Από την άλλη η Πρόεδρος της Βουλής συμπεριφέρεται καθημερινά σχεδόν ως ανεξάρτητο κέντρο εξουσίας, αγνοώντας κυβερνητικές επιλογές και θεσμικούς ρόλους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η χθεσινή φαρσοκωμωδία με τον αστυνομικό διευθυντή και την κυρία Κωνσταντοπούλου σε ρόλο προϊσταμένης να αποφασίζει για μέτρα ασφαλείας και για το αν πρέπει ή όχι να κλείνουν οι δρόμοι σε μια διαδήλωση. Για να μην αναφερθούμε σε πλήθος άσχετες παρεμβάσεις της, πέρα και έξω από το ρόλο της αλλά και τις κυβερνητικές επιλογές, όπως η επιτροπή – οπερέτα για το επαχθές χρέος.
Πέρα από αυτούς όμως και ένα πλήθος υπουργών και στελεχών του Σύριζα, που παρελαύνουν καθημερινά από τα τηλεπαράθυρα για να εκφέρουν ο καθένας και τη δική του εκδοχή για τη διαπραγμάτευση. Αυτή η πολιτική Βαβέλ που όχι μόνο δεν βοηθά πουθενά, αλλά μόνο επιπλέον προβλήματα προκαλεί, είναι προφανές ότι δεν μπορεί να συνεχιστεί για πολύ. Αν πράγματι ο Πρωθυπουργός επιθυμεί όπως δηλώνει να τελειώνουμε με την αβεβαιότητα και να φτάσουμε σε μια συμφωνία με τους εταίρους μας πρέπει να βάλει μια τάξη, αν όχι στο κόμμα του, τουλάχιστον στην κυβέρνηση του που έχει την ευθύνη να διαχειριστεί τα προβλήματα της χώρας και των πολιτών της.
ΤΟ ΒΗΜΑ