Ας αρχίσουμε από τα βασικά: όταν μια χώρα θέλει να κλείσει συμφωνία με την ΕΕ και ζητεί τη στήριξη της αμερικανικής πλευράς τι θα πρέπει να αποφύγει πάση θυσία;
Πρώτον, να μην περάσει νόμο απελευθέρωσης τρομοκρατών οι οποίοι δολοφόνησαν αμερικανούς πολίτες και δεύτερον, να μην φλερτάρει με την ρωσική πλευρά – πόσο μάλλον να υπογράφει συμφωνίες για ρωσικούς αγωγούς.
Εκτός βέβαια κι αν -πράγματι- έχει ακράδαντα στοιχεία ότι η Ρωσία μπορεί να την «ξελασπώσει» και να την βγάλει από τα δύσκολα ή ότι οι πιθανότητες κατασκευής ενός ακόμη ρωσικού αγωγού που θα μεταφέρει μέσω Ελλάδας φυσικό αέριο στην Ευρώπη είναι υπαρκτές.
Ωστόσο, η Μόσχα έκανε σαφές από την πρώτη στιγμή ότι επιθυμεί την παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη αλλά δεν έχει ούτε ρούβλι για την οικονομική της ενίσχυση – η ρωσική οικονομία περνάει πολύ δύσκολα με τις χαμηλές τιμές πετρελαίου και το διεθνές εμπάργκο λόγω Ουκρανίας.
Μάλιστα, ακόμη και οι πρωτοετείς φοιτητές στις διεθνείς σχέσεις αν συμβούλευαν την ελληνική κυβέρνηση θα της εξηγούσαν ότι η Ουάσιγκτον δεν επιθυμεί την εξάρτηση της Ευρώπης από το ρωσικό αέριο, γι αυτό εξάλλου πριμοδοτεί τον εναλλακτικό αζέρικο αγωγό ΤΑΠ .
Ως εκ τούτου ο λεγόμενος Τουρκικός αγωγός αερίου – για τον οποίο ο κ. Τσίπρας υπέγραψε μνημόνιο με τον κ. Πούτιν- δεν έχει καμία πιθανότητα να κατασκευαστεί. Μπορεί η Αθήνα να είναι πρόθυμη για την διέλευση του από το ελληνικό έδαφός της, όμως καμία άλλη ευρωπαϊκή χώρα δεν δείχνει τέτοια πρόθεση- κόντρα στις αμερικανικές επιθυμίες.
Για ποιο λόγο, λοιπόν, ο κ. Τσίπρας ανάλωσε πολύτιμο πολιτικό κεφάλαιο να πάει στη Μόσχα τις μέρες που η δύσκολη διαπραγμάτευση με την Ευρώπη βρισκόταν στο αποκορύφωμά της. Άραγε τι ρόλο μπορεί να έπαιξε η στάση του αυτή στην σκλήρυνση του ΔΝΤ στο παρά ένα της συμφωνίας με τους θεσμούς;
Ένα είναι βέβαιο. Η κυβέρνηση Τσίπρα, λόγω των αριστερών ιδεοληψιών της και των αντιευρωπαϊκών συνδρόμων της αναζητεί εναλλακτικές επιλογές εκεί που δεν υπάρχουν. Και δημιουργεί προσδοκίες χωρίς να έχει οποιαδήποτε ένδειξη για να αίσια κατάληξη των ερασιτεχνικών ανοιγμάτων της.
Αξίζει να σημειωθεί ότι με αφορμή την αναθέρμανση των ελληνορωσικών σχέσεων – σε μία χρονική στιγμή που όλος ο δυτικός κόσμος έχει γυρίσει την πλάτη του στις αγριότητες του κ.Πούτιν στην Ουκρανία- η πλευρά Λαφαζάνη διέδιδε ότι η Ελλάδα θα πάρει προκαταβολή , άκουσον –άκουσον, 5 δισ. ευρώ για τον ρωσικό αγωγό .Για να έρθει προχτές και να δηλώσει ότι δεν καταλάβαμε καλά.
«Μα βρήκατε καμία αγελάδα που να μπορούμε να αρμέγουμε και να μας προσφέρει δισεκατομμύρια;”.
Υπενθυμίζεται ότι τα ίδια όνειρα έκαναν πριν δυο χρόνια και οι Κύπριοι συνοδοιπόροι του κ. Λαφαζάνη μπας και αποφύγει η Λευκωσία το μνημόνιο, αλλά διαψεύστηκαν και αυτοί οικτρά.
Αυτό που αρνείται να καταλάβει ο ΣΥΡΙΖΑ ( αλλά και μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού) είναι ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση για την Ελλάδα πέραν της Ευρώπης .
Κι ότι αν δεν προσπαθήσουμε μόνοι μας να εκσυγχρονίσουμε την οικονομία μας και να κάνουμε όλες τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις ώστε να γίνουμε ευρωπαϊκό κράτος κανείς δεν πρόκειται να μας βγάλει από το σημερινό οικονομικό τέλμα μας. Και πάντως όχι η Ρωσία , η Κίνα ,οι χώρες των BRICS , η Βενεζουέλα ή ο πλανήτης Βουλκάν –καταγωγή του θρυλικού Μr Spok.
Η Ελλάδα παραμένει -παρά τα μνημόνια – μία από τις πλουσιότερες χώρες του κόσμου- ακόμη κι αν δεν το πιστεύει ο ΣΥΡΙΖΑ -επειδή ανήκει στο κλειστό κλαμπ της Ευρώπης όπου όλοι θέλουν να μπουν και κανείς –εκτός από τον Λαπαβίτσα- δεν θέλει να φύγει.
Εξακολουθεί, μάλιστα να πληρώνει μισθούς και συντάξεις και τις πλουσιοπάροχες βουλευτικές αποζημιώσεις επειδή οι Γερμανοί (και οι άλλοι Ευρωπαίοι) της δάνεισαν 240 δισεκατομμύρια ευρώ με φθηνότερα επιτόκια από αυτά που δανείζονται στις αγορές οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες.
Αν ο κ.Τσίπρας έριχνε όλο του το ενδιαφέρον τους τελευταίους 4 μήνες στην Ευρωζώνη και δεν έκανε μαθήματα δημοκρατίας στους Γερμανούς απειλώντας τους με GREXIT και ξέφρενους χορούς με νταούλια , η χώρα θα ήταν σε πολύ καλύτερη κατάσταση σήμερα.
Και δεν θα πάλευε σήμερα με το περίστροφο στον κρόταφο για να βρει μερικά δισεκατομμύρια τα οποία μέχρι πρότινος δήλωνε επιδεικτικά ότι δεν τα ήθελε.
