Ο κύκλος της ΝΔ έκλεισε οριστικά. Και όσοι δεν το έχουν ακόμα καταλάβει προσφέρουν πολύ κακή υπηρεσία στην ίδια την παράταξή τους. Το πρόσφατο δημοψήφισμα απλά ήταν ένα ακόμα μήνυμα για την πορεία που πρέπει να πάρει η κεντροδεξιά στον τόπο.
Η συντηρητική παράταξη, όσο και εάν δεν αρέσει ο όρος σε πολλούς στο χώρο της ΝΔ, αλλά αυτός είναι σε όλη την Ευρώπη και μόνο στην Ελλάδα προκαλεί αλλεργία, χρειάζεται ανανέωση σε όλα τα επίπεδα. Κοινότυπο θα πουν πολλοί και δεν θα έχουν άδικο.
Η συντηρητική παράταξη πρέπει, για το καλό της πολιτικής ζωής του τόπου και για την ίδια τη Δημοκρατία, να ξυπνήσει από τον πολιτικό της λήθαργο. Πρέπει να ορίσει ξανά ποιον εκφράζει και που ανήκει.
Στις τάξεις της, είχε επί δεκαετίες έντονο το λαϊκό στοιχείο. Αυτό απομακρυνόταν σταδιακά σε όλες τις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις, πολύ περισσότερο μετά την έλευση του μνημονίου.
Η συντηρητική παράταξη εάν δεν καταρρίψει το επιχείρημα ότι αποτελεί στυλοβάτη των εγχώριων ελίτ και δεν ξαναπιάσει το νήμα με το λαϊκό στοιχείο, δεν έχει καμία απολύτως τύχη στο μέλλον και επί πολλά έτη θα είναι εκτός παιχνιδιού.
Η συντηρητική παράταξη έχει ανάγκη συγκεκριμένου σχεδίου για το μέλλον, στρατηγικής και οράματος (σ.σ. όχι προφανώς της υπεράσπισης των πολιτικών της τρόικα, όπως νόμιζαν και πολλοί ψηφοφόροι της και την αποδοκίμασαν).
Χρειάζονται νέα πρόσωπα, όχι «πρίγκιπες» και «βασιλόπουλα», πρόσωπα του κομματικού σωλήνα, αλλά νέοι άνθρωποι, πολιτικοποιημένοι με ιδέες και απόψεις για μια νέα αρχή, ώστε να επέλθει ιδεολογική θωράκιση και οργανωτική ανασυγκρότηση.
Κυρίως επιβάλλεται το γκρέμισμα της ΝΔ και η οικοδόμηση ενός νέου σχηματισμού στα ευρωπαϊκά πρότυπα με παράλληλη εξαφάνιση της σημερινής, λενιστικού τύπου (σ.σ. αποτελεί αντιγραφή του μοντέλου του ΠαΣοΚ) δομή κόμματος.
Εάν η συντηρητική παράταξη εγκλωβιστεί και πάλι στη ρηχή συζήτηση για τα πρόσωπα που θα ηγηθούν και μείνει απλά στα επίπεδα της κυρίαρχης κομματικής «ελίτ» που διαδραματίζει κεντρικό ρόλο, θα χάσει ολοκληρωτικά τον πόλεμο και θα μείνει για πολλά χρόνια στο περιθώριο.
