλαβαίνει, και μάλιστα την αντιλαμβάνεται με στρατιωτικούς όρους. Για αυτόν η Αριστερά δεν είναι το κόμμα των εργατών, των απλών ανθρώπων που δικαιούνται καλύτερη ζωή –είναι το κόμμα των αγωνιστών της αντίστασης στην Κατοχή, των στρατιωτών του Δημοκρατικού Στρατού στον εμφύλιο, του 114 και του Σωτήρη Πέτρουλα, των αντιστασιακών της εποχής της χούντας, των διαδηλωτών και καταληψιών της μεταπολίτευσης.
Ως προς αυτά τα χαρακτηριστικά δεν διαφέρει από τον Παναγιώτη Λαφαζάνη και τη Ζωή Κωνσταντοπούλου –απλώς ο Αλέξης Τσίπρας είναι καλύτερος στους ελιγμούς, δεν είναι μονοκόμματος.
Για τούτο ο πολιτικός αρχηγός που πρέπει να μην καταλαβαίνει καθόλου ο Αλέξης Τσίπρας, αυτός που μάλλον αντιπαθεί περισσότερο και ίσως περιφρονεί περισσότερο είναι ο Σταύρος Θεοδωράκης –γιατί δεν χρησιμοποιεί την αγωνιστική και στρατιωτική ορολογία. Ούτε η Φώφη Γεννηματά είναι πολεμίστρια, καμιά σχέση με τις πολιτικές μαινάδες Βαλαβάνη ή Φωτίου, ας πούμε. Αλλά είναι πολλοί άραγε σήμερα που ενδιαφέρονται για το τι λέει;
Οτι ο Κουτσούμπας, ο Μιχαλολιάκος, ο Καμμένος είναι πολέμαρχοι, είναι προφανές. Ο Μεϊμαράκης είναι λεβέντης –άμα γίνει πόλεμος, θα δείξει τις ικανότητές του, υπαινίσσεται συνεχώς, ακόμα και όταν λέει καλαμπούρια.
Ο Βούτσης; Οπλαρχηγός. Ο Φίλης; Κλεφταρματωλός. Ο Γεωργιάδης; Κλεφτοκοτάς. Ο Βορίδης; Ινδιάνος με τομαχώκ. Ακόμη και ο Τσακαλώτος θυμήθηκε τους στρατιωτικούς προγόνους του στην τελευταία συνεδρίαση της Βουλής, προσπαθεί να ξεπεράσει την κατάσταση του αποφοίτου του Eton.
Καλοκαιριάτικα να μιλάω για πολεμιστές –τι χάλι είναι αυτό, ημερολόγιό μου. Εχω διαστροφή πια με την πολιτική, πρέπει να σταματήσω να διαβάζω ειδήσεις. Πρέπει να πάω θέατρο, κινηματογράφο, να κολυμπήσω και ας μην ψαρεύω κεραμίδια, να διαβάσω λογοτεχνία, να ακούσω μουσική, να πιω ούζα σε παραλίες.
Αλλά όταν βλέπεις τόση κατήφεια γύρω σου, όταν βλέπεις τις ουρές στις τράπεζες και τα άδεια μαγαζιά, όταν ξέρεις ότι φίλοι σου (που δεν είναι δημόσιοι υπάλληλοι) έχουν να πληρωθούν μήνες, όταν άλλοι (ακόμα πιο άτυχοι) απολύθηκαν, όταν ακούς τα προβλήματα που έχουν με τα μαγαζιά τους και τα γραφεία τους φίλοι και συγγενείς και από την άλλη τις μεγαλοστομίες των πολιτικών, πώς να ενταχθείς σε καλοκαιρινή κατάσταση;
Οταν βλέπεις απροθυμία από τον Αλέξη Τσίπρα να ξεκαθαρίσει την κατάσταση στο κόμμα του και νοιάζεται, όπως όλοι οι στρατιωτικοί, για τα σύμβολα –αν η τρόικα θα πηγαίνει στα υπουργεία ή όχι, αν θα μένει σε κεντρικό ή απόμερο ξενοδοχείο –και δηλώνει ότι υπέγραψε επειδή εκβιάστηκε, επειδή έγινε πραξικόπημα, πώς να ελπίζεις ότι θα γίνουν κανονικά οι συνομιλίες και θα μπούμε από το φθινόπωρο σε τάξη;
Θα βασανιστούμε λοιπόν, από καύσωνες στο περιβάλλον και από τους φόβους μέσα μας –και ήταν το «κόμμα της ελπίδας» υποτίθεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Το μόνο που μπορώ να κάνω εγώ για να φανώ αγωνιστής όπως με θέλει ο πρωθυπουργός, είναι αγώνας συντήρησης. Να μην ξεραθούν τα δέντρα και τα λουλούδια, να μη γεμίσει ξερόχορτα ο κήπος.
Τέτοιο θα είναι το φετινό καλοκαίρι, ημερολόγιό μου.
γραμματοκιβώτιο

Μετά τις τόσες Ολονύκτιες Αγρυπνίες, απεσοβήθη άραγε η Εξόδιος Ακολουθία;
Σταύρος, με μαύρους κύκλους
nnn
Με αυτά και τούτα που παρατηρούμε τις τελευταίες ημέρες, τείνω να υποθέσω πως πολλά από τα επιφανή στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ έζησαν και την εποχή του Μολιέρου. Αλλιώς, τι πρότυπα είχε να για να γράψει τον Ταρτούφο;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΗΤΑΚΟΣ, ΛΑΡΙΣΑ
nnn
ΣΥΡΙΖΑ, εικόνα είσαι του μεταπολιτευτικού πελατειακού δικομματισμού και του μοιάζεις…
Πέτρος Τς, @hotmail.com
nnn
Επερώτηση: Είναι ηθική και νόμιμη η μετανάστευση ενός συνταξιούχου, ως μη άνεργου, παίρνοντας των ομματιών του;
ΑΒΑΔΑΙΟΣ, ΣΕ PLAN B.
nnn
Μα, τι απώλεσαν οι εταίροι για να μπορεί να κάνει λόγο για πύρρεια νίκη τους ο Αλέξης; Η αλήθεια βρίσκεται στον αντίποδα: ο ίδιος και οι σύντροφοί του πέρασαν από καβδιανά δίκρανα.
Γ. Κ., @OTENET.GR
nnn
Ο ένας στο Μαξίμου τα πάει και τα φέρνει με τους θεσμούς, τα μνημόνια, τις τράπεζες και τις ιδιωτικοποιήσεις. Ο άλλος στην Αριστερή Πλατφόρμα επιμένει στη Θεσσαλονίκη, στο σχίσιμο τριών (πλέον) μνημονίων, την εθνικοποίηση των τραπεζών και τις κρατικοποιήσεις. Τον ΣΥΡΙΖΑ τον διεκδικούν και οι δύο, όπως και τις ιδεοληψίες του.
ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΕΠΑΧΤΙΤΗΣ
nnn
Τώρα που η Ζωή επανέφερε την τρόικα, μήπως το Καστελόριζο έγινε Αίγινα καιο Γιάνης απέκτησε το ν (ναι);
ΔΕΣΠΩ Μ. ΦΡΑΓΚΑΚΗ, @GMAIL.COM
nnn
Μπορεί κάποιοι δονκιχώτες σύντροφοί του να είναι κακοκαρδισμένοι για τις κυβιστήσεις του αρχηγού, οι υπόλοιποι Ελληνες είμαστε ακόμη με την ψυχή στο στόμααφού η χώρα ξέφυγε από το να καταλήξει μικρή Κούβα της Μεσογείου. Ανεδαφικές θεωρίες και σουρεαλιστικά πειράματα τέλος: Ηρθε η ώρα του λογαριασμού και της ευθύνης.
Πίτερ Ορτον, Στων Λαθών την Ολόμαυρη Ράχη
nnn
Καλοπερνάει ο Αλέξης. Ζωή και ΚΟΤΑ…
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΕΧΙΑΣ

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ