Ο Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ, στη συνέντευξή του στην Αγγελική Παπαμιλτιάδου ήταν σαφής: μόνο από την αύξηση του ΦΠΑ θα υπάρξουν πρόσθετα έσοδα 1% του ΑΕΠ!
Δηλαδή θα κληθούμε να πληρώσουμε περί τα 1,8 δισ. ευρώ παραπάνω σε ΦΠΑ, όσο σχεδόν ένας επιπλέον ΕΝΦΙΑ!
Με τη μόνη διαφορά ότι το μέτρο αυτό θα επιβαρύνει όλους, ανεξαρτήτως πόσο πλούσιοι ή φτωχοί είναι, αν έχουν ακίνητα και πόσα, όπως ισχύει στον ΕΝΦΙΑ, ο οποίος αποφέρει στο δημόσιο ταμείο περί τα 2,6 δισ. ευρώ ετησίως.
Και αυτό είναι μόνο ένα μέρος του λογαρισμού που θα πληρώσουμε ως αποτέλεσμα της «σκληρής διαπραγμάτευσης» Και μάλιστα το μικρότερο, διότι ο συνολικός λογαριασμός υπολογίζεται περί τα 4-5 δισ. ευρώ.
Δηλαδή θα επιβαρυνθούμε με σχεδόν τριπλάσια μέτρα από το περίφημο e-mail Χαρδούβελη, που δεν ήταν αποδεκτό από τον ελληνικό λαό, ο οποίος _για ακόμη μια φορά_ πίστεψε ότι υπάρχει εύκολος δρόμος εξόδου από την κρίση.
Και το κακό είναι ότι κάθε μέρα που η κυβέρνηση για ιδιοληπτικούς, εσωκομματικούς ή άλλους λόγους καθυστερεί τη συμφωνία, ο λογαρισμός «τρέχει».
Τον περασμένο Νοέμβριο, η τότε κυβέρνηση Σαμαρά–Βενιζέλου διαπραγματευόταν με τις προβλέψεις για την οικονομία να κάνουν λόγο για ανάπτυξη 2,5% το 2015, πρωτογενές πλεόνασμα 1,5% το 2014 και 3% το 2015, ενίσχυση των επενδύσεων και ανάκαμψης της απασχόλησης.
Καλώς ή κακώς, σωστά ή λαθος αυτά ήταν τα δεδομένο που έμπαιναν στην εξίσωση, η οποία έβγαζε νέα μέτρα ύψους 1,5 δισ. ευρώ.
Σήμερα, στην ίδια εξίσωση, ο ρυθμός ανάπτυξης, σύμφωνα με την Κομισιόν έχει υποχωρήσει στο 0,5%, το πρωτογενές πλεόνασμα σύμφωνα με το ΔΝΤ έχει γίνει πρωτογενές έλλειμμα 1,7%, οι επενδύσεις εκτιμάται ότι θα μειωθούν και η ανεργία θα αυξηθεί.
Και όσο δεν υπάρχει οριστική συμφωνία, τα δεδομένα αυτά θα επιδεινώνονται. Οι επίσημες προβλέψεις για την οικονομία αναμένεται να αναθεωρηθούν και πάλι προς τα κάτω, καθώς η επιστροφή σε ύφεση θεωρείται δεδομένη.
Ολα αυτά φυσικά σημαίνουν πρόσθετα μέτρα. Δεν υπάρχει καμμία αμφιβολία ότι ο χρόνος τρέχει εναντίον μας και ο λογαρισμός συνεχώς ανεβαίνει.
Ωστόσο, είναι απορίας άξιον πως η κοινή γνώμη δεν έχει ξεσηκωθεί να πιέσει την κυβέρνηση τα τελειώνει με το παραμύθι της «σκληρής διαπραγμάτευσης».
Οπως παραμένει άνγωστο το πως θα αντιδράσει ο φορολογούμενος όταν αρχίσουν να έρχονται απανωτά τα ραβασάκια της Εφορίας. Διότι, στο δεύτερο εξάμηνο του 2015 θα πρέπει να πληρωθούν φόρος εισοδήματος 2014, ΕΝΦΙΑ 2015, πρόσθετος ΦΠΑ, αυξημένα τέλη κυκλοφορίας, αυξημένη έκτακτη εισφορά και ότι άλλο σκαρφιστεί ο φορομπηχτικός μηχανισμός του υπουργείου Οικονομικών για να βγει ο λογαριασμός.
Και όλα αυτά φυσικά δεν είναι τίποτα άλλο από υφεσιακά μέτρα _που δεν θα έπαιρνε ποτέ η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα_ και τα οποία θα τροφοδοτήσουν έναν νέο καθοδικό κύκλο της οικονομίας πλήττοντας τους οικονομικά ασθενέστερους και τη μεσαία τάξη.
Και αυτό είναι το καλό σενάριο. Διότι στο κακό, αν δεν υπάρξει συμφωνία, τότε η χώρα θα οδηγηθεί σε χρεοκοπία, κλείσιμο των τραπεζών με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε κοινωνικό επίπεδο.
Η «σκληρή διαπραγμάτευση» λοιπόν έχει παγιδεύσει τον Πρωθυπουργό ανάμεσα στο να ανάψει το «πράσινο φως» για τη λήψη σκληρών μέτρων και στο κίνδυνο να «σκάσει» η χώρα στα χέρια του.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μεταξύ των επιλογών αυτών, η λύση είναι μία: βιώσιμη συμφωνία, με προοπτική ανάκαμψης, τώρα. Κάτι λιγότερο, κάτι που να μεταφέρει την οριστική συμφωνία σε τρεις, έξι ή δώδεκα μήνες, απλώς θα συνεχίζει να ανεβάζει τον λογαριασμό και να υπονομεύει το μέλλον της χώρας.
