Ο μονόδρομος του κ. Τσίπρα

Ο Πρωθυπουργός και πολλά από τα κυβερνητικά στελέχη επιμένουν ότι είμαστε πολύ κοντά στη συμφωνία, οι ξένοι επιβεβαιώνουν μεν ότι έχει σημειωθεί πρόοδος στις διαπραγματεύσεις, αλλά με κάθε ευκαιρία υπογραμμίζουν ότι χρειάζεται να διανυθεί πολύς δρόμος ακόμη για να την προσεγγίσουμε.

Επίσης, δεν είναι άνευ σημασίας το γεγονός ότι οι οίκοι αξιολόγησης συνεχίζουν να διατηρούν τις ελληνικές προοπτικές αρνητικές,μιλάνε ακόμη για τον κίνδυνο εφαρμογής μέτρων περιορισμού της κίνησης κεφαλαίων και επιμένουν να αναδεικνύουν το ενδεχόμενο ενός ατυχήματος, ενός επαπειλούμενου πιστωτικού γεγονότος, το οποίο είναι αλήθεια πως όλοι ξορκίζουν, αλλά κανείς δεν γνωρίζει πως θα αποφευχθεί αν στις επόμενες δέκα μέρες δεν υπάρξει συμφωνία και δεν εξασφαλισθούν οι απαιτούμενες σημαντικές χρηματοδοτικές ροές προς την Ελλάδα.

Έχει βεβαίως εξαιρετικό ενδιαφέρον το γεγονός ότι οι ηγεσίες της Γερμανίας και της Γαλλίας επαναλαμβάνουν συνεχώς ότι παλεύουν για τη παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη.

Πάντα όμως υπό προϋποθέσεις και υπό τον όρο ότι θα υπάρξει προπαρασκευή και συμφωνία σε επίπεδο τεχνικών κλιμακίων.

Ενδεικτικές είναι οι πρόσφατες δηλώσεις του γερμανού υπουργού Οικονομικών Βόλγκφανγκ Σόιμπλε σε αμερικανικές και γαλλικές εφημερίδες , ο οποίος δεν αποκλείει το ενδεχόμενο χρεοκοπίας και αρνείται να αποκλείσει αυτό το ενδεχόμενο όπως είχε πράξει το 2012.

Μέρκελ και Ολάντ μπορεί να εμφανίζονται πιο διαλλακτικοί και να δηλώνουν πρόθυμοι να προσφέρουν τις καλές τους υπηρεσίες και να βοηθήσουν την Ελλάδα ,αλλά κι αυτοί με τη σειρά τους ξεκαθαρίζουν ότι η απόφαση δεν μπορεί να είναι αμιγώς πολιτική, όπως επιδιώκει η Αθήνα, αλλά θα ληφθεί στο Εurogroup από τους υπουργούς Οικονομικών, αφού προετοιμασθεί στο Brussels Group και στο Euroworking Group.

Πράγμα που σημαίνει ότι χωρίς συμφωνία επί πραγματικών αριθμών σε τεχνικό επίπεδο δεν πρόκειται να υπάρξει η απαιτούμενη πρόοδος που θα αποτρέψει τις δυσμενείς εξελίξεις, στις οποίες επιμένουν οι σκληρότεροι των εταίρων και των δανειστών.

Κακά τα ψέματα εδώ που φθάσαμε δεν υπάρχουν πολλές επιλογές για την κυβέρνηση του κ. Τσίπρα. Το ελληνικό πρόβλημα είναι βαθύ και δύσκολο, η χώρα είναι εξαρτημένη από τα λεφτά των ξένων, ο χρόνος τελειώνει και η νέα αριστερή κυβέρνηση εγκλωβισμένη ανάμεσα στις προεκλογικές δεσμεύσεις και στην σκληρή πραγματικότητα.

Ο πρωθυπουργός ουσιαστικά έχει μια και μόνη επιλογή: Να αναλάβει πλήρως την ευθύνη, να καθοδηγήσει προσωπικά τις διαπραγματεύσεις και να παρέμβει αποτελεσματικά ώστε να κλείσει η αξιολόγηση του τρέχοντος προγράμματος και να διαμορφωθούν οι προϋποθέσεις για μια νέα συνολική συμφωνία, μέσω της οποίας θα εξασφαλίζεται η σταθερότητα της οικονομίας και η κάλυψη των χρηματοδοτικών αναγκών.

Και ταυτόχρονα να προετοιμασθεί για την υιοθέτηση της συμφωνίας στο εσωτερικό της χώρας ,κυρίως την κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματός του ,η οποία σε σημαντικό βαθμό δεν έχει συνείδηση της κρισιμότητας των περιστάσεων.