Και στα γερμανικά 2+2 κάνουν 4

Την ώρα που ο Αντ. Σαμαράς προσπαθεί να κλείσει στο άψε-σβήσε μία συνάντηση στη Ρίγα με τον πρώην πρόεδρο της Γαλλίας Νικολά Σαρκοζί (τον θεωρεί το πιο πιστό του σύμμαχο), η Ντόρα Μπακογιάννη βρέθηκε στο Βερολίνο συνομιλώντας με σύμβουλους της Μέρκελ, του Σόιμπλε και με τον υπουργό Εξωτερικών Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάγερ, με τον οποίο και φωτογραφήθηκε (η φωτογραφία αρχείου, δεξιά, από παλαιότερη συνάντησή τους). Τι συζητούσε, νομίζετε, επί δύο ημέρες με τους Γερμανούς η Ντόρα; Για το ελληνικό πρόβλημα. Μου λέει ότι οι Γερμανοί δεν είναι τόσο «άγριοι» όπως τους περιγράφουν διάφορα προπαγανδιστικά μέσα της εδώ κυβέρνησης. Δεν θέλουν με κανέναν τρόπο να «λιώσουν την Ελλάδα», δεν τους ενδιαφέρει και ούτε ασχολούνται με πιθανή ή όχι άνοδο του Podemos και εκείνο που ζητούν (και το ζητούν επίμονα) είναι να διατηρηθεί ενωμένη η ευρωζώνη, και η Ελλάδα βεβαίως να παραμείνει εντός του ευρώ. Ενα μόνο δεν καταλαβαίνουν οι Γερμανοί. Στην αριθμητική δεν χρειάζονται ερμηνείες, γιατί και στα γερμανικά 2+2 κάνουν τέσσερα, και στα αραβικά, το ίδιο και στα ελληνικά. Συνεπώς δεν υπάρχει κανείς λόγος να παρουσιάζεται αριθμητική πράξη με διαφορετική λύση. Στο σημείο όμως που οι Γερμανοί «φρικάρουν» (έτσι μου το είπε ακριβώς) είναι με τα ελληνικά τεχνικά κλιμάκια. Αλλα λένε τη μια φορά, άλλα την άλλη και, το σημαντικότερο, δεν έχουν ως σήμερα παρουσιάσει ούτε στοιχεία ούτε αριθμούς.

Πρώτη φορά αμερικανός υπουργός Αμυνας δεν δέχεται υπουργό Αμυνας χώρας-μέλους του ΝΑΤΟ. Και αυτό συνέβη με τον Π. Καμμένο, που εδώ και μήνες διαφήμιζε τη συνάντηση που θα είχε στην Ουάσιγκτον με τον νέο υπουργό Αμυνας των ΗΠΑ Αστον Κάρτερ. Ελεγε μάλιστα ότι θα ήταν και ο πρώτος υπουργός Αμυνας (παγκοσμίως) που θα συναντούσε ο Κάρτερ μετά την ανάληψη των καθηκόντων του. Το έλεγε, τότε, στους πάντες και είχε ενημερώσει και τον κ. Τσίπρα όταν πήγε για πρώτη φορά στις ΗΠΑ στους εορτασμούς της εθνικής επετείου της 25ης Μαρτίου. Και μπήκε προχθές στο αεροπλάνο (προτίμησε για το υπερατλαντικό του ταξίδι αμερικανική αεροπορική εταιρεία, τη United) σε οικονομική θέση (σύμφωνα με τις νέες οδηγίες περί ταξιδιών της κυβέρνησης), παίρνοντας μαζί του και συνεργάτες του. Η συνάντηση ήταν σημαντική με τον αμερικανό υπουργό Αμυνας και δεν γινόταν (λόγω πρωτοκόλλου) να πάει μονάχος του. Ετσι πήρε μαζί του τον διευθυντή του γραφείου του, τον διευθυντή του γραφείου Τύπου (ο οποίος θα έστελνε στην Αθήνα λεπτομέρειες της συνάντησης), αλλά και τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ και πρόεδρο της κοινοβουλευτικής επιτροπής Εξωτερικών και Αμυνας Γ. Βαρεμένο. Από πλευράς συνεργατών ήταν, βλέπετε, πλήρως καλυμμένος. Αλλά κάτι πήγε στραβά…

Θυμάστε που οι Αμερικανοί εμφανίστηκαν οργισμένοι με τον νόμο Παρασκευόπουλου, ο οποίος στην ουσία απελευθέρωνε τον Σάββα Ξηρό; Ή που δεν είδαν με καλό μάτι όλα αυτά τα ανοίγματα προς τη Μόσχα του κ. Τσίπρα, του κ. Καμμένου και του κ. Λαφαζάνη. Ε, λοιπόν, σας πληροφορώ ότι έδειξαν εμπράκτως, μου λένε, τη δυσφορία τους με την ακύρωση της συνάντησης Κάρτερ-Καμμένου. Ελα όμως που ο κ. Καμμένος κατευθυνόταν εκείνη την ώρα στις ΗΠΑ. Μαθαίνω ότι επιστρατεύτηκαν οι διπλωματικές υπηρεσίες και του έκλεισαν αμέσως μερικά ραντεβού (για την τιμή των όπλων). Ραντεβού με υφυπουργούς, με πιο σημαντικό αυτό με την υφυπουργό Εξωτερικών Βικτόρια Νούλαντ, και συναντήσεις με μέλη της Γερουσίας, λόμπι κ.τ.λ. Ετσι, για να μην πάει, όπως μου είπαν, το ταξίδι χαμένο.

Αδεια είναι σχεδόν κάθε πρωί η Βουλή. Με το νέο καθεστώς οι περισσότερες συνεδριάσεις του Κοινοβουλίου διεξάγονται νύχτα και εάν δεν κάνω λάθος η Βουλή των Ελλήνων είναι το μοναδικό κοινοβούλιο στην Ευρώπη που έχει τόσο πολλές συνεδριάσεις νύχτα. Οι οποίες καμιά φορά διαρκούν έως τις πρωινές ώρες. Και καλά, πιθανόν να πείτε, τι κάνει την ημέρα η Ζωή; Την Τετάρτη το πρωί, για παράδειγμα, η Ζωή βγήκε στον δρόμο για να ζητήσει εξηγήσεις από τα… ΜΑΤ γιατί δεν επέτρεψαν σε διαδηλωτές να περάσουν. Είχε μάλιστα και έντονη συζήτηση με τον επικεφαλής της αστυνομικής δύναμης, εκεί δίπλα στα λουλουδάδικα. Εν συνεχεία πήγε στο Πανεπιστήμιο. Στα Προπύλαια συγκεκριμένα, όπου διεξαγόταν μία συζήτηση για το πώς αντιμετώπισε ο ξένος αλλά και ο ελληνικός Τύπος την κρίση. Η Ζωή χειροκροτήθηκε κατά την άφιξή της, την ώρα που ανέβαινε στο βήμα για να μιλήσει και εν συνεχεία (με παρατεταμένο χειροκρότημα) όταν τελείωσε την ομιλία της. Στο ακροατήριο βρίσκονταν στην πλειονότητά τους μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, ή συμπαθούντες το κυβερνών κόμμα. Και γιατί νομίζετε ότι τη χειροκρότησαν με τόση ένταση; Επειδή η Ζωή κατήγγειλε ξένα και εγχώρια ΜΜΕ ότι λένε ψέματα και μάλιστα επιτέθηκε σε συγκεκριμένο δημοσιογράφο (τον οποίο και κατονόμασε) ότι και αυτός λέει ψέματα και παραπλανά την κοινή γνώμη. Η μόνη αλήθεια, άλλωστε, προήλθε σε εκείνη την αίθουσα από τη Ζωή. Οπως συνήθως συμβαίνει με όσους ρέπουν προς τον ολοκληρωτισμό.

Ζωή και Πούτιν

Μου φάνηκε απίστευτο αυτό που έλεγε ένας από τους συνεργάτες της Ζωής και σας το μεταφέρω με κάθε επιφύλαξη. Αλλά, θα μου πείτε, είναι δυνατόν ο συνεργάτης της, που μάλιστα την συνόδευσε στην επίσκεψή της στην Αρμενία, να λέει ανακρίβειες; Λοιπόν, σύμφωνα με την αφήγηση του συνεργάτη της, η Ζωή στην Αρμενία (θυμίζω πήγε εκεί τιμώντας τη γενοκτονία των Αρμενίων από τους Τούρκους) διαμαρτυρήθηκε εντόνως στους αρμόδιους επειδή οι Αρμένιοι την έβαλαν σε ξεχωριστό ξενοδοχείο απ΄αυτό που έβαλαν τον Πούτιν και άλλους αρχηγούς κρατών. Εδώ που τα λέμε, εάν έγιναν έτσι τα πράγματα, η Ζωή είχε δίκαιο. Δεν μπορεί να γίνονται διακρίσεις εις βάρος της και υπέρ του Πούτιν.

Θα επανέλθω όμως στις νυχτερινές συνεδριάσεις της Βουλής. Πρόσεξα την Τετάρτη ότι η Βουλή δέχτηκε επισκέψεις από πολλά σχολεία. Οι μικροί μαθητές και οι μαθήτριες με τους συνοδούς τους, απλώς περιηγήθηκαν σε μία άδεια Βουλή. Να σκεφτείτε ότι πριν από λίγο καιρό βρέθηκαν στη Βουλή μαθητές από σχολεία της Νάξου. Δεν γνωρίζω τι τους έκανε εντύπωση (αρνητική ή θετική), αλλά το είπαν τους γονείς τους, οι οποίοι ζήτησαν και αυτοί με τη σειρά τους να έρθουν στη Βουλή να παρακολουθήσουν μία συζήτηση. Κατά προτίμηση μία συζήτηση ανάμεσα σε αρχηγούς κομμάτων. Όντως ήρθαν με καράβι, συνοδευόμενοι από τον (απαραίτητο) βουλευτή της περιφέρειάς τους. Αλλά δεν συνάντησαν κανέναν στο Κοινοβούλιο. Πήγαν στο καφενείο, τους κέρασαν μία πορτοκαλάδα, τους έκαναν και μια (πρόχειρη) περιήγηση και έως εκεί. Εφυγαν απογοητευμένοι. Ούτε ένα καβγά Αδωνι με Φίλη δεν αξιώθηκαν να παρακολουθήσουν…

Η μάχη για την προεδρία

Ισως μ΄όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω σας να μην το έχετε αντιληφθεί, αλλά τούτες τις ημέρες διεξάγεται μάχη για την προεδρία της ΔΗΜΑΡ. Η μάχη δίνεται ανάμεσα στον απερχόμενο γενικό γραμματέα του κόμματος Θ. Θεοχαρόπουλο και την πρώην βουλευτή Μαρία Γιαννακάκη. Τώρα θα πείτε τόση σημασία έχουν οι διεργασίες που γίνονται για τη διαδοχή του Φ. Κουβέλη σ΄ένα κόμμα που συγκεντρώνει δημοσκοπικά γύρω στο 1%. Εχει όντως πολιτική σημασία. Και τούτο γιατί αν και ο κ. Κουβέλης παρουσιάζεται ως αμέτοχος στην κούρσα της διαδοχής στην πραγματικότητα μαθαίνω ότι λέει καλά λόγια για την κυρία Γιαννακάκη. Ο κ. Θεοχαρόπουλος έχει μαζί του τους πιο σκληρούς «προεδρικούς» συν τους κκ. Χατζησωκράτη και Τσούκαλη και διακηρύσσει την ανεξαρτησία της ΔΗΜΑΡ, τον διακριτό δηλαδή πολιτικό πλαίσιο που πρέπει να έχει το κόμμα και που θα είναι χρήσιμο στην κοινωνία. Για την κυρία Γιαννακάκη, λένε ότι, εάν εκλεγεί δεν αποκλείεται να συγκλίνει προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Το συνέδριο θα διεξαχθεί από τις 5 έως 7 Ιουνίου στο Σινέ Κεραμικός και οι μονομάχοι εκτιμούν ότι θα παραστούν περί τους 1.000 συνέδρους (αριθμός που φαντάζει υπερβολικός) για την εκλογή νέου Προέδρου.