Τι να τις κάνεις τις αριστερές ιδέες και τα μεγάλα προοδευτικά λόγια ότι νοιάζεται και υπερασπίζεται τα δικαιώματα των φτωχών , των μικρών και των ανήμπορων όταν στη πραγματικότητα έχεις φέρει σε απόλυτη απόγνωση το πιο ευάλωτο κομμάτι της κοινωνίας ,τους ηλικιωμένους μικροσυνταξιούχους : να περιμένουν ώρες έξω από τα υποκαταστήματα των τραπεζών για αν εισπράξουν ταπεινωμένοι 120 ευρω όλα κι όλα έχοντας δουλέψει μία ολόκληρη ζωή .
Δεν πιστεύω ότι ο κ.Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ είχαν την πρόθεση να συμπεριφερθούν στους απόμαχους της εργασίας σαν να ήταν σκουπίδια. Κάθε άλλο αν σκεφθεί κανείς τις αγωνιστικές περγαμηνές και την ιστορία κάποιων στελεχών της κυβέρνησης . Αυτό ,όμως, είναι που κάνει το κυβερνών κόμμα επικίνδυνο και ακατάλληλο για την διακυβέρνηση του τόπου σε μία τόσο κρίσιμη για το μέλλον της χώρας στιγμή.
Εξηγούμαι:o λαός ανέδειξε τον ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση ελπίζοντας ότι θα μπορέσει να πετύχει μία καλύτερη συμφωνία με τους δανειστές ( σε σχέση με αυτή που είχαν συνάψει οι κ.κ. Σαμαρας και Βενιζέλος) και ότι θα απαλλάξει την κοινωνία από τα γερμανικής έμπνευσης σκληρά προγράμματα λιτότητας .
Όμως μετά από τέσσερις μήνες διαπραγματεύσεις η χώρα βρίσκεται σε απείρως χειρότερη κατάσταση από εκείνη πριν αναλάβει το τιμόνι ο κ.Τσίπρας- με κλειστές τράπεζες, με νεκρές αγορές ,με φευγάτους τουρίστες εν μέσω καλοκαιριού και με τρομοκρατημένους για το μέλλον τους πολίτες.
Η πρωτοφανής αυτή εικόνα της χώρας δεν οφείλεται σε κάποια αιφνίδια και ύπουλη εισβολή ξένων στρατευμάτων στο ελληνικό έδαφος , κάποια θανατηφόρα άγνωστη επιδημία που ήρθε από το εξωτερικό , από μία καταστροφή που δεν μπορούσε να προβλέψει κανείς και έπιασε τις υπηρεσίες τους κράτους ανέτοιμες.
Είναι αποτέλεσμα της κακής και ανεύθυνης διακυβέρνησης Τσίπρα. Η οποία ενώ είχε προειδοποιηθεί από τις άλλες 18 χώρες -μέλη της Ευρωζώνης ότι αν δεν τηρήσει τους κανόνες και τις υποχρεώσεις της ομάδας -στην οποία οφείλει την ευημερία της τα τελευταία 30 χρόνια -θα υποστεί σοβαρές συνέπειες, τις αγνόησε.
Ο κ.Τσίπρας διαπραγματεύτηκε τέσσερις μήνες με μαξιμαλιστικό τρόπο και χωρίς σχέδιο με τους εταίρους μην αντιλαμβανόμενος το αυτονόητο: ότι μια καλή συμφωνία δεν εξαρτάται από την σκληρότητα της αντιπαράθεσης με τους δανειστές αλλά από τον χρόνο ολοκλήρωσης της που όσο μακρύτερος είναι τόσο οξύτερα γίνονται τα προβλήματα της οικονομίας.
Μάλιστα ο κ.Τσίπρας αντί να υπογράψει συμφωνία μέσα στις προθεσμίες που του είχαν δοθεί αποφάσισε στο τέλος να το παίξει επαναστάτης και να μεταθέσει την ευθύνη των αποφάσεων στον ελληνικό λαό .Εγκατέλειψε το τραπέζι των συνομιλιών και προκήρυξε δημοψήφισμα προκαλώντας την κατάρρευση των τραπεζών και την χρεοκοπία της χώρας.
Οι προθέσεις του κ.Τσίπρα μπορεί να ήταν καλές. Η απειρία του ,όμως, η αδυναμία του να σηκώσει την ευθύνη των αποφάσεών του και έλλειψη στοιχειώδους γνώσης των μηχανισμών της Ένωσης οδήγησε τη χώρα στο σημερινό αδιέξοδο . Αδιέξοδο από το οποίο δεν πρόκειται να βγούμε εάν η κυβέρνηση δεν υπογράψει μέσα σε λίγες μέρες συμφωνία – τρίτο μνημόνιο πλέον με τους δανειστές.
Ο μόνος τρόπος για να γίνει αυτό είναι το «ΝΑΙ» στο δημοψήφισμα που θα αναγκάσει τον κ.Τσίπρα να υπογράψει τις προτάσεις των δανειστών.
Αντίθετα το «ΟΧΙ» -αν δεν οδηγήσει τη χώρα εκτός Ευρώ- θα ενθαρρύνει τον κ.Τσίπρα για μια ατέρμονη διαπραγμάτευση απαγορευτική σε ένα περιβάλλον κλειστών τραπεζών και ετοιμοθάνατης οικονομίας .Και με μεγάλη πιθανότητα ,η ΕΚΤ θα ενεργοποιήσει τα δικαιώματά της , η Ελλάδα να χάσει τις τράπεζές της και οι πολίτες τις καταθέσεις τους .
Αν ο κ. Τσίπρας είχε κάποια αυτογνωσία θα ζητούσε από τον λαό να ψηφίσει «Ναι» και θα κινούσε τις διαδικασίες για μια κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας που θα έπαιρνε ευκολότερα κρίσιμες αποφάσες για μεταρρυθμίσεις στη χώρα και θα τηνέβγαζε μια ώρα αρχύτερα από το σημερινό αδιέξοδο.
