Σύμφωνα με την κυβερνητική εκδοχή, ο Πρωθυπουργός πήρε τον λόγο στη Σύνοδο Κορυφής. Διαπίστωσε «δημοκρατικό κενό» (στην Ευρώπη…) και ζήτησε σεβασμό στη «λαϊκή έκφραση» και σε «αυτό που θέλουν οι λαοί της Ευρώπης».

Λεπτομέρεια.
Ο Πρωθυπουργός δεν έβγαζε λόγο σε φοιτητικό αμφιθέατρο. Απευθυνόταν σε άλλους 27 αρχηγούς ευρωπαϊκών κρατών και κυβερνήσεων.
Εξ όσων αντιλαμβάνομαι, όλοι τους είναι δημοκρατικά εκλεγμένοι, όλοι αποτελούν επιλογές της λαϊκής έκφρασης και όλοι γνωρίζουν (υποθέτω) τι θέλουν οι λαοί τους πολύ καλύτερα από τον πρωθυπουργό μιας διπλανής χώρας.
Ως γνωστόν, κανείς άλλος λαός πλην του ελληνικού δεν έχει χρίσει τον Αλ. Τσίπρα εκπρόσωπό του στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
Μόνο που η «ριζοσπαστική Αριστερά» είναι μαθημένη να εκπροσωπεί γενικώς και κατ’ απονομή τον λαό, τη δημοκρατία, την κοινωνία, την αξιοπρέπεια, εσχάτως και την πατρίδα. Τα δικά μας δίκια αλλά και τα παγκόσμια.
Υπενθυμίζω ότι προεκλογικό σύνθημα του ΣΥΡΙΖΑ ήταν πως «Η Ευρώπη Αλλάζει», λες και η Ευρώπη περιμένει ποιος θα κερδίσει τις εκλογές στην Ελλάδα, τη Σλοβακία ή την Εσθονία για να αποφασίσει τι είναι.
Προ βδομάδων, η «Le Monde» δημοσίευσε ένα άρθρο του Πρωθυπουργού με το οποίο επέκρινε την ευρωπαϊκή πολιτική στο όνομα της Ευρώπης. Η εφημερίδα δημοσίευσε το άρθρο με μια αστεία φωτογραφία του Τσίπρα και με τον ειρωνικό τίτλο «Ο Αλέξης Τσίπρας κάνει μάθημα στους Ευρωπαίους».
Αν καταλαβαίνω καλά, περισσότερο και από τους διαπραγματευτικούς ερασιτεχνισμούς ή την οικονομική ιδεοληψία, οι συνομιλητές της κυβέρνησης έχουν εκνευριστεί με την τάση του Τσίπρα, του Βαρουφάκη και των υπολοίπων να τους κάνουν σε κάθε ευκαιρία κηρύγματα δημοκρατίας, αξιοπρέπειας και ευρωπαϊσμού.
Να μιλούν δηλαδή στο όνομα του Ολου.
Τη στιγμή που η ευρωπαϊκή δημοκρατική αντίληψη επιβάλλει ακριβώς το αντίθετο. Να μιλάς μόνο για εκείνους που εκπροσωπείς και μόνο για όσους σου έχουν αναθέσει την εκπροσώπησή τους. Και να ξέρεις ότι έχεις τόσο δίκιο, όσο και εκείνοι που εκπροσωπούν κάποιους άλλους.
Αυτό είναι ένα δημοκρατικό DNA που επιτρέπει τη συμβίωση στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
Προφανώς δεν το συμμερίζονται όλοι.
Αλλοι στερούνται δημοκρατικής κουλτούρας ή ευρωπαϊκής νοοτροπίας. Αλλοι πάσχουν από μικρομεγαλισμό.
Και άλλοι, όπως έλεγε και ο Χαρίλαος Φλωράκης, «βλέπουν τη σκιά τους και την παίρνουν για το μπόι τους».

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ