Όλη η Ευρώπη είχε στραμμένα χτες τα μάτια της στην ομιλία του κ.Τσίπρα στην ΚΟ του κόμματός του, ελπίζοντας -έστω και στο πάρα πέντε- από τον Πρωθυπουργό προτάσεις σοβαρότητας και νηφαλιότητας που να ανοίγουν προοπτικές λύσης και να απομακρύνουν τη χώρα από το χείλος της αβύσσου.

Άντ’ αυτού ο Πρωθυπουργός στην κρισιμότερη, ίσως, στιγμή στην ιστορία της Ελλάδας μετά την μεταπολίτευση εμφανίστηκε , κατώτερος των περιστάσεων, επιθετικός προς τους εταίρους και το ΔΝΤ χωρίς νέες προτάσεις και με κύρια απαίτηση την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους από τους δανειστές.

Επικαλέστηκε μάλιστα το δικαίωμα της χώρας να αλλάξει την πολιτική της Ευρωζώνης με βάση τη λαϊκή κυριαρχία και τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές, μίλησε για φανταστικά επιτεύγματα της κυβέρνησης του, και δεν έπαψε να χαϊδεύει τα αυτιά των βουλευτών του αλλά και των πολιτών που τον ανέδειξαν Πρωθυπουργό παρασυρόμενοι από τις ανέφικτες προεκλογικές του εξαγγελίες .

Ο κ. Τσίπρας αντί να δείξει περίσκεψη και ανησυχία για την δεινή κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα κατηγόρησε για μια ακόμη φορά τους εταίρους για την μνημονιακή λιτότητα που έχει χτυπήσει την Ελλάδα τα τελευταία 5 χρόνια ενώ έκανε ,και πάλι, μαθήματα δημοκρατίας και ευρωπαϊκότητας σ όλους αυτούς – στο εσωτερικό και στο εξωτερικό – που στήριξαν και εξακολουθούν να βάζουν πλάτη για να μείνει η χώρα στην Ευρωζώνη .

Αναλάβαμε τη χώρα για να την αποτινάξουμε από τον μνημονιακό της ζυγό, να εγκαταστήσουμε μία πραγματική δημοκρατία στον τόπο είπε ο κ. Τσίπρας εμμένοντας στον επικίνδυνο ισχυρισμό ότι με την νίκη του ΣΥΡΙΖΑ δεν υπήρξε αλλαγή κυβέρνησης αλλά αλλαγή καθεστώτος κι ότι ο μόνος στόχος των δανειστών ήταν να βάλουν φρένο στις προοπτικές ανάπτυξης της Ελλάδας!

Μάλιστα ο Πρωθυπουργός ύστερα από πέντε μήνες χαοτικές συνομιλίες χωρίς κανένααποτέλεσμα,έφτασε να πει το αμίμητο «τώρα αρχίζει η πραγματική διαπραγμάτευση» .Για να προσθέσει ατάραχος ότι » εμείς δεν λειτουργούμε με την πίεση της στιγμής και κάτω από εκβιαστικά διλήμματα «.

Λες κι οι άλλοι έχουν το άγχος για την χρηματοδότηση της χώρας τους κι όχι εμείς. Λες και δεν φεύγουν από τις ελληνικές τράπεζες καθημερινά εκατοντάδες εκατομμύρια Ευρώ. Λες κι η οικονομία δεν έχει μπει σε νέα ύφεση, αυξανόμενη ανεργία, με επιχειρήσεις να κλείνουν κατά χιλιάδες και τους ξένους επενδυτές να «κόβουν λάσπη». Λες και η Ευρώπη κι ο υπόλοιπος κόσμος έχει ανάγκη την Ελλάδα κι όχι η Ελλάδα αυτόν.

Δυστυχώς ο κ. Τσίπρας αρνείται να πάρει αποφάσεις είτε επειδή δεν έχει αντιληφθεί την σοβαρότητα της κατάστασης είτε επειδή αδυνατεί να συγκρουσθεί με τους ακραίους και εκτός τόπου και χρόνου βουλευτές του που τον πιέζουν καθημερινά για να πάει στη ρήξη και τη δραχμή.

Όμως ένα στραβοπάτημα στην άκρη της αβύσσου θα οδηγήσει τη χώρα στην καταστροφή, τη φτώχεια και τον μαρασμό για δεκαετίες. Και θα σπρώξει την διχασμένη ελληνική κοινωνία σε μία νεα εμφύλια σύγκρουση που θα βυθίσει την Ελλάδα ακόμη πιο βαθιά στο σκοτάδι.