Το επταήμερο του Διόδωρου

Την εποχή που οι τράπεζες ήσαν ανοιχτές ακόμα και για επαναστατικές ομιλίες

Τσίπρας, Καμμένος, Μιχαλολιάκος εναντίον όλης της ελληνικής κοινωνίας: ΣΕΒ, ΓΣΕΕ, ΟΤΟΕ, ΚΕΔΕ, ΑΒΓ, ΒΓΔ, ΓΔΕ –και όποιο άλλο αρκτικόλεξο υπάρχει ψηφίζει «Ναι» για να μείνει η χώρα στην Ευρώπη. Εξαιρείται η ΑΔΕΔΥ που διαδήλωσε την περασμένη Δευτέρα παρέα με τον ΣΥΡΙΖΑ: όσο πιο σίγουρος είσαι ότι θα καταβληθεί ο μισθός, τόσο πιο επαναστάτης. Και περιμένεις ήσυχος οι άλλοι να εξαθλιωθούν και να συμμαχήσουν μαζί σου.

Αλλά πέντε γράμματα έχει όλα κι όλα το «ΑΔΕΔΥ» και υπάρχουν χιλιάδες συνδυασμοί των άλλων είκοσι τεσσάρων –δεν θα φύγουμε λοιπόν από το ευρώ τώρα που γινόμαστε αργά αλλά σταθερά ευρωπαϊκή χώρα: όλα κυλούν ήρεμα, ημερολόγιό μου, οι πολίτες ψύχραιμοι και πολιτισμένοι ετοιμάζονται να ψηφίσουν ενώ την περίοδο 2010-12 η Αθήνα κάηκε δύο φορές, ακροδεξιοί και ακροαριστεροί Αγανακτισμένοι προσπαθούσαν να καταλάβουν τη Βουλή, παντού διαδηλώσεις, πορείες, συγκρούσεις, μολότοφ, βανδαλισμοί, ξυλοδαρμοί, δακρυγόνα.

Χρεοκοπήσαμε επισήμως και δεν ακούγεται κιχ στους δρόμους, δικαιώθηκε ο ποιητής: ο κόσμος τελειώνει «όχι μ’ ένα πάταγο αλλά μ’ ένα λυγμό». Αντιβουίζει το facebook και οι τηλεοράσεις, έρημες οι πλατείες, ήρεμα ο ένας μετά τον άλλον παίρνουμε τα πενηντάρια μας από τα ΑΤΜ· έχουμε και άλλα σπίτια μας, πάρα πολλά μερικοί, αλλά καθένας ξέρει πως αυτό το πενηντάρι ίσως είναι το τελευταίο, κανείς δεν πιστεύει πια «τους ψευταράδες και τους μασκαράδες».

Οι σιωπηλοί λυγμοί, η σιωπηλή οργή για την κατάντια μας, η απελπισμένη δημοκρατικότητά μας θα αποτελειώσουν την κυβέρνηση. Ο φοβερός «τρίτος γύρος» που φοβούνταν οι παλιοί αντικομμουνιστές γίνεται με όρους δημοκρατικούς –οι λαθροχειρίες με τα ψηφοδέλτια δεν είναι πολύ χειρότερες από αυτές που είχε διαπράξει το ΠαΣοΚ το 1985 για να καταφέρει να εκλέξει Πρόεδρο Δημοκρατίας. Ούτε η σημερινή «αναγεννημένη» ΕΡΤ είναι πολύ χειρότερη από εκείνης της περιόδου –«φασιστική» την αποκαλούσε τότε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης.

Φοβερό κύμα βίας καβάλησε ο ΣΥΡΙΖΑ για να έρθει στην εξουσία. Αλλά αποδείχθηκε πως έλεγε τα μεγαλύτερα ψέματα της πρόσφατης ιστορίας μας –γίναμε όλοι σοφότεροι για το τι είναι πολιτική μετά από τόσους αποτυχημένους πρωθυπουργούς που υπερασπιστήκαμε με πάθος. Και έχουμε κερδίσει σε ψυχραιμία με σκληρό αντίτιμο: και χρεοκοπημένοι και με τη Χρυσή Αυγή τρίτο κόμμα.

Φυσικά, το 2015 τα διακυβεύματα είναι πολύ σοβαρότερα από αυτά του 1985· είναι αντίστοιχα με αυτά του 1944 και του Εμφυλίου –θα κρίνουν την πορεία της χώρα για δεκαετίες. Δεν είναι πρόοδος, δεν είναι όμορφο που για τόσο σπουδαία πράγματα διαφωνούμε σχεδόν πολιτισμένα;

Τελικά, έπειτα από τόσες συγκρούσεις, έπειτα από τόση βιαιότητα τα τελευταία πέντε χρόνια, καταλάβαμε πως όταν κλείνεις «ραντεβού στα γουναράδικα» για να πας εκεί με δωρεάν βουλευτικό αυτοκίνητο δεν είσαι χλωμή φιγούρα του Βελουχιώτη: είσαι απλώς γελοίος, κακομοίρης, βολεμένος που παριστάνει τον επαναστάτη για να συνεχίσει να έχει τη βουλευτική βολή του. Καταθέτεις στεφάνι στην Καισαριανή, βαφτίζεις τον γιο σου Ερνέστο προς τιμήν του Γκεβάρα και μετά αφήνεις τον Γιούνκερ να σου δίνει φιλικά χαστουκάκια –ε, δεν γίνεσαι αντιστασιακός ούτε Γκεβάρα –ούτε καν θλιβερός λογάς Τσάβες, ανήλικος είσαι.

Γιαλαντζί μπολσεβίκοι

Δεν είναι επικίνδυνοι: μπολσεβίκοι γιαλαντζί είναι που μετέχουν της πανελλήνιας Μεγάλης Ιδέας, αυτό είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Εκείνη κατέρρευσε το 1922 και ισοπεδώθηκε οριστικά το 1974 αλλά εν τω μεταξύ το ΚΚΕ είχε ενστερνιστεί τη Σοβιετική Μεγάλη Ιδέα. Ηττήθηκε το 1949, ισοπεδώθηκε το 1989 μαζί με το Τείχος του Βερολίνου. Και ήρθε η νέα Μεγάλη Ιδέα της Ενωμένης Ευρώπης –πρωτόγνωρη Μεγάλη Ιδέα γιατί δημιουργεί αυτοκρατορία με τη θέληση των λαών και τη συνεργασία των κρατών, καμιά απολύτως σχέση με τις προηγούμενες αυτοκρατορίες που είχαν ιδρυθεί στην ήπειρο με κατακτητικούς πολέμους.

Ε, ο ΣΥΡΙΖΑ, ψάχνοντας να βρει κάτι να κρατηθεί μετά την κατάρρευση του κομμουνισμού, κάτι μεγαλειώδες που να ανταποκρίνεται στη μεγαλοσύνη των πολιτικών στελεχών που τον συναποτελούσαν, επανέφερε τη Μεγάλη Ευρωπαϊκή Ιδέα στα παλιά ελληνικά μέτρα: θα κάνουμε την Ευρώπη ελληνική, όπως οι προπάτορές μας θα έκαναν Ελληνική Αυτοκρατορία την Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Θα συνασπίσουμε τον Νότο κατά του Βορρά, θα ξεσηκώσουμε τους λαούς κατά της λιτότητας, θα υπερασπιστούμε τους φτωχούς, θα ξαναδώσουμε στη δημοκρατία τη γιακωβίνικη αγριάδα, το πρόσωπο της Ζωώδους Δύναμης θα είναι το πρόσωπο της νέας ευρωπαϊκής Μαριάννας. Τσίπρας, Κωνσταντοπούλου, Καμμένος, Μιχαλολιάκος θα δείξουν στους Γιούνκερ, Μέρκελ, Ολάντ, στον Ρέντσι τι εστί δημοκρατία.

Και γελάει όλη η Ευρώπη –προετοιμάζοντας ταυτόχρονα ανθρωπιστική βοήθεια γιατί τώρα έρχεται η πραγματική ανθρωπιστική κρίση αν η ΕΚΤ ζητήσει πίσω τα 120 δισεκατομμύρια που έχει δανείσει τις ελληνικές τράπεζες. Ο Βαρουφάκης ξεκίνησε ως ενδιαφέρων «εναλλακτικός οικονομολόγος» για τα διεθνή μέντια για να καταλήξει γελωτοποιός.

Η Ζωή Κωνσταντοπούλου όμως είναι επικίνδυνη. Το υπερτροφικό πολιτικό «εγώ» της θέλει συνεχώς τροφή, τα καταβροχθίζει όλα, σαν τους παχύσαρκους που χρειάζονται 10.000 θερμίδες την ημέρα για να επιβιώσουν: Βουλή, επιτροπές, βουλευτές, δημοσιογράφους, υπαλλήλους της Βουλής, τον κόσμο ολόκληρο καταπίνει αμάσητο. Βεβαίως θα της καθίσουν στο στομάχι και θα γλιτώσουμε από αυτή –η ίδια δεν θα γλιτώσει από τον εαυτό της.

Δεν είχαν σχέδιο να φέρουν τη δραχμή, ημερολόγιό μου. Η δραχμή θα έρθει γιατί μετά από κάθε αποτυχία τους, αντί να σταθούν λίγο να σκεφθούν μήπως και καταλάβουν, έκαναν ακόμη ένα άλμα μπροστά, ελπίζοντας ότι αυτό θα είναι το καλό, θα τους γλιτώσει από το «πολιτικό κόστος» της συμφωνίας. Και έλεγαν συνεχώς ψέματα και ανοησίες.

Αλλά αφού ο Παναγιώτης Λαφαζάνης δεν μπορεί να ηγηθεί ένοπλης διαδήλωσης στην Αθήνα και ο Πάνος Καμμένος δεν μπορεί να κατεβάσει τα τανκς, είναι τελειωμένοι, ημερολόγιό μου. Η Ελλάδα δεν θα γίνει Σερβία –γιατί Σερβία θα γίνουμε αν φύγουμε από το ευρώ, όχι Αλβανία. Η Αλβανία είναι κάπως ενσωματωμένη στους ευρωπαϊκούς θεσμούς, η Σερβία είναι μαύρη τρύπα στον χάρτη.

Θα κερδίσουμε, είμαι σίγουρος. Δεν θα είναι εύκολα τα πράγματα μετά, δεν θα εξαφανιστεί η ανεργία, δεν θα ξανανοίξουν κλεισμένα μαγαζιά και επιχειρήσεις. Τουλάχιστον να σταματήσουν να αυξάνονται, και κυρίως να μην καταστραφούμε με έξοδο από την ευρωζώνη. Τα υπόλοιπα μετά θα τα βρούμε· έχουμε γίνει σοφότεροι, το πιστεύω.