Η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να υπογράψει μια συμφωνία.
Μπορεί να προτείνει τον Πρόεδρο της ΕΕ Γιούνκερ ως τον κοινά αποδεκτό, δεσμευτικό για όλους επιδιαιτητή. Ο Γιούνκερ ως εκλεγμένος πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει βαρύνοντα θεσμικό ρόλο, που μπορεί να γίνει σεβαστός απ’ όλους, την ΕΚΤ, το ΔΝΤ, τη Σύνοδο Κορυφής, την ελληνική κυβέρνηση.
Για την Ελλάδα είναι καλύτερα, να ξεκινήσει με αρνητική αφετηρία μια έστω και κακή συμφωνία, παρά με αρνητική αφετηρία το μηδέν. Στην πρώτη περίπτωση μπορεί να παλέψει, για να εξουδετερώσει με τις δικές της δυνάμεις και δεξιότητες τις αρνητικές προδιαγραφές. Στη δεύτερη περίπτωση θα προκληθεί πολύς πόνος στους κατοίκους της.
Ο πρωθυπουργός έχει την κοινωνική και πολιτική νομιμοποίηση, να δεχτεί ακόμα και μια κακή συμφωνία, που θα δυσαρεστήσει ενδεχόμενα και δικαίως τμήματα του πληθυσμού, θα βοηθήσει όμως συνολικά τη χώρα.
Σε ένα τέτοιο πλαίσιο αναφοράς μπορεί να έχει και τη δέσμευση των λοιπών φιλοευρωπαϊκών δημοκρατικών κομμάτων, γιατί όχι ενδεχόμενα και της ίδιας της αριστερής πλατφόρμας του ΣΥΡΙΖΑ.
