Για μία ακόμη φορά τα όσα ακολουθούν γράφονται ενώ αγνοώ αν επετεύχθη επιτέλους η πολυπόθητη για τους πολλούς συμφωνία ή το επιδιωκόμενο λόγω συμφέροντος Grexit ή από εθελοτυφλούντες εραστές του. Αλλωστε έτσι ή αλλιώς το σημερινό θέμα μου έχει διαχρονική αξία και έφθασε η ώρα να ξεκαθαριστεί οριστικά. Δημοκρατία, κράτος δικαίου, κοινωνική γαλήνη χωρίς τάξη, ασφάλεια, ειρηνική διαβίωση, χωρίς θεσμικούς υπερασπιστές της δεν νοείται και δεν υπάρχει. Και αυτός ο θεσμικός υπερασπιστής των κοινωνικών αυτών αγαθών είναι η Αστυνομία. Αυτή τα προστατεύει, αλλά και έτσι προλαμβάνεται η ανάγκη της δικαστικής καταστολής. Και για να μπορεί να ασκεί χωρίς προκαταλήψεις και ιδιοτελείς παρεμβάσεις το έργο της οφείλουν σ’ αυτήν σεβασμό και ηθική αναγνώριση όλοι οι πολίτες, όλα τα κόμματα, οι εκάστοτε κυβερνώντες, οι θεσμοί της Πολιτείας και τα πρόσωπα που τους εκπροσωπούν.
Και οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι η Αστυνομία που έχουμε σήμερα είναι καλά συγκροτημένη και εντυπωσιακά αποτελεσματική (κάποιες εκτροπές μελών της είναι αναπόφευκτες όπως σε κάθε επαγγελματική τάξη, αλλά ελπίζω περιορισμένες αν ληφθεί υπόψη ο πειρασμός της νόμιμης βίας με την οποία είναι εξοπλισμένη). Η καθημερινή δίωξη του εγκλήματος χαρακτηρίζεται από εντυπωσιακές καθημερινές επιτυχίες της ΕΛ.ΑΣ. και η οργή της οργανωμένης τρομοκρατίας για τον ασταμάτητο εντοπισμό και την αποδιάρθρωσή της μάς γεμίζει εμπιστοσύνη.
Μολονότι όμως εκείνη προσπαθεί και κάνει, όταν αφήνεται, το καθήκον της, ο καλλιεργούμενος εθισμός στην εκ του ασφαλούς επαναστατική βία σε συνδυασμό με την ανεκτικότητα όλων των κυβερνήσεων και την επί χρόνια καλλιεργούμενη κοινωνική ανοχή εμποδίζουν, αν δεν ενοχοποιούν, τη νόμιμη βία που οφείλουν να ασκούν οι αστυνομικοί προκειμένου να αποτρέψουν ή να καταστείλουν το έγκλημα. Γιατί έγκλημα είναι π.χ. και οι καταλήψεις στα ΑΕΙ ή στα σχολεία, έγκλημα είναι οι βιαιοπραγίες και εμπρησμοί από διαδηλωτές, έγκλημα είναι οι εισβολές στα υπουργεία, στα δημοτικά συμβούλια, στη Βουλή. Και η ως τώρα ανοχή από την Αριστερά στρέφεται τώρα ως μπούμερανγκ και εναντίον της. Δυστυχώς με ευθύνη της, που αξιοποίησε και η Χρυσή Αυγή, η Ελλάδα κυριαρχείται από τη βία παντού, στην καθημερινή παραβατικότητα, στη γενικευμένη απαίτηση να «αποφασίζει ο πολίτης για το δίκιο του» και με μια συχνά πανικόβλητη Δικαιοσύνη που αφήνει ελεύθερους και συνεπώς ατιμώρητους στυγνούς επαγγελματίες εγκληματίες και ανάλγητους τρομοκράτες ακυρώνοντας έτσι την αποτελεσματικότητα της Αστυνομίας στον επιτυχή εντοπισμό και σύλληψή τους.
Είναι προφανές ότι αυτό το καθεστώς ανομίας προσπαθεί να εξουδετερώσει ο νέος υπουργός Προστασίας του Πολίτη κ. Πανούσης μαζί με τη σημερινή ηγεσία της ΕΛ.ΑΣ., εξ ου και η πολεμική που του ασκείται από την Αριστερά, που θεωρεί ως δημοκρατικές κατακτήσεις όλες τις προαναφερθείσες ανομίες. Ευτυχώς έχει την προφανή πλήρη στήριξη του Πρωθυπουργού γιατί είναι αναγκαίο να αντέξει μαζί με τον υπουργό του και την ΕΛ.ΑΣ. κατά τις μέρες που θα ακολουθήσουν, είτε υπογραφεί επώδυνη συμφωνία είτε ανοιχθούμε στη θύελλα της ρήξης. Εστω κι αν διαφωνεί η διεκδικούσα την πρωτοκαθεδρία στο απέραντο ελληνικό φρενοκομείο Πρόεδρος της Βουλής.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ